ผีพรายทำลายชีวิตผม

ผีพรายทำลายชีวิตผม

สวัสดีครับ ผมเพิ่งจะตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก หลังจากที่เห็นหลายๆคนแชร์ประสบการณ์ลึกลับกันหลายกระทู้
เลยอยากแชร์ประสบการณ์ของผมบ้าง กว่าจะผ่านมาจนถึงทุกวันนี้ได้ผมต้องเจออะไรมาเยอะพอสมควร
เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ผมอาจใช้ชื่อสมมุติ เพราะกลัวจะไปพาดพิงถึงใครเข้า ขอให้ทุกคนที่อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ

เรื่องเกิดขึ้นที่จังหวัดนึงในภาคใต้ ตอนนั้นผมอายุ 21 ปี ผมหนีออกจากบ้าน กับความรู้แค่ ม.3 ไปทำงานเองด้วยเหตุผลส่วนตัว
เมื่อก่อนบ้านผมอยู่ค่อนข้างห่างไกลความเจริญ ผมเลยหนีเข้ามาทำงานรับจ้างอยู่ในอำเภอเมือง
ทำทุกอย่างที่ได้เงินพอประทังชีวิตไปเรื่อยๆ ผมเก็บขวดไปขาย บวกกับทำงานเป็นเด็กปั้มแห่งหนึ่ง ทำอยู่ประมาณเกือบ 3 ปี
ก็เก็บเงินได้ก้อนนึง แล้วก็คิดว่าอยากจะมีที่อยู่เป็นของตัวเองบ้าง
(ผมอาศัยอยู่ที่พักคนงานของเถ้าแก่ปั้ม เขาให้ผมอยู่ฟรี) ตอนนั้นไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงด้วยความที่ความรู้น้อย
ผมเลยไปปรึกษาเถ้าแก่ ผมก็บอกเขาไปว่าผมเก็บเงินได้ 2 หมื่นแล้ว เถ้าแก่ค่อนข้างมีฐานะ เขาเอ็นดูเพราะผมซื่อๆ ขยันทำงาน
เถ้าแก่เขาเลยบอกว่า “กูมีแพเหล็กเก่าๆอยู่ลำนึง จะเอาไหม? ถ้าเอาไปแล้วก็เอาไปทำมาหากินได้เลย
มาเอาน้ำมันจากกูไปขายแล้วค่อยหักเอาก็ได้" (คือแพเหล็ก หลายคนอาจจะนึกภาพไม่ออก
มันเป็นเหมือนแท้งเก็บน้ำมันเคลื่อนที่ลักษณะเหมือนแพ ลอยอยู่ในน้ำ) เถ้าแก่ให้แพผมมาฟรีๆ ตอนนั้นดีใจมาก
แพไม่ใหญ่มากขนาดประมาณ 40 ตารางเมตร ผมใช้เป็นทั้งบ้านเป็นทั้งที่ทำงาน เพราะด้านหน้าแพมีหัวจ่ายน้ำมันอยู่หัวนึง
ไว้ใช้ขายน้ำมันให้กับเรือหางยาวกับเรือประมงในแม่น้ำ กลายเป็นว่าผมจะอาศัยอยู่ริมน้ำตลอดเวลา
ก็เงินดีพอสมควร จนผมก็พอจะเริ่มสร้างเนื้อสร้างตัวได้ แล้วก็ไปเจอกับเมียผม เขาทำงานเป็นเด็กเสริฟอยู่ร้านอาหารแห่งนึง
คบกันได้สักพักเลยชวนกันมาอยู่กินด้วยกันจนมีลูกชายคนนึง ตอนนั้นก็เลี้ยงลูกแล้วก็ทำงานทุกอย่างอยู่บนแพนั้นแหละ
แต่ผมยอมรับว่าผมเริ่มมีนิสัยเจ้าชู้ คือจะออกไปเที่ยวคาเฟ่เกือบทุกคืน บ่อยครั้งที่ลูกกับเมียต้องอยู่กันตามลำพัง
จนมีอยู่วันนึง ผมก็ออกไปเที่ยวตามประสาของผม

