รักอัลไซเมอร์ ตอนที่3

ตอนที่.3 ชื่อตอน การพบกันของส่วนที่ขาดหาย

เราจะได้เจอกันจริงๆ จังๆ สักทีนะแพรว แทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้วซิ แต่ก็เกร็งๆ เหมือนกันนะ ทำตัวไม่ถูกเพราะไม่ได้เจอกันมานานมากเหลือ ทำไมหัวใจของเราถึงเต้นแรงแบบนี้นะ เฮ้อ… ตุ๊บๆๆๆๆ

เช้าวันรุ่งขึ้นที่ห้องรับรองแขกของบริษัทเอกอมรเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ … หญิงสาวสวยผิวขาว สวยเนียน นัยตาแขกผสมฝรั่ง ผมสีดำเข้มยาวสลวย รูปร่างสูงโปร่ง ในชุดเดรสสีขาว เดินเข้ามาพร้อมด้วยเลขาของประธานบริษัท… .เชิญคุณ แพรวรดา นั่งรอที่ห้องนี้สักครู่นะค่ะ ดิฉันขอเวลาไปเรียนให้ท่านประธานทราบก่อนว่าคุณแพรวรดามาถึงแล้ว สักครู่ท่านประธานจะออกมาพบคุณแพรวรดานะค่ะ

โอเคร ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ หญิงสาวตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลชวนน่าฟังเป็นอย่างมาก และส่งยิ้มให้คุณเลขาแบบเป็นมิตร… คุณเลขาเดินออกจากห้องรับรองไปมุ่งตรงไปที่ห้องท่านประธานบริษัท

โอ้ย!!!ผู้หญิงอะไร สวยๆ ยังกะนางฟ้า หุ่นก็ดีๆ พูดก็เพราะ จะบ้าตาย ขนาดเราเป็นผู้หญิงด้วยกันนะ ยังชอบมองเธอเลย มีพนักงาน 4-5 คนแอบมอง และพูดคุยซุบซิบ เกี่ยวกับ แพรวรดา อยู่ด้านนอกห้องที่เป็นกระจกใสสามารถมองผ่านทะลุและทำให้ มองเห็นความสวยงามของเธอได้อย่างชัดเจน

ไป ไป เด็กๆ ไปทำงานกันได้แล้วค่ะ เลิกจับกลุ่มซุบซิบได้แล้วค่ะ. คุณเลขา เอ่ยกับพนักงานรุ่นน้อง

ค่ะ ครับ ไปแล้วค่ะ พี่ดาว… กลุ่มพนักงานรีบสลายตัวเดินกลับไปที่ห้องทำงานของตัวเอง

ระยะเวลาผ่านไปสักพัก ประตูห้องรับรองแขกถูกเปิดออกอีกครั้ง หญิงสาวมาดเท่ห์ ทรงนักธุรกิจเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับคุณเลขาดาว

คุณเลขาดาว แนะนำให้บุคคลทั้งสองได้รู้จักกัน

แพรวรดา มองมาที่ ท่านประธานบริษัทอย่างประหลาดใจ งง และอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนที่ประธานบริษัทจะกล่าวทักทายเธอ

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักและร่วมงานกันนะค่ะ คุณแพรวรดา

สวัสดีค่ะ แพรวรดา ยังอึ้งกับสิ่งที่พบตรงหน้า ยังไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือความจริง… .นี่เราไม่ได้ฝันไปใช่ไหม บี บี เพื่อนรักของเราเอง!! ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เจอกันอีก แพรวรดา อุทานในใจ…

หลังจากนั้นก็มีทีมงาน พนักงานคนอื่นๆ ทะยอยเข้ามาในห้องและทำการแนะนำตัว เพราะต้องทำงานร่วมกัน และพรีเซนต์ เกี่ยวกับรายละเอียดงานต่างๆ ขอบเขตงาน และแผนการตลาดของละครเรื่องนี้ บีนั่งนิ่งเหมือนฟังพนักงานพรีเซนต์งานอย่างตั้งใจ แต่ลึกๆ แล้วสายตาและหัวใจของเธอจดจ่ออยู่กับเพื่อนรัก ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับเธอต่างหาก..

