นิยายวาย : เดิมพันรักนักพนัน

เดิมพันรักนักพนัน

ในค่ำคืนที่เมืองใหญ่สว่างไสวด้วยแสงสีและเสียงดนตรี ‘เรน’ คุณหนูไฮโซหน้าหล่อเหลา ผิวขาวเนียน จมูกโด่งเป็นสัน โดดเด่นกว่าใครๆ เดินเข้ามาในคาสิโนสุดหรูเพียงเพื่อความสนุกตามประสาลูกคนรวย แต่ทว่าความสนุกกลายเป็นความกลัดกลุ้มในชั่วพริบตา เมื่อเขาพลาดพลั้งเล่นจนหมดตัวในระยเวลาไม่นาน จากนั้นก็มีพนักงานมายื่นข้อเสนอให้กู้เงินจากเจ้าของบ่อน ด้วยความหน้ามืดตามัว ผีพนันเข้าสิงทำให้เรนกู้เงินมาเล่นอย่างไม่ได้คิดอะไรนอกจากเอาทุนคืนมาให้ได้

แต่ทว่าหลังจากนั้นไม่นานก็ทำให้เรนหน้าซีด เพราะเขาหมดตัวอีกครั้ง ขณะนั้นเอง ‘ไทเกอร์’ เจ้าของคาสิโนเดินเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าเขา ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาจับจ้องเรนอย่างไม่ละสายตา

"สวัสดีครับคุณผู้ชาย มีอะไรให้ผมช่วยไหม”

เรนมองอีกฝ่ายอย่างไม่ไว้ใจ “คุณเป็นใคร?”

“ผมขอแนะนำตัวเลยละกัน ผมชื่อไทเกอร์ เป็นเจ้าของบ่อนแห่งนี้เองครับ และเป็นคนอนุมัติเงินให้คุณกู้ก่อนหน้านี้ไงล่ะ”

เมื่อได้ยินอย่างนั้นสีหน้าของเรนก็เปลี่ยนไปทันที เริ่มกลัวคนตรงหน้าบ้างแล้ว

“คุณนั่นเอง”

“หมดตัวอีกแล้วสินะครับ?" ไทเกอร์เอ่ยเสียงทุ้มเบา ๆ พร้อมยื่นข้อเสนอที่ไม่คาดคิดออกมา "ถ้าอยากล้างหนี้ มาเป็นคู่นอนของผมคืนหนึ่งสิ ผมจะแถมเงินค่ารถให้อีกด้วย"

“นี่คุณ! คิดว่าผมเป็นพวกเอาตัวแลกเงินเหรอ!”

“ก็แล้วแต่คุณ ผมไม่ติดขัดอะไร แต่ก่อนออกไปจากที่นี่รบกวนเอาเงินที่ยืมมาคืนผมด้วย” ไทเกอร์ยิ้มแล้วจะเดินจากไป

แต่ทว่า...

“เดี๋ยวก่อน!”

ไทเกอร์ยกยิ้มแล้วหันมา “ว่าไงครับ”

เรนตกใจกับข้อเสนอแต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น นี่คือทางเดียวที่เขาจะใช้หนี้มหาศาลนี้ได้ หากบอกครอบครัวไปเกรงว่าอาจจะโดนตัดจากกองมรดกเป็นแน่ เพราะเขาทำตัวเหลวไหลอย่างนี้มานานแล้ว เงินที่กู้มาไม่ใช่น้อยๆ แม้จะไม่เต็มใจนักแต่เขาก็พยักหน้าและตกลงรับข้อเสนอนั้น

“ผมตกลง!”

