ฟ้าลั่นคำรน

ฟ้าลั่นคำรน

มีหมู่บ้านในต่างจังหวัดกำลังจัดงานวัดในงานมีการแสดงหลายอย่าง มีทั้งสอยดาว จับฉลาก มีหนังกลางแปลง และที่สำคัญ มีมวยให้ดู ฟ้าลั่นคำรนที่เดินทางมาถึงที่เขาจัดงานวัดก็เลยเดินไปดูมวย ในตอนนั้นนักมวยกำลังชกกัน ฟ้าลั่นคำรนยืนดูมวยมุมน้ำเงินกำลังโดนมวยมุมแดงไล่ต่อยอยู่ฝ่ายเดียวมวยมุมน้ำเงินทั้งป้องกันทั้งต่อยทั้งเตะแล้วถอยเข้ามุมจนในที่สุดก็แพ้ให้กับมวยมุมแดง กรรมการก็เลยประกาศให้มวยมุมแดงเป็นฝ่ายชนะ   และกรรมการพูดต่อว่า มีใครชกกับมันไหม เมื่อฟ้าลั่นคำรนได้ยินดังนั้นก็เลยเข้าไปในเวที ข้าเอง ฟ้ารั่นคำรนพูด กรรมการถามว่า เอ็งจะชกกับมันใช่ไหม กรรมการสั่งทั้งสองเข้ามุมเตรียมตัว ฟ้าลั่นคำรนถอดกระเป๋าสัมภาระวางไว้ข้างเวที กรรมการเรียกทั้งคู่มากลางเวที พร้อมเเล้ว ชก ยกแรกเริ่มขึ้น มวยมุมแดงชกหมัดขวาใส่ ฟ้าลั่นคำรนหลบไปทางขวาแล้วปล่อยหมัดตรงใส่หน้าโดนเต็ม ๆ จนมวยมุมแดงเดินเซและเริ่มมีอาการมึนเล็กน้อย  มวยมุมแดงเกาะเชือกเวทีไว้ทัน

กรรมการปล่อยให้ชกต่อ มวยมุมแดงเดินหน้ารัวหมัดเข้าใส่ฟ้าลั่นคำรนชุดใหญ่ ฟ้าลั่นคำรนก็ถอยหลบได้แล้วถีบมวยมุมแดงออก ฟ้าลั่นคำรนเดินหน้ารัวหมัดเข้าใส่มวยมุมแดงจนถอยเข้ามุม มวยมุมแดงโดนเข่าฟ้าลั่นคำรนเข้าไปเต็ม ๆ  แต่มวยมุมแดงยังทนได้ ฟ้าลั่นคำรนเตะเข้าไปที่ชายโครงแล้วต่อยเข้าที่คางอีกที มวยมุมแดงเดินเซถอยหลังฟ้าลั่นคำรนใช้ท่าไม้ตายเหยียบเข่ามวยมุมแดงแล้วกระโดขึ้นฟันศอกใส่หัว มวยมุมแดงล้มลงกรรมการนับหนึ่งถึงสิบฟ้าลั่นคำรนชนะในยกแรกและได้เงินรางวัลจำนวนสองหมื่นบาท ก่อนที่ฟ้าลั่นคำรนจะเดินออกไปทางเจ้านายของมวยมุมแดงจ้องหน้าฟ้าลั่นคำรนเหมือนจะหาเรื่อง มันเป็นใครมากที่ไหนเอาชนะคนของข้าได้

ในเช้าวันต่อมาหลวงพ่อเดินไปบิณฑบาตก็เจอ ฟ้าลั่นคำรน นอนอยู่บันไดหน้าทางขึ้น หลวงพ่อเดินเข้าไปเรียก โยมฟ้าลั่นคำรนตื่นขึ้นยกมือไหว้หลวงพ่อ หลวงพ่อถามว่ามาจากที่ไหน เขาตอบว่าผมเร่ร่อนไปเรื่อยไม่มีที่พัก หลวงพ่อให้ผมได้พักที่วัดอีกสักคืนได้ไหม หลวงพ่อเลยชวนฟ้าลั่นคำรนไปช่วยถือของตอนบิณฑบาตของเช้าวันนั้น หลังจากบิณฑบาตแล้ว ฟ้าลั่นคำรนก็พักอาศัยในวัดแห่ง เขาได้ช่วยกวาดปัดเช็ดถูภายในวัด และในยามว่างฟ้าลั่นคำรนก็ฝึกฝนวิชาการต่อสู้ที่ได้ร่ำเรียนมาจากพ่อของตนที่เป็นนักมวยเก่า ในบางครั้งก็มีนักเลงในหมู่บ้านแถววัดมาหาเรื่องท้าทายกับฟ้าลั่นคำรนสารพัด บางคนก็มาท้าต่อยมวย ฟ้าลั่นคำรนก็รับคำท้า สุดท้ายเขาเอาชนะพวกนั้นอย่างง่ายดาย มีคนกลุ่มหนึ่งเป็นลูกน้องของนักมวยคนที่เคยชกกับฟ้าลั่นคำรนในงานวัด มีคนในกลุ่มพูดขึ้นว่า ไอ้คนนี้ที่เคยชกกับลูกพี่เราในงานวัดตอนนั้น รีบไปบอกลูกพี่ว่าเจอตัวมันแล้วอยู่ในวัดท้ายหมู่บ้าน ทางด้านหัวหน้านักเลงเมื่อได้ยินก็โมโหพูดขึ้นว่า ถึงเวลาที่ข้าจะเอาคืนบ้าง พวกเอ็งไปเตรียมตัวไว้คืนนี้พวกเราจะไปที่วัด ถึงเวลากลางคืนพวกนักเลงก็ยกพวกมากันที่วัดเพื่อที่จะมาจัดการกับฟ้าลั่นคำรน เมื่อมาถึงพวกนักเลงเห็นฟ้าลั่นคำรนกำลังนั่งพักผ่อนหน้าทางเข้าวัด นั่นมันอยู่นั้น ฟ้าลั่นคำรนได้ยินจึงรีบวิ่งเข้าวัด พวกนักเลงวิ่งตามเข้าล้อมไว้ เอ็งจะหนีไปไหน หลังจากนั้น ก็ต่อสู้กันฟ้าลั่นคำรนก็จัดการไปทีละคนจนเหลือคนสุดท้าย ฟ้าลั่นคำรนหยิบเอาเชือกคาดเอวออกมาพันใส่มือเตรียมพร้อมจะต่อสู้จากนั้นทั้งสองต่อสู้กันต่างคนต่างสู้กันแบบเอาเป็นเอาตายจนในที่สุดฟ้าลั่นคำรนก็เอาชนะได้อีกครั้งหลังจากนั้นก็หมดสติลงตรงนั้นเป็นคนสุดท้าย