ทำไมนกฮูกไม่ชอบฝน? เฉลยความลับที่เปียกแล้วกลายเป็นตัวลีบๆ เหมือนลูกเจี๊ยบ

วันนี้ผมมีเรื่องแปลกๆ แต่โคตรน่าสนใจมาเล่าให้ฟังกัน เกี่ยวกับ “นกฮูก” เจ้าสัตว์ตาโตปากแหลมที่หลายคนมองว่ามันเป็นนักล่าราตรีสุดเท่ บินแบบเงียบกริบเหมือนเงามืดในหนัง แต่รู้ไหมครับ…มีสิ่งหนึ่งที่มันโคตรจะไม่ถูกกับชีวิตมันเลย นั่นคือ ฝนตกหนัก!

ผมเองเพิ่งรู้จากการอ่านบทความนกๆ (ไม่ใช่เรื่องเม้าท์นะ หมายถึงจริงๆ เกี่ยวกับนก) ว่าเวลาฝนตกแรงๆ นกฮูกนี่แทบจะปิดเครื่องบินชั่วคราว ไม่ออกล่า ไม่ออกโชว์ ไม่ออกไปไหนเลย มันจะหาที่หลบแบบเงียบๆ ซ่อนตัวอยู่ในมุมที่มิดชิดของต้นไม้หนาทึบ เหมือนพวกเราตอนฝนตกแล้วนอนเล่นผ้าห่มในบ้าน

ทีนี้หลายคนอาจสงสัยว่า…ทำไมนกฮูกถึงไม่ตากฝนเหมือนนกชนิดอื่น เช่น เป็ด นกน้ำ หรือนกกระทุง ที่ตากฝนสบายๆ เหมือนอยู่ในสปา? คำตอบอยู่ที่ “ขน” ครับ

ขนของนกน้ำมีความพิเศษ ตรงที่มันมี โครงสร้างแข็งแรง + เคลือบน้ำมันธรรมชาติ ทำให้กันน้ำได้ดี น้ำไหลป๊อกๆ เหมือนบนเสื้อกันฝน ส่วนขนนกฮูกไม่เป็นแบบนั้นเลย เพราะขนนกฮูกถูกออกแบบมาเพื่อ “ความเงียบ” เป็นหลัก ไม่ใช่กันน้ำ

ลองนึกภาพครับ ขนของมันจะมีรอยหยักและนุ่มฟู เหมือนพรมกำมะหยี่ ซึ่งมันช่วยซับเสียงลมตอนบิน ให้มันโฉบลงไปจับหนูหรือแมลงได้แบบเหยื่อไม่ทันตั้งตัว แต่ข้อเสียก็คือ…ขนนุ่มแบบนี้แหละ ที่ดูดน้ำเข้าไปเหมือนฟองน้ำ

พอฝนตกแรงๆ แล้วขนมันเปียก น้ำจะซึมเข้าไปในเส้นขนจนหนัก อุ้มน้ำไว้เต็มที่ จากที่บินเงียบๆ ก็กลายเป็นบินไม่ขึ้น เสียงฟึ่บฟั่บหายไป แถมตัวลีบติดโครงกระดูกเหมือนแมวเปียก! ที่สำคัญคือ การพรางตัวก็เสีย เพราะขนฟูๆ ที่ช่วยแตกแสงและเงาให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมมันหายไปหมด เหลือแต่ตัวเปียกๆ ให้ใครมองก็รู้ว่ามีอะไรอยู่ตรงนี้

นกฮูกเลยเลือก “ไม่เสี่ยง” ดีกว่า เก็บพลังไว้ รอให้ฝนหยุด ขนแห้ง แล้วค่อยออกไปล่า แบบเงียบเชียบเหมือนเดิม

และบอกเลยว่าภาพนกฮูกตอนเปียกนี่ไม่เหมือนในโปสเตอร์หนังแฟนตาซีเลยนะครับ จากที่ดูเท่เหมือนนักรบเงา กลายเป็นลูกเจี๊ยบตาโต ตัวลีบ หน้าตางงๆ แบบ “กูมาทำอะไรตรงนี้” 

สรุปแล้วนี่คือเหตุผลที่เวลาฝนตกหนักๆ คุณแทบจะไม่เห็นนกฮูกบินไปมา เพราะธรรมชาติออกแบบมันมาให้เป็นนักล่าแห่งความเงียบ ไม่ใช่นักบู๊ลุยฝนเหมือนเป็ดนั่นเอง