พระพุทธเจ้าตรัสว่า เงินทอง เป็นอสรพิษสำหรับภิกษุ เพราะเหตุไร ?

      เงินทอง เป็นของนอกกาย แต่เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการดำรงชีวิต คำภาษิตโบราณว่า " มีเงินนับเป็นน้อง มีทองนับเป็นพี่ " มีเงินทำให้คนมีปัจจัย 4 อย่างสมบูรณ์ ไม่ว่าจะเป็นฆราวาส (ประชาชน) หรือบรรพชิต (นักบวช) จำเป็นต้องพึ่งปัจจัย 4 คือ อาหาร เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย และยารักษาโรค  ในทางพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้า กลับตรัสว่า เงินทอง เป็นเหมือน "อสรพิษร้าย " สำหรับพระภิกษุ ตรัสห้ามพระภิกษุรับเงินทอง หรือมีเงินมีทองไว้ในครอบครอง ถ้าฝ่าฝืน ปรับอาบัตินิสสัคคียปาจิตตีนย์ เพราะเหตุผลอะไร  ลองติดตามดูครับ

     พระพุทธเจ้าตรัสว่าเงินทอง เป็นเหมือนอสรพิษสำหรับภิกษุ ปรากฏในคัมภีร์อรรถกถา (คัมภีร์รองจากพระไตรปิฎก) มีความว่า  เช้าวันหนึ่ง  พระพุทธเจ้าเสด็จออกรับบิณฑบาต พร้อมกับพระอานนท์ ผ่านทุ่งนาที่ชาวนากำลังไถนาอยู่  ทอดพระเนตรเห็นถึงเงินตกอยู่ไม่ไกลจากชาวนา  จึงตรัสถามพระอานนท์ว่า  "นั่นอสรพิษ เธอเห็นไหม ?" พระอานนท์ทูลตอบว่า  "เห็น พระเจ้าข้า อสรพิษร้าย" ชาวนาได้ยินดังนั้น คิดว่ามีงูพิษอยู่แถวนั้น จึงถือท่อนไม้เพื่อไปไล่ตีงู แต่มองหางูไม่เจอ เห็นแต่ถุงเงิน จึงรีบโกยดินกลบไว้ แล้วไถนาต่อไป

     ที่จริงถุงเงินนั้น เป็นถุงเงินที่โจรปล้นมาแล้วทำตกไว้ ซึ่งเจ้าของเงิน ได้เกณฑ์ผู้คน สะกดรอยตามรอยเท้าโจรมา พอมาพบชาวนา เข้าใจว่าชาวนานี่แหละคือโจร จึงได้ค้นจนพบถุงเงินดังกล่าว แล้วได้จับชาวนาเฆี่ยนตีจนอ่วม แล้วจับส่งเจ้าหน้าที่บ้านเมืองเพื่อประหารชีวิต แต่โชคดีของชาวนาที่ความทราบถึงพระพุทธเจ้า พระองค์จึงได้เป็นพยานว่า ชาวนามิได้เป็นโจรตามที่เข้าใจ ชาวนาจึงรอดพ้นจากความตายอย่างหวุดหวิด 

    ในปัจจุบันสิกขาบทข้อห้ามพระภิกษุรับเงินรับทอง ยังมีผลบังคับอยู่ ไม่ถูกยกเลิก เพราะอย่างไรก็ตาม การที่พระสงฆ์ถือเงินหรือมีเงินในครอบครองถือเป็นอันตราย ไม่ต่างอะไรกับมีอสรพิษไว้ใกล้ตัว ไหนอาจจะถูกปล้น ถูกฆ่าชิงทรัพย์ ถ้าถือครองไว้มาก ๆ อาจจะถูกแบล็คเมล์อย่างที่เป็นข่าวในปัจจุบัน ทำให้พระเสียผู้เสียคน หรือบางทีพระสงฆ์ที่มีเงินมากๆ อาจเกิดกิเลสตัณหามากขึ้น แทนที่บวชมาเพื่อฆ่ากิเลสตัณหา กลับพอกพูน โลภ โมโทสัน ห่างไกลจากมรรค ผล นิพพาน อย่างไม่น่าจะเป็น