ฤดูสตรอเบอร์รี่ที่เช็ก

29 พฤษภาคม 2567 (10:35)เนื้อหาโดย Turnov

“Oh! My Strawberry.” รีบส่งข้อความตอบกลับคุณ ม.ทันที ที่เห็นภาพสวนสตรอเบอรี่หลังบ้านขาวโพลน ปกคลุมไปด้วยหิมะมิด จนมองไม่เป็นใบเขียวและกิ่งก้านสาขาเหมือนเคย... เมื่อสี่เดือนก่อน เป็นกิจกรรมโปรดประจำวันอย่างหนึ่ง สายๆ แดดอ่อนๆ ต้องคอยมาเก็บผลสตอรเบอรี่อ้วนแดงตรงนี้ และแอบหมายตาไว้ว่าผลอื่น ที่กำลังส้มๆ ยังไม่อ้วนแดงให้พร้อมเก็บนั้น น่าจะประมาณพรุ่งนี้ หรือมะรืนจึงจะอ้วนพี รอให้มานำไปชิมรสหวานปนปรี้ยวชื่นใจ อดไม่ได้ที่จะแอบพรวนดิน ปลิดใบเหี่ยว ถอนวัชพืชต้นเล็กออก ภาพที่คุณ ม.ส่งมาให้จึงทำให้ทั้งตกใจ ทั้งเป็นห่วงน้องๆ สตรอเบอร์รี่ไม่น้อย “Don’t worry, they can survive.” อ่านข้อความตอบกลับจากคุณ ม. เอ่อ..ใช่ เป็นพืชเมืองหนาวนี่นา ฤดูหนาวที่หิมะตกพืชเหล่านี้ก็จะพักตัว รอผลิใบในช่วงฤดูใบไม้ผลิ

ทุกครั้งที่เก็บผลสตรอเบอรี่ เป็นต้องแวะเด็ดเชอรรี่อ้วนเต่งเข้าปาก ยืนกินเพลิน ไม่ล้างก่อน บอกตัวเองด้วยความขี้เกียจว่า ปลูกเองในสวนหลังบ้าน ไม่ใส่ยา ฟ้าใสแดดเปรี้ยงอย่างนี้ ไม่มีมลพิษ ปลอดภัยแน่นอน (คิดเอาเอง) ผลสีแดงมันวาวตัดกับใบเขียวทั่วทั้งต้น ไม่รู้จะเด็ดผลไหนเข้าปากก่อนดี เป็นอีกซีนหนึ่งที่หวนนึกถึง... เมื่อเวลาผ่านไปเกือบครึ่งปี และกำลังจ้องมองภาพดอกเชอรรี่บานสะพรั่งทั้งต้นในฤดูใบไม้ผลิ เป็นอีกภาพหนึ่งที่ส่งมา update ให้เห็นว่า น้องๆ ในสวนหลังบ้าน กำลังร่าเริงออกดอกสดใสหลังฤดูกาลพักตัว เตรียมให้ผลต่อไป

ต้นเชอรี่เป็นเพื่อนที่น่ารักของผู้เขียน ในช่วงแรกที่กำลังปรับตัวกับ time zone ที่นี่นั้น ประมาณ 5-6 โมงเย็น เป็นช่วงที่ง่วงที่สุดต้องอาศัยแสงแดดช่วยปลุกให้กระปรี้กระเปร่า เกือบทุกเย็นจึงต้องออกไปยืนรับแดดในสวน มือไม้ที่ว่างอยู่ ไม่มีอะไรทำ ก็เลยเอื้อมเด็ดเชอรี่เข้าปากไปด้วย รสเปรี้ยวหวานช่วยไล่ความง่วงได้ดีทีเดียว เดินวนกินเชอรี่รอบต้นไปหลายรอบ เมื่อยเมื่อไหร่ก็แวะนั่งเล่นเปลญวนที่ผูกไว้ใต้ต้น ระหว่างนั่งพัก ก็เงยเล็งดูว่าเดี๋ยวจะไปเด็ดลูกไหนดี หากไม่ได้ออกไปไหน นี่เป็นกิจกรรมสบายๆ ประจำยามเย็นที่นี่

นอกจากนี้ในสวนยังมี แอปเปิ้ล ราสเบอรี่ แบล็กเบอรี่ แข่งกันออกผลเต็มต้นอย่างไม่มีใครยอมใคร จินตนาการไปเองว่าน้องๆคงเก็บตัวรอคอยอย่างจดจ่อ ตอนถูกปกคลุมไปด้วยหิมะนิ่งสนิท พอถึงเวลา ก็เริงร่ากันถึงขั้นสุด คนมาจากเมืองร้อนอย่างผู้เขียนเลยได้เก็บผลไม้กินอย่างไม่มีวันเบื่อ สีแดงอ่อน เข้ม ส้ม ม่วง ของผลเหล่านั้น ถูกแข่งโดยสีต่างๆจากกลีบดอกกุกลาบ ลาเวนเดอร์ และดอกอื่นๆ น้อยใหญ่หลากสี จึงไม่น่าแปลกใจเลย ที่โต๊ะรับประทานอาหารของเราจะอยู่ในสวน ใต้ต้นแอบเปิ้ลข้างแปลญวน เป็นจุดเอนกประสงค์ที่ทุกคนชอบมาขลุกระหว่างวัน คุณ ม.มาดื่มกาแฟยามเช้า อ่านหนังสือ ผู้เขียนเองก็เคยมานั่งวาดรูป เดินจงกรม และงีบนอนบนเปล

ทุกอย่างก็น่าจะวนๆ ไปตามฤดูกาล พัก ฟื้น โต เบ่งบาน ออกผล และพักอีกรอบ ไม่ว่าจะอยู่มุมไหนของโลก ภูมิอากาศ ภูมิประเทศจะเป็นอย่างไร ก็มีวงจรฤดูกาลเฉพาะตัวของแต่ละที่ ถ้าอยู่ผิดที่ผิดทาง วงจรนั้นก็ต้องใช้เวลาปรับเปลี่ยนตามไปด้วย เพื่อให้อยู่รอดปลอดภัย อย่างน้องสตรอเบอรรี่ยังต้องพักตัวสงบนิ่ง ยามเจอกับความหนาวเย็นสุดโต่งภายนอก แอบนึกเทียบเคียงกับโลก กับมนุษย์ไม่ได้ว่า เวลาเจอกับแรงบีบคั้นภายนอก คงจะดีไม่น้อย ถ้าเราได้มีมุมพักสงบนิ่งเหมือนน้องสตรอเบอรรี่บ้าง ได้ทบทวน รวบรวมกำลังกายใจและสติ เมื่อฤดูกาลใหม่เข้ามา จะได้แข็งแรงพร้อมสดใสร่าเริงอีกครั้ง แต่ก็ต้องไม่ลืมไปว่า เดี๋ยวฤดูกาลนั้น ฤดูกาลที่ทำให้เราต้องพักก็จะต้องวนเข้ามาทักทายอีกแน่นอน