ปลาดุกกูนช์ ปลากินคน แห่งแม่น้ำกาลี

ปลามฤตยูแห่งแม่น้ำกาลี

แม่น้ำกาลี(kali river) หรือ แม่น้ำมหากาลี มีต้นน้ำอยู่ที่กัลพาณี รัฐอุตตรขันธ์ ประเทศอินเดีย ทั้งนี้ พื้นที่ดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาหิมาลัยและอยู่สูงจากน้ำทะเล 3,600 เมตร โดยแม่น้ำกาลี ได้ไหลผ่านทั้งเขตแดนของอินเดียและเนปาล

แม่น้ำสายนี้เคยเกิดเหตุการณ์โจมตีมนุษย์จากฝีมือของสัตว์น้ำลึกลับ โดยการโจมตีครั้งแรกเกิดขึ้นในปี ค.ศ.1998 ในวันหนึ่งของเดือนเมษายน บาฮาดูร์ เด็กหนุ่ม ชาวอินเดีย วัย 17 ปี ไปเล่นน้ำกับเพื่อนและถูกจู่โจมโดยสัตว์ขนาดใหญ่ที่อยู่ใต้ผืนน้ำ เขาถูกสัตว์ตัวนั้น ลากจมหายไปใต้ผิวน้ำ ต่อหน้าเพื่อนสาวและชาวบ้านคนอื่นๆอีกหลายคน โดยไม่มีใครช่วยได้ทัน

หลังเกิดเหตุร้าย ได้มีการระดมกำลังออกค้นหาร่างของเด็กหนุ่มเคราะห์ร้าย เป็นวงกว้างถึงห้ากิโลเมตร ทว่าไม่พบชิ้นส่วนหรือร่องรอยใดๆ

ต่อมา อีกสามเดือนให้หลัง ที่หมู่บ้านธัมกัต เด็กหนุ่มคนหนึ่งไปหาปลาที่ริมแม่น้ำกับพ่อ เขาถูกจู่โจมจากสัตว์ใหญ่ใต้ผืนน้ำและได้ถูกลากจมหายไปใต้ผืนน้ำโดยที่ผู้เป็นบิดาไม่อาจช่วยไว้ได้ทัน และก็เป็นเช่นดังครั้งก่อน ไม่มีการพบศพหรือชิ้นส่วนของเด็กหนุ่มเคราะห์ร้ายหลงเหลือให้เห็นแม้แต่น้อย

การโจมตีครั้งสุดท้าย เกิดขึ้นในปี ค.ศ.2007 เด็กหนุ่มวัย 18ปี ถูกจู่โจมขณะที่ไปหาปลาในแม่น้ำ พยานที่เห็นเหตุการณ์ แจ้งว่า ชายผู้เคราะห์ร้ายถูกสัตว์ใหญ่ มีผิวสีโคลน มองดูคล้ายหมูน้ำ ลากจมหายไปใต้น้ำ

เจเรมี เวด นักชีววิทยาชาวอังกฤษ ได้อาสาเข้ามาจับสัตว์ประหลาดดังกล่าว และสืบหาความจริงของเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งนี้ เขาได้รับคำบอกเล่า จากชาวบ้านในพื้นที่ว่า มีปลาขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง ในแม่น้ำสายนี้ ที่เติบโตขึ้น ด้วยการกินเนื้อศพที่ถูกทำพิธีเผา แต่ไหม้ไม่หมดและนำชิ้นส่วนที่เหลือ ไปลอยลงในแม่น้ำ จึงทำให้มันชื่นชอบรสชาติของเนื้อมนุษย์

แต่เดิม เวดคิดว่า การตายของบาฮาดูร์เกิดจากน้ำวน แต่เมื่อเขาตรวจสอบแม่น้ำบริเวณที่เกิดเหตุและพื้นที่โดยรอบ กลับพบว่ากระแสน้ำราบเรียบไม่มีความปั่นป่วนที่ก่อให้เกิดน้ำวนได้เลย

