ครั้งสุดท้ายในประวัติศาสตร์โลก ของการประหารชีวิตด้วยกิโยตีน

การประหารชีวิตด้วยกิโยตีนครั้งสุดท้ายในฝรั่งเศส

เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 10 กันยายน ค.ศ. 1977 โดยผู้ถูกประหารคือ
ฮามิดา ฌ็องดูบี (Hamida Djandoubi) ชายชาวตูนิเซีย ที่ถูกตัดสินโทษประหาร
จากคดีลักพาตัว ทรมาน และฆ่าผู้หญิงคนหนึ่งในเมืองมาร์แซย์
การประหารชีวิตของเขานับเป็นครั้งสุดท้ายที่มีการใช้กิโยตีน
ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งการลงโทษในแบบปฏิวัติฝรั่งเศส
และยังเป็นการประหารด้วยกิโยตีนครั้งสุดท้ายในโลกอีกด้วย

กิโยตีนเคยถูกใช้เป็นเครื่องมือหลักในการประหารชีวิตในฝรั่งเศส
มานานหลายศตวรรษ และมักถูกเชื่อมโยงกับยุคปฏิวัติในช่วงศตวรรษที่ 18
ด้วยเหตุผลด้าน “ความเท่าเทียมกันของความตาย” เนื่องจาก
สามารถสังหารได้อย่างรวดเร็วและไม่เลือกลำดับชนชั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไป
สังคมเริ่มตั้งคำถามถึงความโหดร้ายและศีลธรรมในการใช้วิธีการนี้

การประหารฮามิดาเกิดขึ้นภายใต้การบริหารของประธานาธิบดี
วาเลรี ฌิสการ์ แดสแต็ง และกลายเป็นเหตุการณ์สำคัญที่จุดชนวน
ให้เกิดกระแสต่อต้านโทษประหารในสังคมฝรั่งเศสอย่างจริงจัง กระทั่งในปี 1981
รัฐบาลของประธานาธิบดีฟรองซัวส์ มิตแตร์ร็อง ได้ยกเลิกโทษประหารชีวิตอย่างถาวร
และยุติการใช้กิโยตีนในฐานะเครื่องมือของรัฐโดยสิ้นเชิง

เหตุการณ์นี้จึงถือเป็นจุดสิ้นสุดของประวัติศาสตร์อันยาวนาน
ของเครื่องมือประหารที่โด่งดังที่สุดในยุโรป และสะท้อนถึงพัฒนาการ
ของสิทธิมนุษยชนในยุคสมัยใหม่อย่างชัดเจน