Chapter 3.1 : KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต

KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต

นามปากกา : Neptheduck

 

Chapter 3.1

มาดร้าย

 

        "เอ่อ คุณมิอุระช่วยเข้าไปกับฉันได้ไหมคะ?"

        "กะ...ก็ได้จ่ะ คงจะกลัวท่านหัวหน้าของพวกเราสินะ"

        ดูจากท่าทีที่สั่นงันงกของหญิงสาว มิอุระก็อดสงสารไม่ได้จึงดันประตูที่แง้มไว้ให้อ้าออกกว้าง ก่อนจะเดินนำนายูกิเข้าไปภายในห้องทำงานมืดทึบ ที่ถูกตกแต่งด้วยเครื่องเรือนไม้ขัดมันสีเข้ม จะมีก็เพียงแสงแดดจัดที่ลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาเท่านั้น

        ก่อนที่มิอุระจะผายมือไปยังชายร่างสูงเบื้องหน้า ที่กำลังทิ้งกายลงนั่งบนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ พร้อมทั้งปลดกระดุมข้อมือเสื้อเชิ้ตของตนไปด้วย

        "คุณนากามูระ โยจิโร่ คือท่านหัวหน้าขององค์กรเรา และนี่นายูกิสมาชิกใหม่ของทีมแข่ง..."

        "ขอบใจมากนายช่างมิอุ"

        จู่ๆ โยจิโร่ก็เอ่ยขึ้นทะลุกลางปล้อง ทำให้มิอุระรีบปิดปากลงฉับพลัน

        "กลับไปทำงานได้แล้ว"

        เสียงเฉียบที่เปล่งวาจาขณะจรดปลายปากกาลงในแฟ้มเอกสาร ทำให้หญิงวัยกลางคนจำต้องค้อมศีรษะลา และล่าถอยออกมาจากห้องนั้น จนเหลือแค่เพียงนายูกิกับชายเจ้าของห้องเพียงลำพัง

        "เข่าหนักดีเหมือนกันนี่"

        นายูกิถึงกับยืนตัวแข็งหน้าเจื่อน เมื่อเขาเอ่ยขึ้นโดยที่ไม่ละสายตาออกมาจากแฟ้มสีเข้มเล่มหนาบนโต๊ะ พร้อมทั้งจรดปลายปากกาแท่งงามลงไปอย่างคุ้นเคย

        "ขะ...ขอโทษด้วยนะคะที่ทำตัวเสียมารยาท ฉันไม่รู้ว่าเป็นคุณ..."

        "นั่งลงก่อนสิ"

        แม้ว่าจะได้รับอนุญาตจากเขาแล้ว แต่นายูกิก็ยังคงยืนจับพนักพิงเก้าอี้และลากมันออกมานั่งด้วยท่าทีเก้ๆ กังๆ

        "ไม่ต้องเกร็ง ฉันไม่ใช่คนดุขนาดนั้น"

        แต่ท่าทีของลูกน้องที่กลัวกันจนหัวหด และรังสีความเย็นยะเยือกที่แผ่ออกมารอบกาย มันช่างแตกต่างจากสิ่งที่ชายผู้นี้พูดอย่างสิ้นเชิง

        "ฉันได้ดูการแข่งขันของเธอแล้ว"

        นายูกิเม้มปากแน่นและพยักหน้า เมื่อนึกถึงโดรนลำน้อยที่ตามถ่ายทอดสดอย่างใกล้ชิดแบบเรียลไทม์

        "เคยลงสนามที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า"

        "เคยค่ะ ตอนที่ฉันอยู่แอลเอ"

        ประโยคนั้นของเธอทำให้เขาละสายตาขึ้นจากตัวหนังสือตรงหน้า และผายมือให้เธอเล่าเรื่องของตัวเองต่อไป

        "ฉันกับแม่ย้ายไปอยู่ที่อเมริกาเมื่อสิบปีก่อน แต่เรียนจบม.ปลายก็เลยมาเยี่ยมพ่อที่โอซาก้า...แล้วเพื่อนก็พาฉันไปที่สนามแข่งนั่น"

        "จะเดินทางกลับเมื่อไหร่"

        "ฉัน...ก็ไม่รู้ค่ะ"

        ใบหน้าหวานรีบก้มมองมือบนตักของตน และคำพูดที่แผ่วปลายด้วยความลังเลใจของเธอนั้น ก็ทำให้คิ้วเข้มของโยจิโร่กระตุกเบาๆ

        "แต่เธอเซ็นสัญญาแล้ว รู้เงื่อนไขข้อนี้ดีใช่ไหม"

        "ทราบดีค่ะ"

        "..."

        "และที่เซ็นสัญญา ก็เพราะว่าฉันเองก็อยากยึดมันเป็นอาชีพอย่างจริงจังเหมือนกัน"

        เธอเงยหน้าขึ้นจากมือที่ประสานกันบนตัก ก่อนจะสบตากับชายตรงหน้าด้วยใบหน้าที่จริงจัง

        "ตอนนี้ฉันก็เลยคิดว่า...อเมริการอไปก่อนก็ได้"

        "ตัดสินใจได้แล้วก็ดี"

        โยจิโร่เอ่ยก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบบุหรี่ออกมาจากซอง อีกทั้งยังยื่นมันให้กับนายูกิแต่เธอทำเพียงแค่ส่ายหน้าเบาๆ และเมื่อเปลวเพลิงจากไฟแช็กลุกโชนและเผาไหม้มวลบุหรี่สีขาว

 

        นั่นเป็นครั้งแรกที่แสงไฟสีส้มร้อนแรงฉายให้เห็นใบหน้าคมคาย ที่ราวกับรูปปั้นหยกแกะสลักด้วยช่างฝีมือดี อีกทั้งแสงที่วูบไหวไปมาก็ทำให้เห็นเงาจากจมูกโด่งเป็นสัน รับกับคิ้วเข้มหนาและดวงตาเรียวสีเข้มที่กำลังสะท้อนเปลวไฟดูร้อนแรง

 

        '...'