ตอนนั้นลูกชายอายุ 5 ขวบได้ เด็กมันก็เอาสวิงมาช้อนปลาเล่นตามปกติของมัน แต่พลาดตกน้ำซึ่งเป็นช่วงเวลาประมาณ 3 ทุ่ม
จะมีแค่ไฟจากหน้าแพแค่ดวงเดียว เมียผมได้ยินเสียงก็รีบโดดลงไปช่วย เมียผมเล่าว่าตอนลงไปช่วยมันเห็นเหมือนเส้นผมดำๆ
ดึงขามันไว้ (ซึ่งมันก็อาจจะเป็นสาหร่ายอะไรสักอย่างก็ได้ เวลากลางคืนมันจะมืดจนแถบมองไม่เห็นอะไร)
พยายามดึงเท่าไหร่ก็ดึงไม่หลุด ต้องขึ้นมาหายใจแล้วดำลงไปดึงใหม่ จนพาขึ้นมาได้ แล้วเมียผมก็อุ้มพาดบ่าให้น้ำออก
ผมกลับมาบ้านแบบเมาๆ มาเจอเมียร้องไห้ที่ผมไม่อยู่บ้านเพราะเกือบจะเสียลูกไปแล้ว ตอนนั้นรู้สึกผิดมากๆ ทั้งกลัวทั้งโล่งใจ
ที่อย่างน้อยลูกยังไม่เป็นอะไรไป ผมเลยคิดว่าสภาพแวดล้อมแบบนี้คงไม่เหมาะจะเลี้ยงลูก แต่ก็ยังไม่รวยถึงขึ้นจะไปหาซื้อที่บนบกอยู่ได้
เลยพยายามสอนลูกว่ายน้ำแทน จนมันก็พอว่ายน้ำได้ เวลาผ่านไปไม่นาน ผมก็กลับไปเที่ยวเสเพลไปวันๆ เหมือนเดิมอีก
จนกระทั่งวันนึงผมกลับบ้านประมาณเที่ยงคืน ผมไม่ได้เมามาก เป็นคนที่ไม่เคยเมาขาดสติจนต้องให้ใครพากลับบ้าน
วันนั้นขณะกำลังจะเดินไปที่แพ (ปกติผมมัดแพกับเสาไว้ริมท่า) ผมก็เห็นผ้าสีขาวคล้ายชุดผู้หญิงลอยอยู่กลางแม่น้ำ
ห่างจากแพผมอยู่ไม่ไกล พยายามเพ่งมองให้แน่ว่ามันคืออะไรเพราะมันค่อนข้างมืด แต่สีขาวทำให้มันยิ่งดูชัดเจนในความมืด
ผมสาบานว่าผมเห็นมันเคลี่อนที่ช้าๆ ไปที่แพ ตอนนั้นมีแต่ความสงสัยเท่านั้น ไม่ได้มีความกลัวใดๆ เลยเดินไปเรื่อยๆ จนใกล้จะถึงแพ
ตาของผมจ้องมองผ้าสีขาวนั้นอยู่ตลอดเวลา ยิ่งผมเข้าใกล้แพเท่าไหร่ ดูเหมือนมันจะเคลื่อนที่เข้าไปใกล้แพมากขึ้นเท่านั้น
แล้วอยู่ดีๆ ผ้าขาวๆนั้นก็ลอยเข้ามาใส่หน้าผมอย่างเร็ว แว็ปสุดท้ายก่อนที่ผมจะหลับตาเพราะตกใจ
สาบานว่าเห็นเป็นผู้หญิงผมดำยาวมากๆใส่ชุดสีขาว แล้วก็หายไป ผมยังจำได้แม่นไม่เคยลืมมาจนถึงทุกวันนี้
แต่ก็ไม่เคยเล่าอะไรให้ลูกเมียฟังเพราะไม่อยากให้คิดมากกันเปล่าๆ แต่หลังจากนั้นอีกไม่นานก็มีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้นอีก..

ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น ผมรู้สึกได้ว่าเมียผมเปลี่ยนไป เธอชอบมีพฤติกรรมแปลกๆ อย่างเช่นชอบนั่งแต่งหน้าทาปาก
รักสวยรักงามผิดปกติ ตั้งแต่อยู่กินกันมาเมียผมไม่เคยอะไรเรื่องพวกนี้เลย บางคืนก็ชอบลุกขึ้นมานั่งทำนู้นทำนี้จุกจิก นั่งหวีผม
แล้วก็ดูเหมอลอยๆ ถามอะไรก็ไม่ค่อยตอบ ลูกก็ไม่ค่อยสนใจ คือผมก็พยายามคิดไปว่าเธออาจจะเครียดที่ผมออกไปเที่ยวบ่อยๆ
ไม่ค่อยได้มาช่วยเลี้ยงลูก จนมีอยู่ครั้งนึงผมกำลังทำงานอยู่เหนื่อยๆ ลูกผมมันก็ร้องงอแงหิวข้าว ผมเลยตะโกนบอกเมียไปว่า
"เห็นไหมมันหิวข้าวเนี้ย พามันไปกินก่อนสิ" เมียผมหันมามองแบบตาขว้างมากๆ แต่ไม่พูดอะไรสักคำ
แล้วก็ไม่ยอมพาลูกไปกินข้าวด้วย ผมเลยโมโหเลยตอนนั้น เลยด่าไปเต็มๆ อยู่ดีๆเมียผมลุกขึ้นวิ่งไปตบลูกชายอย่างแรง
ตบแบบหน้าหันเลยครับ ผมตกใจจนอึ้งไปเลย เมียผมไม่เคยทำแบบนี้กับลูกมาก่อน

ธอเป็นแบบนี้อยู่นานมาก คือแทบจะคุยกันไม่รู้เรื่อง พูดก็น้อยไม่ยอมสื่อสารกับผม วันๆเอาแต่นั่งเหมอลอยส่องกระจกลูปผมตัวเอง
ผมลืมบอกไปว่าช่วงเวลาที่เธอเป็นแบบเนี้ย ปกติเมียผมเป็นคนรูปร่างเจ้าเนื้อนิดนึงแต่ผอมลงเยอะมาก เพราะข้าวปลาไม่ยอมกิน
แล้วบางคืนผมตื่นมาเห็นเมียนั่งนิ่งๆ อยู่ริมเตียง ผมกลัวแถบจะฉี่ราด เพราะเหมือนเธอกลายไปเป็นอีกคนแล้ว
ผมเลยไม่ค่อยได้ออกไปเที่ยวแบบเมื่อก่อนเพราะไม่อยากทิ้งลูกเอาไว้ลำพัง ใจนึงผมคิดจริงๆว่าเธอถูกผีสิงรึเปล่า
หรือเธอแค่เก็บกดที่เคยปล่อยให้เธออยู่บ้านคนเดียวแล้วผมออกไปเที่ยวเสเพล มันก็อาจจะเป็นได้
แต่มันมีเหตุการณ์นึงที่ทำให้หมั่นใจว่า เธอน่าจะถูกผีสิงจริงๆ คือ วันนึงผมเครียดๆเรื่องราคาน้ำมันอยู่นาน
แล้วเอาจริงๆผมก็เริ่มจะชินที่เห็นเมียเป็นแบบนี้ (เป็นอยู่เกือบปี) วันนั้นผมไม่รู้นึกยังไงที่พยายามจะทำการบ้านกับเมีย
คือผมคงเครียดๆเลยอยากจะระบาย ก็ขึ้นคร่อมแบบปกติ ทำได้สักพักเมียผมก็ร้องไห้ แล้วเสียงก็เปลี่ยนไปเลยเหมือนเสียงเด็ก
แบบร้องไห้แล้วก็พนมมือไหว้ ร้องว่า "อย่าทำหนูๆ" ตอนนั้นผมโคตรตกใจ หมดอารมณ์สิครับตอนนั้น แล้วเธอก็กริ้ด ดังมากกกก
ผมพยายามเอามือปิดปาก ไม่ให้เธอกริ้ดจนเธอเหนื่อยสลบไปเอง คือมันอาจจะเหมือนเรื่องตลก แต่ลองนึกว่าเกิดขึ้นจริงๆดูครับ
ไม่ตลกเลยสักนิด ผมไม่รู้จะทำไงเลยไปปรึกษาเพื่อนคนนึง เขาบอกว่าเขารู้จักแม่เฒ่าที่น่าจะช่วยอะไรได้
ผมเลยพาเมียผมไป เป็นบ้านไม้เล็กๆ แม่เฒ่าเขาก็ถามว่า เมียเป็นอะไรทำไมมันตาขว้างแบบนั้น ผมก็บอกไปเลยว่าไม่รู้เหมือนกัน
อยู่ดีๆก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว แม่เฒ่าแกก็ถามว่าได้ทำบุญไหว้พระบ้างรึเปล่า คือผมหนีออกจากบ้านมาตัวเปล่า
ผมเลยไม่เคยคิดถึงเรื่องทำบุญ บูชาพระอะไรอยู่ในหัวเลย แม่เฒ่าแกเอาอะไรดำๆสักอย่างที่แกบดไว้เหมือนยา มาป้ายปากผมกับเมีย
แล้วก็เอาน้ำมนต์พรมใส่ ผมหันไปมองเมีย เขาก็ไม่เห็นเป็นอะไร หลังจากวันนั้นผมก็พยายามออกไปทำบุณ
ดูเหมือนทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น แต่เมียผมก็ยังเป็นเหมือนเดิมไม่ค่อยพูดค่อยจา

