เรื่องลี้ลับวัย15
เราว่าหลายๆคนคงเจอเหตุการณ์แปลกๆภายในโรงเรียนกัน และใช่ค่ะเราคือหนึ่งในนั้น บอกตรงนี้เลยนะคะว่าเราเป็นคนที่ไม่ค่อยกลัวผีเท่าไหร่ แต่พอเจอก็วิ่งอยู่ดี 5555 เราจะเริ่มเล่าเลยละกัน
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งย่าน กาญจนบุรี
เรากับเพื่อนมีอยู่กันประมาณ 5 คน มีชื่อว่า
(ตัวสมมติ) เอ,จ๋า,ต้น,ข้าว,และเราค่ะ
เราทั้ง 5 คนเดินเข้าไปในโรงเรียนปกติ ในทุกๆเช้าพวกเราจะไปนั่งที่ศาลาใต้ต้นโพธิ์ทุกวันเป็นประจำคนแถวนั้นเขาจะรู้ดีว่านี่คือกลุ่มพวกเรา พวกเราเป็นเด็กที่ไม่ซนมาก คุณครูแต่ละคนเลยไม่อะไรกับพวกเรามาก จนมีวันหนึ่ง พวกเราได้คิดอะไรบางอย่าง หลังตึก1 ของโรงเรียนจะมีตึกร้างตึกหนึ่ง ที่มีป้ายเขียนว่า ห้ามเข้าโดยเด็ดขาด และเอได้พูดขึ้นมาว่า จะไปกลัวทำไม ก็เข้าๆไปเถอะ อย่าอ่อนหัดดิ้ พวกเราได้ยินอย่างนั้นก็ได้แต่ยอมไป เพราะเอเป็นหัวหน้ากลุ่ม เราได้เดินเข้าไปในตึก บอกเลยว่ากลิ่นนี่เหม็นสาปมาก เหม็นเหมือนอะไรตายนานๆ เราเลยพูดออกไป เราจะทำอะไรกันอะเอ มันจะมืดแล้วนะ เอบอกกลับมา ก็ล่าท้าผีไงวะ หรือพวกมึงกระจอก ต้นเลยบอกขึ้นมา เอองั้นมึงก็นำไปเลย เอเดินนำพวกเราจนมาถึงหน้าห้องพยาบาลเก่า จ๋าพูดขึ้นมา นี่หรอ น่ากลัวมากเลยนะ เอไม่ฟังใคร เดินเข้าไปในห้อง แล้วให้เพื่อนนั่งฟัง เออธิบาย นี่คือผีถ้วยแก้ว กูจะเชิญวิญญาณเข้ามา ห้ามใครเอามือออก ข้าวที่เป็นคนกลัวผี จึงบอกเอว่า ไม่อยากเล่น ขอนั่งเฉยๆได้ไหม เอบอกว่า ไม่ได้ ทุกคนต้องเล่น นั่งมาได้สักพัก เอเชิญวิญญาณเข้าแก้ว แก้วเริ่มขยับเอง เอได้ถามขึ้นมา ใครขยับแก้ววะ ใครขยับกูขอให้มันไม่ตายดี ทุกคนเลยบอกว่า ไม่ได้ขยับเลยนะ จากนั้นแก้วก็ขยับไปที่ตัวอักษร ต า ย คำนั้นเป็นคำว่าตาย คนแรกที่เอานิ้วออกจากแก้วคือ ข้าว หลังจากนั้นก็ตามกันมา ทุกคนวิ่งออกมาจากตึกร้าง โดยไม่สนว่าใครจะติดอยู่ในนั้น หลังจากนั้นทุกคนก็ได้กลับบ้าน แต่พอมาอีกอาทิตย์หนึ่ง ข้าว ไม่มาโรงเรียนโดยปกติข้าวจะมาคนแรก พวกเราเลยไม่ได้อะไร นึกว่าข้าวไม่สบาย จนหลายวัน ต้นก็หยุด จ๋าก็หยุด เหลือเรากับเอ ที่ยังมา จนวันนี้ ครูมาบอกข่าวร้ายกับพวกเราว่า ข้าว ต้น จ๋า ได้เสียชีวิตคาที่เกิดเหตุ เรากับเอ ช็อคมาก ไม่รู้จะทำอะไรหรือเป็นเพราะตึกร้างนั่น เราได้เดินไปที่ตึกร้างโดยที่ไม่บอกใคร เราเดินไปร้องไห้หน้าตึกร้าง และขอขมา เราทำอะไรเสร็จก็กลับบ้าน จนวันรุ่งขึ้น เราเห็นเอ ไม่มาโรงเรียน เลยโทรไปถามแม่เอ ว่าทำไมเอไม่มา แม่เอบอกเราว่าเอไม่สบาย เลยไม่ให้ไป เราเลยโล่งใจว่าเอคงไม่เป็นอะ จนมาวันนึง เรานั่งกินก๋วยเตี๋ยวกับแม่ เราเห็นรถเอขับมา เรากำลังเรียกถาม แต่ทันใดนั่นรถเอได้ขับพุ่งชนเสาไฟฟ้าหน้าร้านก๋วยเตี๋ยว สภาพศพเอ คือ หัวขาดออกจากร่าง แขนขาดข้างหนึ่ง เราช็อคเราไม่รู้จะทำอะไร ได้แต่คิดว่า ศพต่อไปคงเป็นเรา แต่พอจบงานเอไป ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเรา