ความรักที่มีให้เจ้าตูบของผม

“ผมเคยพูดกับแม่ว่า..ถ้าผมป่วยหนักไม่ต้องรักษาผมนะ 

..เก็บเงินที่ผมทำงานได้มาทั้งชีวิตไว้ใช้สบายๆ ปล่อยให้ผมไป

…นั้นคือความคิดตัวผมเองที่สื่อสารกับครอบครัวไปแบบตรงๆ

…แต่ในความเป็นจริง คงไม่มีใครปล่อยให้คนที่รักในครอบครัวจากไปโดยไม่ทำอะไรเลย หรือนิ่งเฉย

…ผมเองก็ไม่เคยคิดว่า จะมีวันที่ต้องรักษาหมา1ตัว ด้วยราคาที่แตะถึงหลักแสน แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ

…การผ่าตัดใหญ่3ครั้งของพี่เมอร์ ผมประหลาดใจจนถึงปัจจุบัน ว่าหมาอะไรวะ ทำไมมันสู้ขนาดนี้ 

…มันจะรู้ไหมว่าตัวมันเองป่วยจะตายอยู่แล้ว แต่ก็สู้จนรอดมาทุกครั้งแบบปฏิหารตลอด

…การป่วยล่าสุดของเขา ผมตัดสินใจเองทั้งหมด เราทำทุกวิถีทางให้เขาสบายที่สุด (ถึงขั้นหาวัดทำพิธีหากเขาจากไป)

…ผมบอกแม่ ให้บอกหมอให้ถอดทุกอย่างบนตัวเขาออก แล้วรักษาเขาตามอาการทุกวิธี 

…ไม่ว่าจะยาจากโรงพยาบาล หรือยาสมุนไพรที่สั่งมาจากOnline นั่งหั่นนั่งปั่นใส่หลอดให้เขากิน

…วันนี้พี่เมอร์ กลับมาวิ่งหน้าสะหลอนได้เหมือนเดิม กินข้าวได้ปกติ วิ่งมาต้อนรับทุกคนในบ้านเมื่อกลับมาถึง 

…สิ่งที่ขาดไม่ได้นั่นคือ หัวใจของแม่ผม ที่ทำทุกอย่างเพื่อดูแลพี่เมอร์แบบสุดกำลังผู้หญิงวัย70คนนึงจะทำได้ 

…ผมอยู่ข้างๆแม่เสมอและผมรู้เลยว่าแม่เหนื่อยมากสุดๆ

…ไอ้2ตัวนี้มีอิทธิพลกับหัวใจครอบครัวของผมมากมายจริงๆ”