เรนใช้เวลาคืนนั้นกับไทเกอร์ตามสัญญา เขาตั้งใจจะทำให้มันจบเร็วที่สุด แต่แล้วความอบอุ่นและการสัมผัสที่ไทเกอร์มอบให้กลับทำให้เขาหวั่นไหวอย่างไม่คาดคิด ไทเกอร์ดูแลเขาด้วยความใส่ใจซึ่งเขาไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน แม้ว่าจะเป็นแค่ข้อตกลง แต่บางอย่างในตัวไทเกอร์กลับทำให้เรนรู้สึกปลอดภัย

ในเช้าวันรุ่งขึ้น เรนแอบมองไทเกอร์ที่นอนหลับอยู่ข้าง ๆ รู้สึกว่าหัวใจของเขาเริ่มเต้นแรงขึ้นมา จนต้องรีบเบนหน้าหนีเพราะความรู้สึกแปลกๆ ที่มันไม่ควรเกิดขึ้น เมื่อถึงเวลาที่ต้องออกไปจากห้องนี้ เรนแสร้งทำเป็นไม่สนใจและแยกจากไทเกอร์ แต่หัวใจเขากลับว้าวุ่นอย่างไม่คาดคิด

ผ่านไปไม่กี่สัปดาห์ เรนก็กลับมาใช้ชีวิตปกติ แต่แล้วคืนหนึ่งเขากลับพบว่าไทเกอร์ปรากฏตัวในงานสังคมสุดหรูที่เขาไปร่วม เมื่อทั้งสองเจอหน้ากันอีกครั้ง ไทเกอร์ไม่ปล่อยให้เรนหนีไปได้ง่าย ๆ เขาเดินเข้ามาทักทาย สายตาที่มองมาสื่อว่าจะทำให้เรนกลับมาใกล้ชิดกับเขาอีกครั้ง

"สวัสดีครับคุณคู่นอนสุดหล่อ”

ได้ยินอย่างนั้นเรนก็ทำหน้ายักษ์ใส่ มองซ้ายมองขวาเพราะกลัวว่าจะมีใครมาได้ยินเข้า

“ห้ามพูดอย่างนี้กับผมอีกเด็ดขาด!” พูดแล้วก็แยกเขี้ยวใส่

“ทำไม? มันเรื่องจริงไม่ใช่เหรอ?”

“มันเป็นอดีตที่ผมลืมไปแล้ว ถ้าไม่มีอะไรผมขอตัว”

“เดี๋ยวก่อนสิ!”

กำลังจะเดินไปแต่เรนต้องชะงักฝีเท้าแล้วหันมามองตาขวาง

“อะไรอีก!”

“ทำไมต้องทำหน้าดุอย่างนั้นด้วย ทำเอาซะผมกลัวเลย” ร่างหนาเอ่ยพลางขำเบาๆ

“ผมไม่ตลกด้วยหรอกนะ”

“งั้นเข้าเรื่องเลยละกัน ผมคิดถึงคุณ แล้วคุณล่ะคิดถึงผมบ้างไหม?" ไทเกอร์เอ่ยถามตรง ๆ อย่างไม่มีความเขินอาย

ได้ยินอย่างั้นเรนก็หน้าแดงเรื่อขึ้นมาทันที “ก็แค่คืนเดียว…ทำไมต้องคิดถึงด้วยล่ะ” เรนตอบเสียงแข็ง แต่สายตาที่มองกันกลับอ่อนไหวไม่น้อย

ไทเกอร์หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยว่า “ป่ะ...ไปกินกัน ผมรู้ว่าคุณเองก็อยากกินผมเหมือนกัน”

“อีตาบ้า! ใครอยากกินคุณมิทราบ!”

“สายตาคุณมันฟ้อง ถ้าไม่ไปผมจะไปแล้วนะ” พูดจบแล้วก็จะเดินไป

เรนหยุดคิดครู่หนึ่งแล้วส่งเสียงเรียกอีกฝ่าย “เดี๋ยวก่อน!”

“ว่าไงครับ”

เรนทำหน้าเขินอายก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างเบาเสียง “แถวนี้มีโรงแรมเปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”

“แล้ว?” ไทเกอร์แสร้งทำหน้าสงสัย

“อยากกินไม่ใช่เหรอ”

“อ้อ! ถ้าอย่างนั้นก็เดินนำหน้าผมไปได้เลยครับคุณผู้ชาย ผมหิวจนอะไรต่อมิอะไรมันแข็งไปหมดแล้ว”

เรนทำหน้าเขินอายก่อนจะรีบเดินนำหน้าออกไปก่อน

และในคืนนั้นทั้งสองคนได้ใช้เวลาด้วยกันอีกครั้ง ความอบอุ่นและความสนุกสนานจากกายสัมผัสทำให้ทั้งสองคนมีความรู้สึกที่เศษต่อกัน และดูเหมือนว่ามันกำลังจะเบ่งบานขึ้นเรื่อย ๆ

เรนรู้สึกสบายใจเมื่อได้อยู่กับไทเกอร์ ทั้งสองคนสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว แต่ทว่าก็ยังมีหลายสิ่งที่เรนยังไม่รู้เกี่ยวกับไทเกอร์ แม้อยากรู้แต่ไม่เคยถามเลยสักครั้ง เพราะเรนถือว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ไปถามอะไรแบบนั้น แต่ในคืนหนึ่ง จู่ๆ ไทเกอร์ก็เล่าเรื่องราวในอดีตที่ไม่เคยบอกใครให้เรนฟัง เขาต้องต่อสู้อย่างหนักเพื่อขึ้นมาเป็นเจ้าของคาสิโน อยู่ในจุดที่เสี่ยงตายตลอดเวลา เรนเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมไทเกอร์ต้องเข้มแข็งตลอดเวลา มันคือความจำเป็นที่เขาต้องปกป้องตัวเองและธุรกิจที่สร้างขึ้นมา

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิด เมื่อครอบครัวของเรนเริ่มสงสัยว่ามีบางอย่างที่เปลี่ยนไป พวกเขากดดันให้เรนเลิกยุ่งเกี่ยวกับไทเกอร์ โดยขู่ว่าหากเขายังไม่เชื่อฟัง จะถูกตัดจากกองมรดกและไม่มีสิทธิ์ในการทำงานในบริษัทของครอบครัว

เรนเริ่มรู้สึกหนักใจเพราะไม่อยากเสียไทเกอร์ไป แม้เขาจะรู้ว่าทางเลือกนี้จะนำมาซึ่งความลำบาก เขาจึงตัดสินใจพูดความจริงกับครอบครัวและยืนยันในสิ่งที่ต้องการ ทำให้ความสัมพันธ์ในครอบครัวของเรนเริ่มแย่ลงเรื่อย ๆ

ไทเกอร์เห็นความลำบากที่เรนต้องเผชิญจากครอบครัว เขารู้สึกผิดที่ทำให้เรนต้องรับแรงกดดันนี้ จึงตัดสินใจเปลี่ยนแปลงบางอย่างในชีวิต ไทเกอร์พยายามลดบทบาทในธุรกิจคาสิโนและเริ่มมองหาหนทางทำมาหากินอย่างอื่น เพื่อให้ครอบครัวของเรนยอมให้คบกัน

เขาบอกกับเรนว่า “ผมไม่อยากให้คุณต้องเสียใจหรือถูกครอบครัวเกลียดเพราะผม ผมพร้อมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้เรามีอนาคตที่ดีร่วมกัน”

“คุณทำได้จริงๆ เหรอ”

“แน่นอนสิ ผมทำได้ทุกอย่างเพื่อคุณ”

“แต่กว่าคุณจะขึ้นมาอยู่จุดนี้ได้มันไม่ง่ายเลยนะ”

“ไม่ต้องห่วง ผมเองก็อยากจะลองทำอย่างอื่นดูบ้าง เพราะเริ่มรู้สึกเบื่อกับอะไรเดิมๆ แล้ว”

“ขอบคุณนะครับ ที่ทำเพื่อผมขนาดนี้”

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก เพราะผมทำเพื่อเราทั้งสองคน”

เรนยิ้มด้วยความซาบซึ้งและยืนยันว่าจะอยู่เคียงข้างไทเกอร์ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

หลังจากผ่านเรื่องราวมากมาย ทั้งสองคนก็ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตร่วมกันจริง ๆ ไทเกอร์เริ่มเปลี่ยนเส้นทางทำธุรกิจที่ขาวสะอาดมากขึ้น เพื่อความมั่นคงในความสัมพันธ์ของเขาและเรน ในขณะที่เรนก็เริ่มค้นหาตัวตนใหม่ พึ่งพาตัวเองให้ได้ ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาครอบครัวเสมอไป

