รักษาศีลได้เพียง 4 ข้อ ปฏิบัติธรรมให้ก้าวหน้าได้ไหม

 

การรักษาศีลได้แต่ละข้อนั่นแหละครับ

ความคืบหน้าในการปฏิบัติ

 

การเจริญสตินั้น

ถ้าศีลข้อใดข้อหนึ่งยังขาดพร่องอยู่เรื่อยๆ

สติก็ไม่มีทางสมบูรณ์ขึ้นมา

อย่างไรก็ตาม แม้ศีลจะขาดพร่องไปบ้าง

ก็ยังสามารถเจริญสติ

รู้เห็นความจริงเกี่ยวกับกายใจได้

ไม่ใช่จะรู้อะไรไม่ได้เลย

คืบหน้าอะไรไม่ได้เลย

เพียงแต่ยากที่จิตจะรวมลงถึงมรรคถึงผล

ถ้าศีลไม่สะอาดบริบูรณ์

เพราะพระพุทธเจ้าท่านให้แนวไว้ว่า

จะถึงโสดาปัตติผล

ก็ต่อเมื่อมีศีลที่ไม่บกพร่องเป็นฐานครับ

 

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

 

ศีลข้อมุสาวาทยังด่างพร้อยหรือขาดทะลุ

เพราะจำเป็นต้องทำ ทั้งที่ไม่อยากทำ

 

เพื่อจะรู้ว่า มันหนักหนา

ขนาดเป็นคลื่นรบกวน

ป่วนจิตเกินกว่าจะตั้งเป็นสมาธิหรือไม่

ให้สำรวจดูตามเกณฑ์แบ่งคร่าวๆตามนี้

หนึ่ง ผิดเต็มๆ

คือ ไม่ละอายใจ ไม่เชื่อว่านั่นเป็นบาป

จะทำให้จิตดำ เพราะยึดกรรมดำไว้เต็มเหนี่ยว

อย่างนี้ให้นั่งสมาธิก็เห็นเป็นเรื่องตลก

ไม่มีศรัทธาเป็นฐาน

แถมอาจจะอยากลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้

ราวกับเล่นหัวเพื่อน

 

 

สอง ผิดกลางๆ

ละอายใจ ส่วนลึกรู้สึกไม่ดี แต่ก็ยังทำ

โดยไม่คิดว่าจะเลิกเมื่อใด

ไม่หาทางหลีกเลี่ยงการโกหก

ขณะเดียวกัน ในแต่ละครั้ง

ก็มีความลังเลอยู่ว่าจะโกหกหรือไม่โกหก

ทำให้จิตเทา เพราะไม่ยึดกรรมดำไว้เต็มที่

อย่างนี้ให้นั่งสมาธิจะได้แบบครึ่งๆกลางๆ

บางวันใส บางวันขุ่น บางวันฟุ้งจัด บางวันฟุ้งน้อย

 

สาม ผิดน้อยๆ

ฝืนใจทำ และตั้งใจตลอดเวลาว่าจะหาทางเลิก

ทำให้จิตหม่นไม่มาก

เพราะใจจริงไม่ยึดกรรมดำไว้เลย

อยู่คนละข้าง คนละฝั่งกับกรรมดำจริงๆ

ที่ฝืนทำก็เพราะมีเหตุเฉพาะหน้า

แบบนี้ยังนั่งสมาธิยังไหวอยู่

มีสิทธิ์รุ่งได้ไม่ยากนัก

เพราะความรู้สึกผิดอาจผลักดันให้อยากเอาดี

เป็นการชดเชย หรือซักฟอกความสกปรก

จากพฤติกรรมผิดบาปที่ต้องฝืนทำ!