ระหว่างที่เวดกับทีมงานกำลังค้นหาร่องรอยของสัตว์ลึกลับแห่งแม่น้ำกาลี ก็เกิดเหตุโจมตีขึ้นอีกครั้ง ห่างจากจุดเกิดเหตุกับเหยื่อรายสุดท้ายไปหนึ่งกิโลเมตร โดยเหยื่อในคราวนี้ เป็นควาย ซึ่งจากคำให้การของผู้พบเห็นเหตุการณ์ ระบุว่า ควายตัวนั้น หนักราว 300 กิโลกรัม ถูกจู่โจม ขณะยืนกินน้ำ อยู่ในระดับน้ำลึกสามฟุต ก่อนจะถูกลากหายจมหายไปกลางแม่น้ำ
เวดได้คาดคะเนว่า สัตว์ที่สามารถลากควายหนัก 300 กิโลกรัม ให้จมหายไปใต้น้ำได้ จะต้องมีน้ำหนักไม่น้อยกว่าราว 200 - 300 ปอนด์

ในอินเดีย มีจระเข้อยู่สามชนิด คือ จระเข้น้ำเค็ม จระเข้มักเกอร์และตะโขงอินเดีย แต่ทั้งสามชนิด ได้ถูกตัดออกไปจากบัญชีผู้ต้องสงสัย เนื่องจากจระเข้น้ำเค็มจะไม่เข้ามาหากินลึกในแผ่นดินมากถึงขนาดนี้ ขณะที่ตะโขงอินเดียก็มีปากเล็กเกินกว่าจะโจมตีสัตว์ที่ใหญ่ขนาดคนหรือควาย ส่วนจระเข้มักเกอร์ ก็ไม่อาจมีชีวิตอยู่ในน้ำที่เย็นเฉียบของแม่นำกาลี ได้

เวดเคยตั้งข้อสงสัยว่า สัตว์ลึกลับที่ว่า อาจเป็นฉลามกระทิง ที่เคยมีรายงานว่า พบมันว่ายทวนน้ำเข้าไปหากินถึงในเขตน้ำจืดหลายครั้ง ทว่าจากปากคำของผู้พบเห็นเหตุการณ์ ไม่มีใครเห็นกระโดงของฉลามปรากฏขึ้นเลย ซึ่งตามปกติแล้ว ทุกครั้งที่ฉลามโจมตี จะมีกระโดงหลังของมัน ปรากฏให้เห็นเหนือผิวน้ำเสมอ

ที่จริงแล้ว สัตว์ใหญ่ที่สุด ที่ทีมของเวดพบในแม่น้ำกาลี บริเวณที่เกิดเหตุมีเพียงปลาดุกกูนช์ (Goonch Catfish)(หรือที่เรียกเป็นภาษาไทยว่า ปลาแข้ยักษ์) เท่านั้น ซึ่งปลาชนิดนี้ เป็นปลากินเนื้อขนาดใหญ่ ปากกว้าง มีฟันคม โดยทั่วไป ปลาดุกกูนช์จะมีความยาว 3 - 5 ฟุต และมีน้ำหนักราว 150 ปอนด์ แต่ก็ได้ประมาณการว่า ปลาชนิดนี้สามารถจะเติบโตจนยาวได้กว่า 6.6 ฟุต (2 เมตร) และมีน้ำหนักมากกว่า 200 ปอนด์( ราว100 กิโลกรัม)

เวดได้พยายามจะจับปลาดุกกูนช์ แต่ก็ล้มเหลว จนกระทั่งเมื่อผู้ช่วยชาวพื้นเมือง ใช้อุบายทำเชิงตะกอนเผาศพปลอมๆและจุดไฟ โดยกลิ่นควันได้ล่อให้พวกปลาดุกกูนช์ว่ายเข้ามาริมน้ำ (ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ปลาเหล่านี้ ได้กินเนื้อศพจากเชิงตะกอนบ่อย จนเคยชิน) ทำให้เวดสามารถจับได้ตัวหนึ่ง โดยตัวที่เขาจับได้ มีความยาว เกือบ 6ฟุต และหนักถึง 73กิโลกรัม ซึ่งเวด ลงความเห็นว่า ด้วยขนาดตัวของมัน อาจใหญ่พอที่จะกินเด็กเล็กๆได้ แต่ก็ยังไม่ใหญ่พอจะกินเด็กวัยรุ่น หรือล้มควายได้

ทว่าเวด ก็เชื่อว่า น่าจะมีปลาดุกกุนช์ที่ใหญ่กว่านี้ อยู่ในแม่น้ำกาลีและเป็นไปได้อย่างมากว่า มันก็คือ ปลามฤตยู ที่คร่าชีวิตของเหยื่อเหล่านั้น