วิถีชีวิตในเมืองหลวงและต่างจังหวัด แน่นอนว่ามีความแตกต่างกัน

และมีข้อดีข้อเสียแตกต่างกันไป การจะตัดสินใจลงหลักปักฐานที่ไหน

ก็เป็นเรื่องของรสนิยมและความชอบส่วนบุคคล

แต่วันนี้เราจะมาบอกเล่าความจริงที่คนต่างจังหวัดต้องเจอกันคับ

 

 

-การเดินทางไม่ได้สะดวกสบายเหมือนกรุงเทพฯ

คนกรุงอาจจะบ่นว่าค่าเดินทางในแต่ละวันแพงแสนแพง แต่ถ้าคุณอาศัยอยู่ต่างจังหวัด

ขนส่งสาธารณะมีตัวเลือกน้อยมาก ๆ ไม่ได้มีรถเมล์ที่วิ่งตลอดเวลา หรือรถไฟฟ้าที่สะดวกสบาย

ยิ่งเป็นจังหวัดเล็ก ๆ แล้ว ยิ่งลำบาก คนที่อาศัยอยู่ต่างจังหวัด

จึงต้องมีรถส่วนตัวกันแม้เงินเดือนจะไม่ได้มากมาย

แต่การมีรถส่วนตัวมันจำเป็นและสะดวกกว่าจริง ๆ 

 

 

-งานหายากกว่ากรุงเทพฯ

ความเจริญที่กระจุกตัวอยู่โซนเมืองหลวง

ทำให้คนต่างจังหวัดส่วนใหญ่ต้องดิ้นรนเข้าไปหางานในเมืองหลวง

โอกาสที่จะได้อยู่ใกล้ชิดกับครอบครัวมีน้อยมาก ๆ เพราะมีไม่กี่อาชีพให้ทำในต่างจังหวัด

แถมเงินเดือนน้อยกว่าทำงานในเมืองหลวงอีกด้วย

 

 

-สถาบันการศึกษาน้อยกว่า

จริง  ๆ แล้วเด็กต่างจังหวัดหลายคนจะเริ่มออกมาใช้ชีวิตเองเมื่อตอนเรียนมหาวิทยาลัย

เพราะมหาวิทยาลัยไม่ได้มีในทุกจังหวัด รวมถึงมหาวิทยาลัยดี ๆ

และมีชื่อเสียงส่วนใหญ่ก็อยู่โซนเมืองทั้งนั้น เมื่อเรียนจบมัธยมแล้วคนส่วนใหญ่

จึงต้องออกไปเรียนต่อที่จังหวัดใกล้เคียงหรือเข้าเมืองหลวงเลย 

 

 

-โรงพยาบาลดี ๆ มีแค่ตัวจังหวัด

โรงพยาบาลที่มีเครื่องไม้เครื่องมือที่เพียบพร้อม ก็จะเป็นโรงพยาบาลประจำจังหวัด

แต่ถ้าเป็นจังหวัดเล็ก ๆ แม้แต่โรงพยาบาลประจำจังหวัดก็ไม่สามารถรักษาโรคร้ายแรงได้

ต้องส่งต่อไปยังโรงพยาบาลศูนย์ของภูมิภาคนั้น ๆ อีกที 

 

 

 

-สิ่งอำนวยความสะดวกไม่ได้มีมากมายเท่ากรุงเทพฯ

ถ้าพูดกันโดยพื้นฐานที่คนรู้  ๆ กันอยู่แล้วคือสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ

เช่น ห้างสรรพสินค้า แหล่งบันเทิงใจต่าง ๆ น้อยกว่าอยู่แล้ว ถ้ามองให้ลึกลงไปอีก

อย่างพวกสวนสาธารณะ ห้องสมุด พิพิธภัณฑ์ให้ความรู้ต่าง ๆ ในต่างจังหวัดนั้นหายากมาก ๆ

หลายที่มีไว้แต่ขาดการทำนุบำรุง นั่นหมายถึงคนต่างจังหวัดเข้าถึงความรู้ได้ยากกว่าคนกรุงนั่นเอง 

 

 

และนี่คือ ความจริงที่คนต่างจังหวัดต้องเจอ และ เป็นสาเหตุ

ที่คนต่างจังหวัดหลายคนยอมอยู่ห่างกับครอบครัว

และเข้ากรุงเทพฯ แทน แม้จะต้องลำบากได้กลับบ้านเฉพาะช่วงหยุดยาว

แต่ในแง่ของความสะดวกและรายได้ เมืองหลวงอาจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า