ในท้ายที่สุด ทั้งคู่พบว่า ความรักที่พวกเขามีให้กันผ่านบททดสอบหลายครั้ง ทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาลึกซึ้งและเข้มแข็งมากขึ้น พวกเขาต่างเป็นคนที่เติมเต็มให้กันและกัน ทำให้ชีวิตนี้สมบูรณ์แบบมากขึ้น

หลายเดือนผ่านไปหลังจากที่เรนและไทเกอร์ฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ มาด้วยกัน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มลงตัวมากขึ้น เรนเรียนรู้ที่จะปรับตัวและยอมรับตัวตนของไทเกอร์ และไทเกอร์ก็พร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อรักษาความรักที่เกิดขึ้นมาระหว่างเขากับเรน ในคืนหนึ่งที่เงียบสงบ ไทเกอร์วางแผนเซอร์ไพรส์เรนเพื่อเป็นการขอบคุณที่เขายอมอยู่เคียงข้างไทเกอร์เสมอมา

ไทเกอร์พาเรนไปที่ชายหาดส่วนตัวที่เขาจัดเตรียมไว้เป็นพิเศษ ในค่ำคืนนั้น ท้องฟ้าประดับด้วยดวงดาวและแสงจันทร์ส่องกระทบบนผืนทะเลอันเงียบสงบ เสียงคลื่นทะเลและสายลมอ่อน ๆ ทำให้บรรยากาศอบอวลไปด้วยความโรแมนติก บนชายหาดมีกระโจมเล็ก ๆ ที่ตกแต่งด้วยดอกไม้และเทียนหอม รอบข้างกระโจมถูกประดับด้วยไฟระยิบระยับ คล้ายกับภาพฝันในเทพนิยาย

เรนยิ้มกว้างเมื่อเห็นสถานที่ที่ไทเกอร์จัดเตรียมไว้ "นี่คือเซอร์ไพรส์ของคุณเหรอ?"

ไทเกอร์ยิ้มและเดินเข้าไปใกล้เรน “ผมอยากให้วันนี้เป็นวันที่เราจะจดจำไปตลอด ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเจออะไรขอให้จำวันนี้ของเราเอาไว้นะ” ไทเกอร์เอ่ยด้วยเสียงนุ่มนวล พลางจูงมือเรนไปนั่งข้าง ๆ

ในคืนนั้น ทั้งคู่ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ทบทวนเรื่องราวที่พวกเขาเคยผ่านมาด้วยกัน ทั้งเรื่องราวความสุข ความเศร้า และอุปสรรคที่ทำให้พวกเขาเข้มแข็งมากขึ้น ต่างฝ่ายต่างขอบคุณกันและกันที่ยังคงอยู่เคียงข้าง ไม่ว่าจะเผชิญกับอะไรก็ตาม

ขณะที่แสงจันทร์ส่องลงมาที่ทั้งคู่ ไทเกอร์ก็ล้วงกล่องเล็ก ๆ จากกระเป๋าของเขาออกมาและเปิดมันเผยให้เห็นแหวนคู่ดีไซน์เรียบหรู แต่เปี่ยมไปด้วยความหมาย "ผมอยากให้เราก้าวไปด้วยกันในทุก ๆ วันจากนี้ไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แต่งงานกับผมนะครับเรน"

เรนตะลึงเล็กน้อยก่อนจะยิ้มทั้งน้ำตา จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าด้วยความซาบซึ้งและดีใจเป็นที่สุด

“ครับ เราจะแต่งงานกัน” เขาเอ่ยแล้วส่งมือไปให้ไทเกอร์สวมแหวนให้

จากนั้นเรนก็สวมแหวนให้ไทเกอร์เช่นกัน ทั้งคู่ยืนจ้องหน้ากันด้วยแววตาหวานซึ้ง จากนั้นใบหน้าทั้งสองก็เคลื่อนเข้าหากันอย่างช้าๆ จนในที่สุดริมฝีปากทั้งสองก็บดเบียดกันอย่างดูดดื่มท่ามกลางสายลมและแสงจันทร์ ทั้งสองได้ให้คำมั่นว่าจะอยู่เคียงข้างกันในทุกก้าวที่เดิน และพร้อมเผชิญทุกอุปสรรคด้วยกันตลอดไป

THE END