อ่านแล้วดี…ก็เก็บไว้

อันที่จริงในนี้ก็โพสต์รวย

เขาถูกหวยร่ำรวยกันนักหนา

เขาเหมือนผู้รู้วิชา

เขานั่นหนาผู้แต่งกลอน

แต่จริงกลอนนั้นแต่งยาก

แต่ท่านอยากแต่กลอนหนอ

เอาไว้อ่านยามที่ท้อ

ยามที่ท่านเปิดอ่านดู

แต่ความจริงฉันนั้นป่วย

ตกใจง่ายไม่ได้หนอ

ท่าอ่านไปอย่าได้ท้อ

อ่านไปก่อนแล้วจะเข้าใจ

ว่าฉันนั้นคือท่านภู่

ที่หลายคนรู้จักเฉย

คนที่ร่ำเรียนว่าเลย

คนนั้นเลยที่ท่านเรียนผ่านมา

แล้วฉันก็ค้นพบ

ว่ามีเทคโนโลยีหนา

เอาไว้ติดต่อกันมา

พบหน้าเจอหน้ากันเอย

เพราะเทคโนโลยีท่าน

ทำให้กลอนฉันหายไปเฉย

กลอนที่ท่านบอกไว่าเลย

ว่าเรานั้นนะแต่งไพเราะเอย

แต่ความจริงฉันยังอยู่

ฉันมีหลานชื่อหมวยเอย

ที่กำลังแต่งกลอนเลย

ท่านก็อ่านดูก็แล้วกัน

ว่าเขานั้นแต่งกลอนเพราะไหม

มีอะไรผิดไหมหนา

ที่ได้เริ่มเขียนกลอนมา

ตั้งแต่ด้านบนไง

ก็ช่วยกันตรวจทาน

ทานเขียนแบบนี้ใช่หรือไม่

หรือตรวจธานแบบนี้ไง

เขาต้องเขียนยังไงเอย

เขาพึ่งเริ่มหัดเขียนเลย

แต่ฉันนั้นนะนั่งมอง

ฝึกให้หลานฉันเรียนเก่ง

ให้แต่กาพย์กลอนเป็นด้วยหนา

เขาจักได้มีวิชา

เอาไว้ดูยามข้าจากไป

แต่ข้าไม่ไปไหนหรอก

เพราะข้าอยู่ในใจได้

จะได้นำไว้ใช้

เขียนอ่านภาษาไทยเอย

วันนี้พอแค่นี้ก่อน

แล้วจะมาแต่งให้อ่านเฉย

อ่านไปแล้วจะรู้เลย

ว่าฉันแต่งกลอนไม่เป็นนาา

เพราะฉันเข้าใจอยู่คนเดียว

แต่อีกคนก็ไม่เข้าใจหนา

ว่าทำไมถึงต้องแต่งแบบนี้

แต่งแล้วอ่านรู้ทันที

ฉันคนนี้จะรวยเอยย

 

(ท่านเอยลองแต่งกลอน  )

 22:31