มนตราวายสะ ตอนที่ 8 คู่หมั้น (2)
+++++++++
“มาส่งแล้วคืนนี้มารับเปล่า”
“ไม่รู้”
“ไม่รู้แสดงว่ามาสินะ”
“ตรรกะการเดาอะไรของเธอเนี่ย” สกุณาถามเสียงกลั้วหัวเราะ ไม่กล้ายอมรับหรอกว่าแก้วตานั้นเดาถูกเผง เธอปฏิเสธหวังจะให้อีกฝ่ายเลิกล้อ แต่กลายเป็นว่าโดนจับได้เสียนี่
“ก็รังสีของความสุขที่เต็มไปด้วยไอรักแผ่ออกมาจากตัวเธอฟุ้งไปหมดยังไงล่ะ”
“ยัยแก้ว”
“อะไร หรือไม่จริงจ้ะ” แก้วตาลอยหน้าลอยตาถามยิ้ม ๆ
“เลอะเทอะ ฉันไม่คุยด้วยแล้ว” ยิ่งคุยยิ่งเข้าตัวสกุณาเลยเดินเลี่ยงหนี แต่มีหรือคนกำลังสนุกจะยอมก็ยังเดินตามต่อ
“แกล้งเฉไฉ จริง ๆ แอบมีใจให้เขาใช่ไหมล่ะ”
คำถามที่แทงใจดำสุด ๆ หลุดมาจากปากของแก้วตา ทำเอาสกุณาถึงกับหยุดชะงัก ใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มเขินเคร่งเครียดขึ้นมาทันที เมื่อคิดว่าตัวเองกำลังใจง่ายไปหรือเปล่า ที่เจอกันไม่ทันไรก็ยอมให้เขาจูบเสียแล้ว
ไม่เข้าใจตัวเองจริง ๆ
“ทำหน้าคิดหนักทำไม ชอบก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี่”
“อย่าไปพูดให้คนอื่นได้ยินเชียว คุณวายสะกับฉันไม่มีอะไรในกอไผ่ทั้งนั้น แค่คนที่ชอบอะไรเหมือน ๆ กันเท่านั้นเอง” แก้ตัวกับเพื่อนเท่าที่จะคิดออก แต่เธอก็ยังไม่รู้หรอกว่าวายสะนั้นมีใจให้หรือเปล่า เรื่องจูบที่เขาทำอาจจะเพราะบรรยากาศพาไปก็ได้
“จ้า ๆ” แก้วตารับคำ มองคนปากแข็งแล้วได้แต่ส่ายหน้า
“ยินดีต้อนรับค่ะ” สกุณาเอ่ยทักลูกค้าที่เปิดประตูเข้ามาด้วยรอยยิ้มและน้ำเสียงสดใสอย่างเช่นทุกครั้ง ก่อนจะทำหน้างง ๆ ระคนสงสัยเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำถามจากอีกฝ่าย
“ฉันมาหาพนักงานที่ชื่อนกน่ะ”
“ฉันเองค่ะ” หญิงสาวยังตอบด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร
“ฉันมณเป็นคู่หมั้นของสุบรรณ”
“คะ” สกุณารับคำอย่างงง ๆ ไม่เข้าใจว่าสาวสวยคนนี้ต้องการอะไร เธอเป็นคู่หมั้นของสุบรรณ แล้วมาบอกเธอเพื่อ?
“ตกใจล่ะสิ เขาคงไม่เคยบอกเธออย่างนั้นสินะ” มณฑิดาถามเสียงเยาะ
“มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันนี่คะ” สกุณาบอกออกไปด้วยท่าทีไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อเสียงตบเคาน์เตอร์ตรงหน้าเธอดัง ปัง!
“อย่ามาทำหน้าซื่อ เขามาหาเธอแทบทุกวัน” มณฑิดาตะคอกกลับ ซึ่งทำเอาลูกค้าที่นั่งรอหันมามองคนทั้งคู่อย่างสนใจ รวมไปถึงแก้วตาที่เดินมาเห็นเหตุการณ์พอดีจึงรีบเข้าไปถาม “มีอะไรกันเหรอนก”
“คุณผู้หญิงคนนี้เขาบอกว่าเป็นคู่หมั้นของคุณสุบรรณ”
“จริงเหรอ!” แก้วตาถามอย่างตกใจ