แต่อยู่มาวันนึง พอดีผมพาลูกไปดูเขาแข่งนกกรงหัวจุกในตลาด เมียผมก็อยู่คนเดียวที่บ้านเพราะชวนแล้วเธอก็นั่งเงียบ
กลับมาได้ประมาณ 2 ทุ่มกว่า ขณะที่กำลังจะเดินกลับแพ ผมเห็นเมียผมถือมีดอีโต้
เห็นแต่ไกล กำลังเดินมาทางผม ใจผมตกลงไปอยู่ที่ตาตุ้ม ตอนนั้นผมบอกให้ลูกวิ่งไปหาเจ้ร้านขายของชำแถวนั้นก่อนเลย
แล้วเมียผมวิ่งเอาอีโต้มากะจะฟันผมแน่ๆ ผมพยายามจับแขนเอาไว้ แต่ก็พลาดฟันมาโดนต้นขาผม
ตอนนั้นตาเมียผมแทบจะถลนออกมาจากเบ้า แล้วก็พูดแค่ว่า "ไอ ๆๆๆ" ผมก็นอนล็อคแขนขาเธอเอาไว้ แต่ไม่ไหวจริงๆ แรงเยอะมาก
เลยตัดสินใจปล่อยแล้ววิ่งเลยครับ ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ แถวนั้นก็ไม่มีคนช่วย ผมหันไปดูเมียผมนอนอยู่ที่เดิมไม่ลุกขึ้นมา....

ผมหันไปดูเมียผมนอนอยู่ที่เดิมไม่ลุกขึ้นมา.... เลยเดินกลับเข้าไปดูว่าเป็นอะไรรึเปล่า เธอนอนนิ่งไปเลย
ตอนนั้นตกใจมาก เพราะคิดว่าผมเผลอล็อคแรงเกินไป เลยกะจะอุ้มพาไปโรงพยาบาล แต่อุ้มได้แปปเดียว
เธอก็รู้สึกตัวลงมาเดินเองเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมเลยพยายามถามว่าเป็นอะไรเจ็บตรงไหนไหม ก็ไม่ตอบเหมือนเดิม
ตั้งแต่วันนั้น ผมเลยรู้สึกว่าไม่ไหวจริงๆแล้ว มันต้องทำอะไรสักอย่าง แล้วพอดีผมก็ไม่ค่อยรู้จักพิธีกรรมอะไรเลย
หรือแม้แต่พิธีในวัด จึงมีเพื่อนคนนึงเขาพาไปหาร่างทรง เขาบอกว่าเป็นพ่อปู่ฤาษีที่มีคนศรัทธากันเยอะมากๆ
ผมเลยตกลงจะพาไปเพราะไม่รู้จะให้ทำยังไงเหมือนกัน พอพาไปปุ๊บพ่อปู่เขาก็บอกเลยว่า
"เมียพาผีพรายมาด้วย" ผมขนลุกซู่เลยตอนนั้น เลยบอกให้พ่อปู่เขาช่วยที แล้วดูเหมือนพ่อปู่เขาจะรู้ทุกอย่างว่า
ผมอาศัยอยู่ริมน้ำ การงานเป็นยังไงเมียผมเป็นยังไง ผมเลยเชื่อสนิทเลยว่าร่างทรงนั้นมีอยู่จริง
พ่อปู่เขาบอกว่า ต้องพาไปตรงสถานที่ที่มันอยู่ เพื่อทำพิธีปลดปล่อยดวงวิญญาณให้กลับไปอยู่ในภพในภมิในสถานที่ของเขา
เลยพากันมาที่บ้านผม ตอนนั้นมีคนแถวๆนั้นมาดูกันเต็ม แล้วพอดีๆฝนก็ตกลงมาได้ประจวบเหมาะกับเวลาจริงๆ
พ่อปู่เขาทำพิธีเอาสายสินมาพันไว้รอบตัวเมียผม แล้วสายสินอีกด้านนึงก็โยนลงไปในน้ำ
ตอนนั้นนี่เมียผมกรีดร้องจนผมสงสารมาก พ่อปู่เขาก็ท่องบทสวดจนจบด้วยการเอาน้ำมนต์ราดตัวเพื่อเป็นการชำระล้างสิ่งไม่ดี
เมียผมที่กรีดร้องอยู่นานเกือบ 20 นาที พอโดนน้ำมนต์ก็เหมือนจะหวีดเฮือกสุดท้ายจนหมดสติไปเลย พอผ่านไปประมาณครึ่งชม.
ก็ฟื้นขึ้นมา คือรู้สึกได้เลยว่า เขากลับมาเปิดคนเดิมแล้ว เมียผมก็เข้ามากอดแล้วก็ร้องไห้
พอถามว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเป็นยังไง เขาก็บอกว่าเขาแทบไม่รู้สึกตัวเลย เหมือนคนไร้วิญญาณ อยู่ในภวังค์
แต่ยังไงก็ดีใจแล้วครับ ที่เขาหายสักที

