นรกแห่งการเป็นเชลยในกาซา: เรื่องราวน่าสะพรึงจากเหยื่อรอดชีวิต

ชายหนุ่มชาวอิสราเอลวัย 19 ปี นามว่า อิตาย์ เรเก้ฟ ได้เปิดเผยประสบการณ์น่ากลัวขณะถูกกลุ่มผู้ก่อการร้ายฮามาสลักพาตัวและควบคุมตัวไว้เป็นเชลยในพื้นที่กาซาเป็นเวลากว่า 50 วัน เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2566 ระหว่างการไปร่วมงานดนตรีนวามิวสิคเฟสติวัลในเมืองใกล้ชายแดนกาซา

อิตาย์ถูกจับกุมพร้อมกับน้องสาวมายา และเพื่อนชื่อโอเมอร์ เชมโทฟ โดยถูกนำตัวเข้าไปยังพื้นที่กาซาโดยบังคับ เขาเล่าว่าขณะที่ถูกขนส่งด้วยรถบรรทุกผ่านเมืองต่างๆในกาซา เขาสามารถได้ยินเสียงประชาชนปาเลสไตน์หัวเราะและปรบมือเย้ยหยันพวกเขา ราวกับว่าพวกเขาคือของรางวัลที่ถูกจัดแสดง

หนึ่งในบ้านที่อิตาย์ถูกกักขังนั้น มีครอบครัวปาเลสไตน์รวมทั้งผู้หญิงและเด็กๆ อาศัยอยู่ด้วย ผู้ก่อการร้ายได้นำเด็กๆ เหล่านั้นเข้ามาในห้องที่จับกุมตัวอิตาย์ เพื่อให้เด็กๆ ชี้นิ้วและมองดูเขาด้วยสายตาดูหมิ่น ซึ่งทำให้อิตาย์รู้สึกว่า "ไม่มีใครบริสุทธิ์จริงๆ"

ในช่วงเวลา 54 วันแห่งการเป็นเชลย อิตาย์ถูกควบคุมตัวในสถานที่ต่างๆ สามแห่ง โดยต้องสวมชุดแต่งกายเป็นผู้หญิงนิกาบบางครั้งในการเดินทางยามค่ำคืน เขาไม่ได้รับอนุญาตให้อาบน้ำ ถูกจำกัดปริมาณอาหาร และไม่ได้เห็นแสงอาทิตย์เลย

อิตาย์ย้ำถึงการทรมานทางจิตใจต่างๆ โดยมีการบอกเขาว่าเชลยอิสราเอลถูกสังหารจากการทิ้งระเบิดทุกวัน นอกจากนี้เขายังถูกรักษาแผลที่ขาโดยหมอปาเลสไตน์ที่ถูกคุกคามด้วยปืน โดยไม่มียาชาเสียด้วยซ้ำ

หลังจากการปล่อยตัวด้วยข้อตกลงแลกเปลี่ยนนักโทษกับฝ่ายอิสราเอล อิตาย์และน้องสาวมายาได้รับการปล่อยตัว แต่โอเมอร์ยังคงถูกกักกันไว้ อิตาย์รู้สึกมีความสุขและเศร้าปนกัน เขากลายมาเป็นเสียงสะท้อนของผู้ที่ยังถูกกักกันในกาซาเพื่อเรียกร้องการปล่อยตัว

ในสัปดาห์นี้ อิตาย์เดินทางมาลอนดอนพร้อมคณะผู้แทนจากกลุ่มเหยื่อที่ถูกกักกัน เพื่อให้สมาชิกรัฐสภาและนายกรัฐมนตรีเข้าใจถึงความรุนแรงและความโหดเหี้ยมของเหตุการณ์การลอบปะทะในงานดนตรีครั้งนั้น รวมถึงการเรียกร้องให้ปล่อยตัวเชลยคนอื่นๆ เขาตั้งคำถามว่าหากพวกเขาเป็นครอบครัวของตน พวกเขาจะสามารถกำหนดราคาค่าไถ่เพื่อแลกกับชีวิตคนสำคัญของพวกเขาได้หรือไม่

ด้วยจำนวนผู้เสียชีวิตและถูกกักกันเป็นเชลยกว่า 100 คนจากเหตุการณ์สยองครั้งนี้ คณะผู้แทนหวังว่าจะสร้างความตระหนักรู้ให้กับสาธารณะชนถึงความโหดร้ายของกลุ่มผู้ก่อการร้ายที่เกิดขึ้นกับผู้บริสุทธิ์ที่เพียงแค่มางานเทศกาลดนตรีและเลือกที่จะมีความสุขแต่กลับต้องประสบกับความสูญเสียอย่างเลวร้ายที่สุด