        ทั้งที่ร่างสูงใหญ่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว และกางเกงสแลกธรรมดาแท้ๆ แต่กลับดูเหมือนนายทรงเสน่ห์แบบบนแคทวอร์ค ที่กำลังสวมแบรนด์เนมราคาแพงระยับที่ชวนให้หลง...ใหล

        "นอนด้วยกัน...ที่นี่ไหม?"

        "นอนค่ะ"

        "ก็ดีจะได้สะดวก"

        "เอ๊ะ!!?"

        จู่ๆ ก็เหมือนถูกตบหน้าเรียกสติกลับคืนมาจนสะดุ้งตัวโยน รีบเอ่ยละล่ำละลักด้วยความตื่นตระหนก

        "มะ...เมื่อกี้คุณโยจิโร่ถามฉันว่าอะไรนะคะ!!?"

        เขาเลิกคิ้วขึ้นเมื่อเห็นท่าทีตื่นตูมของเธอ ก่อนจะเอ่ยคำถามเดิมขึ้นมาอีกครั้งช้าๆ ชัดๆ

        "นอนด้วยกันกับพวกคุณมิอุระที่นี่ไหม?"

        "กับคุณมิอุระ อ๋อ~"

        จู่ๆ คำพูดของฟูตะเมื่อตอนสายก็ดังขึ้นมาในหัวของเธอ ถึงสวัสดิการที่นักแข่งฝึกหัดจะได้รับเมื่อแรกเข้า

        "พักที่นี่ก็ใกล้ดี แต่ฉัน...ยังไม่ได้ไปดูห้องพักเลยค่ะ"

        "ฉันฝากเรื่องนี้ไว้กับนายช่างมิอุระแล้ว"

        "เอ่อ...ขอบคุณค่ะ"

        "เธอไปได้"

        คำพูดประโยคสุดท้ายพร้อมกับมวลควันสีเทาขมุกขมัว ที่พวยพุ่งออกมาจากจมูกและริมฝีปากบางเฉียบ คือสิ่งสุดท้ายที่ขวางกั้นใบหน้ายากจะละสายตาของเขา ให้กลืนหายไปจากสายตาของนายูกิ พร้อมกับความมืดมิดที่ปกคลุมรอบห้องนี้

 

        ปึง!!

        นายูกิปิดประตูลงโดยที่ยังคงพิงหลังแนบประตู ด้วยหัวใจที่เต้นแรงอย่างระทึก

 

        'ช่างเป็นผู้ชายที่ลึกลับจริงๆ'

        .

        .

        'ถึงจะหล่อก็เถอะ..'

        'แต่ดูน่ากลัวชะมัด'

 

        ไม่ใช่เพียงท่าทีและคำพูดสงบนิ่งของเขา แต่ผู้ชายคนนี้น่ากลัวแม้กระทั่งจังหวะการหายใจ สายตา และกลิ่นอายที่ชวนให้หายใจไม่ทั่วท้อง จนขนหัวลุกทุกครั้งที่ได้สบตา

 

        'แต่เอาเถอะ...นักแข่งโนเนมแบบเรา'

        'คงไม่ได้มีโอกาสเข้าพบระดับลาสบอสบ่อยๆ อยู่แล้ว'

 

        นายูกิเอ่ยปลอบใจตัวเอง ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ

 

        'แล้วนี่เราต้องไปที่ไหนต่อล่ะ?'

 

        ในตอนนี้เธอทำได้เพียงเท้าแขนกับราวระเบียงชั้นสอง และกวาดสายตามองหาคุณมิอุระ ท่ามกลางสายตากว่าครึ่งร้อยที่มองขึ้นมา ด้วยสีหน้าและอารมณ์ที่แตกต่างกัน และรู้ได้ทันทีว่ามีใครบ้างที่อยากจะครอบครองร่างกายสะพรั่งของสาวแรกรุ่น และกระชากผมสีชมพูสวยๆ ของเธอตอนที่อยู่ด้วยกันบนเตียง

 

        'ชิ...อย่าหวังแอ้มฉันซะให้ยาก'

 

​

 โปรดติดตามตอนต่อไป...

หากชื่นชอบโปรดคอมเม้น กดแชร์ให้เพื่อนๆ มาอ่านเรื่องนี้กันเยอะๆ นะคะ

ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

​​

 

___________________________

 

E-BOOK มาแล้วค่า

สื่งที่ได้รับใน E-BOOK

- เนื้อหาที่ผ่านการรีไรท์แล้ว

- เนื้อหาตอนปกติ +1 ตอน และตอนพิเศษบทสรุปความรัก +7 ตอน จบบริบูรณ์ค่ะ

​

KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต Neptheduck www.mebmarket.com นิยายซีรีส์ชุด : ตำนานรักสองชาติสองภพ ซึ่งมี 2 เรื่องได้แก่ KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต (เล่ม 1) ด้ายแดงแห่งรัก ท่านจอมทัพลวงใจ (เล่ม 2) เร็... Get it now