ชีวิตต้องสู้
เมื่อเอยคำว่าสู้ ทุกคนรู้เลยว่าคำนี้แบ่งการต่อสู้ได้หลายประเภท สู้กับคนเลว สู้กับโชคชะตา สู้กับคู่แข่ง
แต่สำหรับเวลานี้คำว่าสู้ตัวนี้ของบทความนี้ คือชีวิตต้องสู้ คนเขียนเองมีประสบการณ์มีเลือด นักสู้เต็มเปี่ยม ตั้งแต่เล็กต้องสู้กับคำว่า ยากจน พ่อแม่หาเช้ากินค่ำ ฐานนะทางบ้านพอเลี้ยงครอบครัวได้ แต่เหตุการไม่ได้ราบรื่นหรือสวยงามอย่างที่คิด ชีวิตต้องสู้ ต้องสู้ถึงจะชนะ เหตุการที่ทำให้ครอบครัวไม่ราบรื่นหรือสวยงามคือการมีภาระหนี้ของครอบครัวโดยที่เราเองไม่ได้เป็นคนก่อแต่เป็นสมาชิกในครอบครัวก่อขึ้นเนื่องจากสาเหตุ การพนัน ชีวิตผกผันต้องกู้เงินเรียนเวลานั้นเจ้าของบทความยังเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 หรือ เรียกกันง่ายๆ ว่า ม.3 เป็นวัยสะรุ่นที่กำลังหาทางว่าอนาคตเราจะไปเป็นอะไรเมื่อโตขึ้น แต่ขอบอกไว้ก่อนสมัยนั้นผู้เขียนเองบอกได้เลยว่าโทรศัพท์ยังเป็นรุ่นโนเกีย 3310อยู่เลยไม่ต้องถามหา เฟสบุ๊ก อากู๊ หรือ ยูทรู เลยเอาแค่โทรเข้าโทรออกส่งข้อความหากันก็พอแล้ว ผู้เขียนอยากจะรู้จักโลกกว้างขึ้นหรือรับรุู้ข่าวนั้นมีแค่หนังสือหรือสื่อทาง ทีวีเท่านั้น เอ๊ะเพิ่ม ทรานซิสเตอร์ วิทยุ ไปด้วย บอกได้เลยลำบากกว่าสมัยนี้เยอะ อาชีพที่ฝั่งหัว คือ ครู พยาบาท ทหาร ตำรวจ ข้าราชการ แม่ค้า นักธุรกิจ นอกอาชีพนอกเหนือจากนั้นรู้น้อยมาก นี้ละเด็กบ้านนอกโดยของแท้ไม่มีของเทียมเจือปน สู้เราต้องสู้เรียนจบละต่ออะไรดีนี้ความคิดในตอนนั้น สรุปตามเพื่อน เรียนสายวิทย์สิจะได้ N เต็ม ๆคือ Entrance จะเรียนพยาบาล ชีวิตสู้เรียนสายวิทย์-คณิต ตามนั้นเลย ยากมากสำหรับคนเรียนไม่เก่ง เกณฑ์ออกมา ไม่ถึง2.5ถูกๆไถ่ๆจนได้ถึงเวลา N และแล้วก็ไม่ได้เลือกคณะพยาบาลเพราะเกรดไม่ถึงได้แค่สอบได้แค่หวัง ได้แค่คิด กลัวจะจบพ่อแม่เสียตังไปเท่าไรกู้เงินเรียนมาซะด้วย จุดจบก็หนี้ครอบครัวเยอะ ชีวิตผกผัน ต้องไปสู้กันต่อ
ในเมืองหลวงต่อไป