โรงงานสยองผีผู้เฒ่าเฮี้ยน

ในเมืองเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยความเงียบสงัด มีโรงงานเก่าร้างแห่งหนึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางป่าไม้หนาทึบ โรงงานนี้เคยเป็นแหล่งผลิตเสื้อผ้าที่มีชื่อเสียงในสมัยก่อน แต่หลังจากเกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้นในโรงงาน จึงต้องปิดตัวลงและกลายเป็นสถานที่ร้างไปตลอดกาล

เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อกลุ่มนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยใกล้เคียงตัดสินใจเดินทางมาที่โรงงานแห่งนี้เพื่อตามหาความตื่นเต้นในการสำรวจสถานที่สยองขวัญ พวกเขารู้จักตำนานของโรงงานนี้มาจากเรื่องเล่าของคนในท้องถิ่นว่า โรงงานแห่งนี้ไม่ใช่เพียงแค่ร้าง แต่เต็มไปด้วยวิญญาณของคนที่เคยทำงานที่นี่ โดยเฉพาะวิญญาณของผู้เฒ่าคนหนึ่งที่เคยเป็นหัวหน้าคนงาน ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตอย่างปริศนาในวันหนึ่ง

ผู้เฒ่าคนนั้นชื่อว่า "ลุงหนวด" เป็นคนที่ขึ้นชื่อในความเข้มงวดและความอำมหิตของเขา เขาจะคอยกดขี่ข่มเหงพนักงานที่ทำงานไม่ดีเสมอ แต่ไม่มีใครคาดคิดว่า เขาจะถูกพบเป็นศพในห้องทำงานของตัวเอง โดยไม่ทราบสาเหตุอย่างแน่ชัด หลายคนบอกว่าเขาถูกฆาตกรรม แต่ไม่มีหลักฐานพอที่จะพิสูจน์ได้ ตั้งแต่นั้นมา วิญญาณของลุงหนวดก็เริ่มปรากฏตัวในโรงงานแห่งนี้ ท่ามกลางเสียงกรีดร้องและความหวาดกลัว

คืนหนึ่ง กลุ่มนักศึกษาถึงโรงงานร้าง พวกเขาตั้งใจจะสำรวจให้ถึงที่สุด แต่เมื่อเข้าไปในโรงงาน ทุกอย่างกลับผิดปกติ ตั้งแต่ตอนแรกที่พวกเขาเดินผ่านประตูโรงงาน เสียงคลื่นลมที่หวีดหวิวเหมือนจะเตือนพวกเขาถึงอันตรายข้างหน้า ทันทีที่เข้าไปถึงห้องแรกของโรงงาน กลิ่นเหม็นอับจากการเน่าเปื่อยของวัสดุต่างๆ คลุ้งไปทั่ว พวกเขาเริ่มรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยในใจ

ในขณะที่พวกเขากำลังสำรวจอยู่ เสียงเหล็กเสียดสีกับพื้นก็ดังขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด และทันใดนั้นเอง ประตูทางเข้าก็ปิดลงอย่างแรง ไม่สามารถเปิดออกได้ พวกเขาพยายามหาทางออก แต่ก็ไม่พบทางที่สามารถหลบหนีได้ ทุกสิ่งรอบตัวเริ่มมืดลงเหมือนมีบางสิ่งกำลังจับจ้องพวกเขาอยู่

ท่ามกลางความมืดมิด จู่ๆ ก็มีเสียงเหยียบพื้นดังขึ้นมา เสียงที่เหมือนก้าวเท้าหนักๆ กำลังเข้ามาหาพวกเขาทีละก้าว ความกลัวที่ไม่สามารถอธิบายได้เริ่มกัดกินจิตใจของพวกเขา มีบางคนเริ่มได้ยินเสียงกระซิบที่คุ้นเคย เหมือนเสียงของลุงหนวดที่เคยสั่งการอยู่ในโรงงานนั้น "ทำงานให้ดี... อย่าทำให้ผิดพลาด... มิฉะนั้น...จะต้องรับผล"

เมื่อหันไปมองรอบตัว พวกเขาก็เห็นเงาของผู้เฒ่าผู้หนึ่งยืนอยู่ในมุมมืด ใบหน้าของเขาเหยเกด้วยความโกรธแค้น ดวงตาสีแดงฉานและมือที่ยาวจนถึงพื้นราวกับจะหยิบอะไรบางอย่างขึ้นมา ทุกคนตกใจและวิ่งหนีไปในทุกทิศทาง แต่ไม่ว่าจะไปทางไหน สิ่งเดียวที่พวกเขาพบคือความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุด

เสียงดังอย่างโกรธเกรี้ยวจากผู้เฒ่าดังขึ้นอีกครั้ง “พวกเจ้าคือคนผิดที่เข้ามารบกวนที่ของข้า! อย่าหวังว่าจะออกไปได้!”

ในที่สุด มีเพียงคนเดียวที่สามารถหลบหนีออกมาได้ เขาวิ่งอย่างไม่หยุดพักจนถึงเช้า แต่เขากลับพบว่า ทุกสิ่งที่เขาได้เห็นนั้นไม่ใช่แค่ความฝัน มันเป็นเรื่องจริง... และวิญญาณของลุงหนวดยังคงเฝ้ารอที่จะดึงดูดผู้มาเยือนคนต่อไป...

ตั้งแต่นั้นมา ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้โรงงานร้างแห่งนี้อีกเลย เพราะทุกคนรู้ดีว่า บางสิ่งยังคงเฝ้าคอยอยู่ที่นั่น รอให้มีคนหลงเข้าไป... และไม่มีใครจะรอดชีวิตออกมาได้.