คาบูกิ ละครเวทีแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่น
คาบูกิ (Kabuki) เป็นรูปแบบหนึ่งของละครเวทีแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่นที่มีความโดดเด่นในเรื่องการแสดงที่มีความซับซ้อน การแต่งกายที่มีสีสัน และการแต่งหน้าที่มีลักษณะเฉพาะ คาบูกิเริ่มต้นขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่ 17 และกลายเป็นศิลปะการแสดงที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในญี่ปุ่น
ประวัติความเป็นมา
คาบูกิถูกสร้างขึ้นครั้งแรกโดยผู้หญิงชื่อว่า อิซุโมะ โนะ โอคุนิ ในปี 1603 การแสดงคาบูกิในช่วงแรก ๆ มีความโดดเด่นที่การเต้นรำและการเล่าเรื่องที่มีชีวิตชีวา อย่างไรก็ตาม ในปี 1629 ทางรัฐบาลได้ห้ามผู้หญิงแสดงคาบูกิเนื่องจากมีความเกี่ยวข้องกับความไร้ระเบียบ ทำให้ผู้ชายเริ่มเข้ามามีบทบาทในการแสดงคาบูกิ และผู้ชายที่แสดงบทเป็นผู้หญิงเรียกว่า "อนะกาตะ" (Onnagata)
ลักษณะการแสดง
- การแต่งกาย: ชุดคาบูกิจะมีความซับซ้อนและประณีต ส่วนใหญ่ทำจากผ้าไหมและมีการปักที่ละเอียดอ่อน
- การแต่งหน้า: นักแสดงจะใช้การแต่งหน้าที่เรียกว่า "คุมาโดริ" (Kumadori) เพื่อเน้นลักษณะตัวละคร
- การแสดง: ใช้การเคลื่อนไหวที่มีความเป็นทางการและท่าทางที่เป็นเอกลักษณ์ เช่น การเดินที่เรียกว่า "อาระงาโตะ" (Aragoto) สำหรับตัวละครชายที่มีความเข้มแข็งและการเดินที่เรียกว่า "วากาโตะ" (Wagoto) สำหรับตัวละครที่มีความนุ่มนวล
- ดนตรี: ใช้ดนตรีที่เรียกว่า "นะงะอุตะ" (Nagauta) ซึ่งประกอบด้วยเครื่องดนตรีพื้นบ้าน เช่น ซามิเซน (Shamisen) และกลอง
โครงสร้างของการแสดง
การแสดงคาบูกิจะมีการแบ่งออกเป็นหลายองก์ ซึ่งแต่ละองก์จะมีเนื้อเรื่องที่เชื่อมโยงกัน มักเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์และตำนานของญี่ปุ่น โดยมีการแสดงที่ครอบคลุมทั้งการต่อสู้ ความรัก และการผจญภัย
คาบูกิถือเป็นศิลปะที่มีความสำคัญและมีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมญี่ปุ่นอย่างมาก การแสดงคาบูกิในปัจจุบันยังคงได้รับการสืบทอดและรักษาไว้ โดยมีการจัดแสดงในโรงละครคาบูกิในเมืองโตเกียวและเมืองสำคัญอื่น ๆ ของญี่ปุ่นที่โดดเด่น