เมื่อในหลวงอยากเจอข้าพเจ้า ความทรงจำแสนปีติ...ยายบุญมา ศรีจันทร์

"...ทุกวันนี้เมื่อนึกถึงเรื่องราววันนั้นทีไร น้ำตาจะไหลทุกที นึกไม่ถึงว่าเราจะมีบุญขนาดนี้..."

เสียงสั่นเครือเพราะกลั้นน้ำตาแห่งความสุขเอาไว้ไม่อยู่ของ ยายบุญมา ศรีจันทร์ ขณะย้อนเรื่องราวที่ครั้งหนึ่งมีโอกาสเข้าเฝ้าฯ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

กว่า ๑๐ ปีก่อน ยายบุญมา คือชาวนายากจน ใช้ชีวิตอันสุดจะลำเค็ญในหมู่บ้านหนองบัว ต.ดอนกอก อ.นาโพธิ์ จ.บุรีรัมย์ ชะตาชีวิตแขวนไว้กับดินฟ้าอากาศที่ไม่มีความแน่นอน พอหมดหน้านา ก็แทบหมดหนทางทำกิน มีเพียงทำ "ผ้าไหมมัดหมี่" เล็กๆ น้อยๆ ตระเวนขายไปตามพื้นที่ต่างๆ ทั่วภาคอีสาน ขายได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ยังดีกว่าอดตาย

ทว่า "จุดเปลี่ยน" ครั้งสำคัญเกิดขึ้นในวันหนึ่ง ขณะเดินทางไปขายผ้าที่เมืองขอนแก่น ตลอดทั้งวันขายไม่ได้แม้แต่ผืนเดียว แต่เหมือนมีโชควาสนาได้พบขบวนเสด็จฯ ของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ไม่รู้ว่าสิ่งใดดลใจ ยายบุญมาไปขอให้เจ้าหน้าที่สำนักพระราชวังช่วยเหลือ

"...ยายระบายความลำบากของชีวิตชาวนาให้เจ้าหน้าที่สำนักพระราชวังฟังว่ามันทุกข์ทรมานอย่างไร ในช่วงที่ทำนาก็ไม่รู้ว่าฝนฟ้าจะเป็นใจหรือไม่ พอหมดหน้านาก็แทบจะไม่มีอะไรกิน ไม่มีอาชีพเสริม เรื่องราวทั้งหมดถูกบันทึกเอาไว้เป็นข้อมูล และล่วงรู้ถึงพระกรรณสมเด็จพระเทพฯ ในที่สุด..."

จากนั้นไม่กี่เดือน ทหารองครักษ์มุ่งหน้าไปที่บ้านยายบุญมา พร้อมกับความช่วยเหลือจากสำนักพระราชวัง โดยส่งเสริมให้ชาวนาสามารถทอผ้ากันเป็นอาชีพเสริม จัดพื้นที่ปลูกหม่อนเลี้ยงไหมให้ทำกันอย่างจริงจัง แถมยังเอาวัวมาแจกให้ชาวบ้านเลี้ยง

"...สมเด็จพระเทพฯ เคยเสด็จฯ มาเยี่ยมเยียนราษฎร มาทอดพระเนตรสิ่งที่พระองค์ท่านช่วยเหลือพวกเราไว้ถึงที่บ้านของยาย ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีแบบนี้..." ยายบุญมาเล่า

หลังจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงมีโครงการส่งเสริมให้ชาวบ้าน อ.นาโพธิ์ ทำผ้าไหมมัดหมี่ขายเป็นรายได้เสริมในช่วงเวลาที่ว่างจากการทำนา โดยร้านภูฟ้าจะรับผ้าจากชาวบ้านที่นี่ไปขายทั้งหมด ต่อมาราวปี ๒๕๔๗ ยายบุญมานึกเบื่อผ้าลวดลายเดิมๆ วันหนึ่งจึงทอผ้าลาย ๑๒ ราศี และเป็น ๑๒ ราศี ที่ไม่ธรรมดา เพราะภาพ "สุนัข" ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของ "ปีจอ" ได้เลือกเอา คุณทองแดง สุนัขทรงเลี้ยงของในหลวง มาเป็นแบบ แล้วทำออกมาเหมือนตัวจริงมาก

ผ้าไหมมัดหมี่ชุด ๑๒ ราศี ที่มีคุณทองแดง อยู่ในนั้น ถูกส่งไปจำหน่ายที่ร้านภูฟ้าตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ หลังจากนั้นไม่นานมีเจ้าหน้าที่จากสำนักพระราชวังมาบอกกับยายบุญมาว่า "ในหลวงทรงอยากพบ"

"...ตอนนั้นป้าตกใจมาก เจ้าหน้าที่เขามาบอกกับป้าว่า ป้าไปทำเรื่องอะไรไว้ ในหลวงอยากพบ คิดว่าคงเป็นเรื่องที่ถือวิสาสะไปทอผ้าไหมเป็นรูปคุณทองแดงแน่ๆ ชาวบ้านอย่างป้าก็ไม่รู้ว่ามันเป็นความผิดมหันต์ เรื่องราวใหญ่โตจนถึงพระเจ้าแผ่นดิน.."

