เล่ห์รักทานตะวัน ตอนที่2

ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง มายาวี นั่งรอที่โต๊ะอาหาร สั่งแค่น้ำเปล่ามาเท่านั้น และ เธอยกน้ำขึ้นดื่ม และ เหลียวมองหาว่า นที มารึยัง

นที เดินมาถึงหน้าปากทางร้านอาหาร แสงสุดา เพื่อนของนารารินยกโทรศัพย์ขึ้นโทรหา นาราริน ว่า เห็น นที มาที่ร้านอาหาร

" ริน ฉันเห็น ที มาที่ร้านอาหาร กำลังเดินเข้าไปแล้ว เธอรีบมาสิ "

แสงสุดาพูดจบก็วางโทรศัพย์ไป

"หม่วยรอนานใหมครับ พอดีติดธุระนิดหน่อย "

"นั่งก่อนสิค่ะที อยากทานอะไรล่ะ "

"แล้วแต่หม่วยเลย"

มายาวีเลยสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ และเธอก็ได้หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งยื่นให้นที ในนั้นคือฤกษ์ยามที่ไปดูมาแล้ว นทีหยิบมาดู

"อีกสามเดือนข้างเดือนข้างนี้แล้ว งานของเราจัดที่โรงแรมนะครับ และนัดบริษัทจัดงานแต่งเลยนะครับ "

แสงสุดานั่งอยู่ไม่ไกลนัก เธอได้ยินที่สองคนนั้นคุยกันชัดเจน

นานารินมานั่งที่โต๊ะที่แสงสุดานั่งอยู่ แสงสุดาเลยบอกเรื่องที่ได้ยินให้นารารินฟัง

"อ้อ แม่คนนี้หรอ ที่แย่งทีของฉันไป ฉันเจอเธอที่ใหน เธอไม่อยู่เป็นสุขแน่ ดีนักนะหญิงร้ายชายเลว ทีมาจีบฉันบอกว่าจะรักตลอดไป คำไม่เป็นคำ มันยังฝังหัวฉันอยู่เลย ทำไมหนีไปแต่งงานไวอย่างงี้ คิดว่าฉันจะปล่อยง่ายๆหรอ "

นานารินจ้องมองยาวีเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ ดวงตากลมโตส่อแววพลังอำมหิต เธอเบะปากเล็กกระจับสีแดงระเรื่อไปข้างนึง

พอดีกับที่ไวยาภัทร เหลือบไปเห็นพอดี

เห็นผู้หญิงผมยาวตาโตปากแดง หน้าขาว ปากสวยได้รูป แต่งหน้าตามนิยม จ้องมองน้องเขาอย่างเครียดแค้น

เธอต้องเป็นอะไรกับนทีแน่ๆ แต่ถึงยังไง คนที่ นที จะแต่งงานด้วยคือน้องของเขา ถ้าเธอคิดจะทำอะไรน้องที่เค้ารักที่สุดล่ะก็ ฉันนี่ล่ะจะขยี้เธอให้แหลกเป็นฝุยผง ไวยาภัทรคิดในใจ เพราะตอนนี้เค้ามานั่งทานข้าวกับเพื่อนเขา ไวยาภัทรมองผู้หญิงคนนั้นอย่างไม่ลดล่ะสายตาเช่นกัน

                   อ่านต่อตอนต่อไป