ผมก็กลับมาใช้ชีวิตปกติ ทุกเช้าเราก็จะไหว้พระแม่คงคาหน้าแพขอให้ช่วยคุ้มครองเรา
จนเวลาผ่านไปเกือบ 2 ปี ชีวิตดีขึ้นมากๆ แล้วเมียผมก็ท้องลูกคนที่ 2 เป็นลูกสาว ตอนนั้นเงินเก็บก็เยอะขึ้นผมเลยกะว่าจะหาซื้อ
ที่อยู่ให้เป็นหลักเป็นแหล่งกว่านี้ เลยไปได้ที่ติดริมน้ำ ใช่ครับ ริมน้ำเหมือนเดิม เพราะผมไม่รู้จะไปทำมาหากินอะไรแล้ว
เลยซื้อที่แล้วก็ย้ายไปอยู่ ทำเป็นท่าแล้วก็ขายน้ำมันให้เรือประมงเหมือนเดิมแล้วก็เพิ่มหัวจ่าย เพราะเริ่มขายน้ำมันให้กับเรือลำใหญ่ๆได้แล้ว
ทุกอย่างกำลังไปได้สวย และผมก็เลิกออกไปเที่ยวตั้งแต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับเมียผม ไม่นานเมียก็คลอด
(ลูกชายชื่อกร ลูกสาวชื่อเก๋) เก๋โตขึ้นมาก็เหมือนเด็กผู้หญิงทั่วๆไป แต่ห้าวๆหน่อย แล้วก็ชอบทะเลาะกับพี่ชายเป็นประจำ
เมียผมต้องคอยห้ามคอยตีไม่ให้ทะเลาะกัน จนวันนึง 2 พี่น้องก็เล่นกันอยู่ตามปกติ ไอกรมันก็ชวนกันปีนขึ้นไปเล่น
บนแท้งน้ำมัน ซึ่งจะมีบันไดลิงแบบเหล็กต่อขึ้นไปสูงประมาณ 3-4 เมตร แล้วกรมันก็ตกลงมา จนต้องเข้าโรงพยาบาล
เพราะตกลงมากระแทกพื้นอย่างแรง ดีที่ไม่ได้กระแทกเข้ากับหัวไม่งั้นอาจตายไปเลย กรมันก็ฟ้องว่าเก๋เป็นคนถีบมันให้ตกลงมา
คือผมก็เข้าใจเด็กมันเล่นกัน แล้วเก๋มันก็ออกแนวเด็กห้าวๆ เลยแค่เก็บไว้ในใจ จนอยู่มาวันนึงที่บ้านเลี้ยงหนูตะเภาเอาไว้เป็นของลูกชาย
ผมแอบเห็นเก๋ เปิดเข้าไปในกรงหนูตะเภา แล้วกำมือเหมือนค้อนแล้วก็ทุบหัวหนูอย่างแรง หนูดิ้นเลยตอนนั้น
ครั้งแรกไม่เท่าไหร่ มันยังจะทุบซ้ำอีก ผมรีบวิ่งเข้าไปห้ามแล้วก็ตีสั่งสอนครับ ไม่กี่วันต่อมาหนูตัวนั้นก็ตาย
ผมคิดในใจว่าเด็กปกติเขาไม่ทำกันแบบนี้ ตอนนั้นได้แต่โทษตัวเองว่าผมเลี้ยงลูกผิด เลี้ยงลูกไม่ดีหรือยังไง...