ยายบุญมา เล่าด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า ตอนนั้นตกใจมาก รีบโทรศัพท์หาลูกว่า....

"...แม่แย่แล้ว สงสัยจะโดนจับ เพราะทำผิดที่ทำผ้าไหมมัดหมี่เป็นรูปคุณทองแดง...."

ทันทีที่ผู้เป็นลูกรู้ก็ตกใจ พยายามบอกแม่ให้ใจเย็นๆ กระทั่งถึงวันเข้าเฝ้าฯ ในหลวง แม้วัยจะล่วงเลยกว่า ๗๐ ปีแล้ว ยายบุญมายังจำเหตุการณ์วันนั้นได้อย่างแม่นยำ วันนั้นในหลวงประทับอยู่กับคุณทองแดง

"...คำแรกที่พระองค์ท่านรับสั่งคือ มานี่มาเร็ว มีเรื่องจะคุยด้วย ทำไมทำผ้าเป็นรูปทองแดงแบบนี้..เราก็ตกใจ นึกอยู่แล้วว่าต้องเรื่องนี้ ก็ก้มลงกราบแล้วรีบทูลไปว่าที่ทำก็เพราะอยากจะสร้างสรรค์งานให้แปลกออกไป ชีวิตนี้ไม่เคยคิดจะล่วงเกินเหนือหัวเลย คราวหลังจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ก็ขอร้องพระองค์ท่าน ในหลวงตรัสว่าทีหลังอย่าทำแบบนี้อีก อย่าให้คุณทองแดงไปอยู่กับสัตว์อื่น ถ้าจะทำต้องให้คุณทองแดงอยู่ตัวเดียว และทำแบบหลายๆ ท่าทาง..."

"...พอได้ยินประโยคนี้ น้ำตาร่วงเลย เงยหน้าไปมองในหลวง เห็นพระองค์ทรงหัวเราะ เราก็เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ คือนึกตลอดว่าต้องถูกทำโทษ ตัวเองก็ทำใจเอาไว้แล้ว ยิ่งกว่ายกภูเขาออกจากอก ดีใจมากๆ พระองค์ท่านบอกว่าให้ทำลายคุณทองแดงออกมาอีกเยอะๆ เอาหลายอิริยาบถ ตอนที่เดิน ตอนที่วิ่งบ้างก็ได้ ที่สำคัญ เอาแบบตัวเดียว ตัวใหญ่ๆ ในหลวงให้หนังสือรวมภาพคุณทองแดงมาด้วยหนึ่งเล่ม บอกว่าถ้านึกไม่ออกก็ให้ดูภาพพวกนี้ ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนตายแล้วเกิดใหม่จริงๆ ป้าก็รับปากว่าจะทำมาถวายพระองค์อย่างสุดความสามารถ..."

ยายบุญมา บอกด้วยว่า แม้จะผ่านมานานแล้ว แต่ทุกครั้งที่นึกถึงเหตุการณ์วันนั้น ทำให้มีความสุข ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีโอกาสได้รับใช้พระองค์ท่านใกล้ชิดเพียงนี้ เป็นบุญของชีวิตจริงๆ

ทุกวันนี้จากชาวนายากจน สิ้นหวัง ยายบุญมากลับมายืนได้อีกครั้งด้วยอาชีพเสริมที่มาจากน้ำพระราชหฤทัยของในหลวงและสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี โดยร้านภูฟ้ารับผ้าไหมของกลุ่มแม่บ้านหนองบัวทั้งหมดไปจำหน่าย ทำให้มีรายได้เข้ากลุ่มแม่บ้านเดือนละเกือบ ๒ แสนบาท ชุมชนเล็กๆ ที่แทบจะไม่มีความหวังอะไรหลงเหลืออยู่ กลับมาเป็นชุมชนที่เข้มแข็งได้อีกครั้ง

นี่คือเรื่องราวของ "บุญมา ศรีจันทร์" ชาวบ้านตัวเล็กๆ แต่มีความทรงจำอันยิ่งใหญ่กับพระมหากษัตริย์ มหาราชแห่งแผ่นดิน..ทรงพระเจริญ

หมายเหตุ
-ตัวจริงยายบุญมา http://youtu.be/Vsy8zaUVcPs

-ภาพยนตร์เฉลิมพระเกียรติ ยายบุญมา ชาวบ้านตัวเล็กๆ กับความทรงจำอันยิ่งใหญ่ http://youtu.be/tWzaL-OjvkY

-บทความคัดลอกจากเรื่อง เมื่อในหลวงอยากเจอข้าพเจ้า ความทรงจำแสนปีติ'ยายบุญมา ศรีจันทร์ : เสถียร วิริยะพรรณพงศา

สถิตในดวงใจตราบนิจนิรันดร์ น้อมศิระกรานต์ กราบแทบพระยุคลบาท ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอันหาที่สุดมิได้