ปัจจุบันทักษะความสามารถทางด้านภาษาสากลถือว่ามีความสำคัญ
และมีความจำเป็นต่อการทำงาน ประกอบอาชีพ และใช้ชีวิตมากยิ่งขึ้น
(โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ) แต่ปัญหาที่คนไทยหลายคนต้องเจอคือการไม่ค่อยเข้าใจ
หรือทักษะการใช้ภาษาอังกฤษไม่พัฒนาขึ้นเลยแม้จะเรียนมาหลายปี

 

 

นี่คือปัจจัยบางอย่าง

ที่ส่งผลต่อความสามารถทางภาษาอังกฤษของคนไทย

 

 

ระบบการศึกษา

ระบบการศึกษาภาษาอังกฤษในประเทศไทยได้รับการปรับปรุงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

แต่ในอดีตนั้นเน้นไปที่ไวยากรณ์และการเรียนรู้แบบท่องจำ

มากกว่าการพัฒนาทักษะการพูดและการฟัง การเน้นวิธีการสอนแบบดั้งเดิมนี้

อาจทำให้โอกาสของนักเรียนไทยในการฝึกฝนและพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษมีจำกัด

 

 

การเข้าถึงและอารมณ์ร่วม

ภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาแม่ในประเทศไทย และคนไทยส่วนใหญ่

ไม่ได้สัมผัสกับภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน การเปิดรับผู้พูดภาษาอังกฤษเจ้าของภาษา

และสภาพแวดล้อมที่ใช้ภาษาอังกฤษอย่างจำกัด อาจทำให้การพัฒนาความคล่องแคล่ว

และทักษะการใช้ภาษาเป็นธรรมชาติเป็นเรื่องที่ทำได้ยาก

 

 

ความแตกต่างทางวัฒนธรรมและภาษา

ภาษาไทยและภาษาอังกฤษอยู่ในตระกูลภาษาที่แตกต่างกัน

และมีโครงสร้างไวยากรณ์ คำศัพท์ และการออกเสียงที่แตกต่างกันด้วย

ความแตกต่างเหล่านี้อาจสร้างความท้าทายให้กับผู้เรียนภาษาอังกฤษชาวไทย

โดยเฉพาะในด้านการออกเสียงและการเรียงลำดับคำ

 

 

ความมั่นใจและแรงจูงใจ

การเรียนภาษาต้องอาศัยการฝึกฝนและความมั่นใจ

คนไทยบางคนอาจรู้สึกลังเลหรือขาดความมั่นใจในการพูดภาษาอังกฤษ

เพราะกลัวว่าจะผิดพลาดหรือรู้สึกประหม่า แรงจูงใจในการเรียนภาษาอังกฤษ

อาจแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล และผู้ที่ไม่เห็นความต้องการ

หรือผลประโยชน์โดยตรงอาจไม่ให้ความสำคัญกับการเรียนรู้ภาษา

 

 

ความสามารถทางภาษาไม่ได้ถูกกำหนดโดยสัญชาติหรือเชื้อชาติเพียงอย่างเดียว

คนไทยจำนวนมากมีทักษะภาษาอังกฤษที่ดีเยี่ยม โดยเฉพาะผู้ที่สามารถเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพ

การได้สัมผัสกับสภาพแวดล้อมที่ใช้ภาษาอังกฤษ และโอกาสในการฝึกฝนภาษา