พรุ่งนี้รวย…อ่านกลอนด้วยจะได้สวยเหมือนคนพิพม์มมม.

ท่านหมวยฝึกแต่งกลอนไว้ในนี้ก่อนนะคนอ่าน

อย่าได้คิดหลอกตามชาติหน้าท่านจะเกิดเป็นลูกแม่ท่านเอย......

ทำไมน่ากลัวจริงๆท่าน

ทำเป็นจำไม่ได้น๊าา

ว่าเมื่อวานไปไหนมา

เมื่อวานไปบ้านลูกมาเอย

แต่ความจริงจำไมได้

เพราะเมื่อวานไม่ได้สติเฉย

ขับรถออกไปเลย

เจอกันเขาไม่ทักทาย

แต่วันนี้ก็พึ่งรู้

ที่เป็นอย่างนั้นหนา

เพราะแก่นั้นเข้ามา

ที่ร่างของหมวยเอย

แล้วทำไมถึงแต่งกลอนเก่ง

พูดเมื่อตอนเย็นได้ยินเฉย

แล้วเขาก็บอกเลย

แต่งกลอนเก่งจริงๆนาาา

แต่ว่าเป็นอย่างนี้

ทำไมท่านแต่งกลอนได้หนา

หรือเพราะท่านมีวิชา

ที่เคยสอนข้ามาไง

แล้วท่านนั้นก็เก่ง

เก่งหลายเรื่องเลยท่านหนา

ไม่ได้อ่านแต่รู้วิชา

ได้มาจากที่ใดนะท่านเอย

ทุกวันนี้ก็ไม่รู้

ขนาดท่านสุนทรภู่ ยังเข้าฝันเฉย

แล้วแต่งไปไม่คิดเลย

ว่าจะแต่งออกมาดี

อันกลอนนี้เจ้าไม่ใช่ผู้แต่ง

แต่เป็นกลอนของคนชื่อหมวยหนา

เขานั่นนะมีวิชา

แต่เขานะสัมธะจริง

แล้วเขียนหนังสือถูก

ตามที่เขาเรียนมาหนา

ที่อ่านเป็นรายวิชา

ทั้งค้นหาเพียรอ่านดู

ไอ้ที่ว่า ได้ประโยชน์หลายสถานเพราะการเรียน

จงพากเพียรไปเถิดจะเกิดผล

ถึงลำบากตรากตำก็จำทน

เกิดเป็นคนควรหมั่นขยันเอย

แต่ตอนนี้ไม่ทำงาน

เสียงสังวานดังแล้วมึงเอย

เคยได้ยินคำพูดเลย

แล้วเอยคำไปตามความ

แต่ความหมายที่กูสื่อ

จะมีใครรู้ไหมเอ่ย

อ่านเขาไม่เข้าใจเลย

หรือเขานั้นเข้าใจ

ว่าความเป็นจริงแล้ว

ข้าเป็นกวีใหญ่

ข้าอาศัยอยู่บ้านนี้ไง

ที่อยู่มาตั้งแต่เล็กเอย

แต่ทำไมน่ากลัวอย่างนี้

เหมือนมีคนสอดส่องเฉย

ก็เสียงดังนั่นเลย

ที่มันมองขาพ่อกูมา

มันแฝงจิตไปผูกท่าน

ที่ตรงขาท่านแม่คุณเอย

คิดได้ไงเอย

ฉันก็ไม่รู้ฉันคิดได้อย่างไร

จงว่าเรื่องไปตามความ

ถึงบทรามอักษรใหม่

จริงๆแล้วข้าเป็นไทย

แต่ทำไม่ตั้งชื่อจีน

ข้านี่แหละที่ชื่อหมวย

เขาบอกคนสวยประจำถิ่น

เขาที่บอกให้ได้ยิน

ก็คือเขาอีโก้เอย

แล้วไม่เคยแต่งกลอนมาก

แล้วยาวนานแบบนี้เอย

แต่งกลอนไประแวงเลย

เหมือนว่าเคยไปรักบทกลอน

แต่จริงๆนะกลอนนี้

ได้ยินเสียงน่ากลัวอีกแล้วเอย

เสียงจิ๊จ๊ะของพ่อเลย

ที่ท่านดุให้รีบไปนอน

ก็ชอบดุโทรทัศน์ไง

แต่หนวกหูคุณพ่อเฉย

แต่คุณแม่หลับไปแล้วเอย

แต่หมวยนั้นยังคำราม

ก็เขียนกลอนบทนี้ละ

ที่จะได้อยู่เฉย

ไม่เสียงดังเลย

แต่แสงโทรศัพท์นั้นออกไป

ส่งกระทบตาของพ่อ

แล้วฉันนั้นก็พอเกือบจะหยุดแต่งกลอน

แต่ความจริงกลับไปอ่าน

อ่านแล้วไม่รู้เรื่องเฉย

หมวยนั้นเป็นอะไรเอ่ย

ลองคิดตามตรองดู

แล้วอยู่ก็บอกผีเข้าสิง

แต่จริงๆนะมึงเอ๊ย

อ่านหนังสือมากหนักเลย

ก็เลยเหมือนคนคลั่งวิชาไง

เพราะเรียนไปไม่ได้ใช้

แต่อ่านแล้วอยู่ในบ้านหนา

หาไมรู้ดูวิชา

ที่เรียนมาก็นำมาใช้ได้หมดเลย

แต่คนเขารู้ว่าเรียนเกษตร

แต่ความจริงนะคุณเอย

เขาเรียนทุกวิชาเลย

ที่มีคนบอกให้เขาเรียน

________________________———————————————————————จันทร์ 8 /04/2567 เวลา (21:37 นาที)

(888)(11223344556677889900) (ฝึกหัดแต่งกลอนเอยยย)