แพรวรดาเหลือบมองมาที่บีมกวรรณ (บี) เช่นกัน และส่งยิ้มหวาน สายตาหยอกล้อ ตอบกลับ

หลังจากคุยงานกันเสร็จ แพรวรดา และผู้จัดการส่วนตัวของเธอกลับไปด้วยกัน นี่ยัยแพรว ประธานบริษัทที่นี่ ยังอายุน้อยๆ อยู่เลยเนาะ เก่งจังเลยเนาะบริหารกิจการใหญ่โตแบบนี้ได้

บีเขาเก่งอยู่แล้วละพี่ลูซี่ เก่งมาตลอดแพรวรดาตอบกลับลูซี่

ฮะ ชื่อเล่น เขาชื่อ บีเหรอ ทำไมแพรวรู้ละ. พึ่งเจอกันรู้ได้ไงว่าเขาเก่งมาตลอด งง

เรื่องมันยาวพี่ลูซี่ไว้กลับถึงบ้านหนูจะเล่าให้ฟังนะพี่ลูซี่

ห๊า!!!! ประธานบริษัทเป็นเพื่อนรักของแพรวตอนเด็กเหรอ มิน่าละเห็นเธอมองแพรวไม่หยุดไม่วางตาเลย

ใช่พี่ไม่ได้เจอ ไม่ได้ติดต่อกันนานมาก เจอกันอีกที บีเขาก็กลายเป็นทายาทมหาเศรษฐีไปแล้ว วันนี้เจอกันก็ได้คุยทักทายแค่ไม่กี่คำเอง คนอื่นอยู่ด้วยเยอะแยะ ไม่มีโอกาสคุยกันเลย..

เอาน่า ได้ทำงานด้วยกันอีกยาวๆ หลายโปรเจคเลย มันต้องมีโอกาสได้คุยกันบ้างละเนาะแพรว

ก็หวังว่าอย่างนั้นนะค่ะ พี่ลูซี่

กริ๊งๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพย์ สายแปลกๆ โทรเข้ามาที่มือถือของแพรว… ฮัลโหล ไม่ทราบว่าใครโทรมาค่ะ แพรวรดา ค่ะ

สวัสดีค่ะ แพรว เราเองนะ บี ไง จำได้ไหม

บี!!!เหรอ บีไหนค่ะ จำไม่ได้จริงๆ ค่ะ บีหนึ่งหรือบีสอง บีสาม

อุ้ย ..จำไม่ได้จริงๆ หรือแพรว แพรวคนสวย อย่าแกล้งเราซิตัวเอง..

ก็บีเพื่อนเราเขาอยู่ที่ต่างจังหวัดนี่ ไม่ได้เป็นลูกเศรษฐี ไม่ได้เป็นประธานบริษัท แบบนี้มั้ง พอรวยเขาเลยไม่ติดต่อหาเราเลย เขียนจดหมายหาก็เงียบไม่เคยตอบกลับเลย

ไม่ได้ลืม โทรหาครั้งสุดท้าย คนรับสายเขาบอกว่าแพรวไปเรียนฝรั่งเศส เราย้ายมากทม. เลยไม่เห็นจดหมายของแพรวเล เราเองก็ไปเรียนต่อที่อเมริกาตั้งหลายปี ตัวเองคงส่งไปที่บ้านเก่าเราที่ต่างจังหวัด เราไม่ได้กลับต่างจังหวัดเลย หายงอลนะค่ะ โอเครป่าวแพรว

เดี๋ยวเราพาไปเลี้ยงอาหาร ไปกินกุ้งกัน ที่แพรวชอบไง ไปอะป่าวละ

ไป ไป ก็ได้บี … ..อ้าวทีนี้จำได้เชียวนะ พอเอาอาหาร เอากุ้งมาล่อนี่

เห็นแก่กุ้งหรอกนะ ชิ

… .555555 บีขำ เดี๋ยวเราไปรับตัวเองตอนเย็นนี้นะ

..เครได้ แพรวตอบกลับน้ำเสียงอ้อนๆ นิดๆ .. แพรวอย่าแต่งตัวสวยมากนะ

ทำไมเหรอค่ะ

ไม่มีอะไร… เราแค่ไม่อยากให้ใครมองแพรวเยอะนะเราหวงนะแพรวรู้ไหม.

แพรวกลุ้มใจจังเลย ก็คนมันสวย มันน่ารักนี่เนาะ 55555

… โอ้ย เอาใหญ่ละ ไว้ค่อยเจอกันนะค่ะแพรว เจอคนหลงตัวเองแล้ว 1 อัตรา เดี๋ยวท้องไส้จะปั่นป่วนเอาเดี๋ยวกินข้าวไม่อร่อยเอา

555555 แพรวหัวเราะอย่างมีความสุข จ้าๆๆ ไว้เจอกันนะค่ะ ที่รัก..

แพรวแต่งตัวลำลองสบายๆ เสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์ ขายาว เบาๆ รวบผมมัดง่ายๆ แบบสบายๆ รอเวลาบีขับรถมารับเธอที่บ้าน…

เมื่อถึงเวลารถสปอร์ตหรูคันงามก็ขับมาถึงจอดที่ลานหน้าบ้านของแพรว ..แพรวออกมายืนรอบีอยู่ที่หน้าบ้าน ..

..บีเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้แพรว เชิญค่ะ คุณผู้หญิง บีพูดเชื้อเชิญแพรวขึ้นรถ พร้อมโค้งตัวนิดหน่อย

แพรวขึ้นไปนั่งบนรถพร้อมกับหัวเราะคิ๊กคักไม่หยุด เธอเอามือป้องปากเธอกลั้นเสียงหัวเราะไว้

บีขับรถออกมาจากบ้านแพรวได้สักพักจึงเอ่ยถาม แพรวเป็นอะไรค่ะ ทำไมนั่งขำอยู่คนเดียว?

อยู่คนเดียวที่ไหนก็อยู่สองคนนิ… ..ก็หัวเราะตอนที่ตัวเองเปิดประตูรถให้เราไง ทำหน้าทำตาตลกๆ ไม่เห็นเก๊กมาดเท่ห์เหมือนตอนอยู่ที่บริษัทเลย…

.ออ ก็นั่นเวลาอยู่ต่อหน้าพนักงานเนาะ ก็ต้องมีมาดนิดหนึ่งปกตินะ

แพรวดูเบาะหลังหน่อยดิ ใครลืมอะไรไว้หรือป่าวในถุงสีดำใบใหญ่นะช่วยเปิดดูให้เราหน่อยซิตัวเอง

แพรวหันไปมองที่เบาะรถด้านหลังมีถุงสีดำใบใหญ่วางอยู่เธอหยิบมาวาง ไว้ที่หน้าตักและค่อยๆ แกะเปิดถุงเพื่อดูสิงของด้านใน.

อุ้ย ช่อดอกไม้ ดอกกุหลาบสีแดง ของใคร สวยจังนะบี มีการ์ดเขียนว่าไงอ่านหน่อยซิ

"ดอกกุหลาบสีแดงช่อนี้ ขอมอบให้แทนความรัก ความห่วงใย คิดถึงที่มีให้แพรวมาตลอด เวลาหน้าที่การงาน อาจทำให้เราห่างเหินกันไปไกล แต่แพรวอยู่ในใจของเราเสมอนะ รักแพรวเสมอ รักแพรวตลอด ไม่ว่าเวลาที่มีความสุข หรือมีความทุกข์ ขอให้เรารักกันแบบนี้ตลอดไปนะค่ะ คนดี คนสวยของบี

รัก แพรว ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม้ยมก 1 ล้านตัว จ้าที่รัก

… ..

ตุ๊บ ตุ๊บ ..บ้าๆๆๆๆๆ ทำอะไรนี่บี

… โอ้ย เราเจ็บไหล่นะแพรว มาตีเราทำไมเนี๊ย แล้วหน้าแดงทำไม ไม่สบายเหรอ หรือ ร้อน แอร์รถเราก็ออกจะหนาวนะ งง จัง

ก็แพรวร้อนนิ หน้าก็เลยแดง แพรวพูดตอบพรางเอียงตัวมาใกล้ๆ บี เอียงคอซบไหล่บี

ขอบคุณมากนะค่ะ แพราวชอบมากดอกกุหลาบสวยมากเลย

ไม่เป็นไรแพรว พอดีเจ้าของร้านเขาขายไม่ออก เขา รู้จักกันกับเรา เราเลยช่วยซื้อนะ ไม่ได้ตั้งใจเอามาให้เล๊ยๆๆๆ จริงๆ นะ ไม่ต้องซึ้งไป

. โอ้ย… .พอๆ หยุดหยิกบีได้แล้วบีเจ็บนะแพรว

สมควรโดนละ คนกำลังจะโรแมนติกอยู่แล้วเชียว

5555555 ตั้งใจซื้อให้ละค่ะ ล้อเล่นนะค่ะ บียื่นมือไปลูบหัวแพรวเบาๆ .

แพรวนั่งกอดช่อดอกไม้อมยิ้มมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

อาหารมื้อเย็นที่แสนอร่อยของสองสาว มีเรื่องมากมายคุยกันสนุกๆ แพรวแกะกุ้งป้อนบี ..อั้มๆ นะ อย่าดื้อ

อร่อยมากเลยค่ะ กุ้งจากมือสาวสวยแกะให้เนี๋ย ..

… คิดตังค์ 1 ล้านโอนมาเลย ค่าตัวแพรวแพงนะ ..

จ้าๆๆๆ ให้หมดตัวก็ยอม ถ้าไม่โกหกนะ 5555

.แพรวกินเพื่อนตัวเองหน่อยดิ ..แพรว งง เพื่อนเราคือ… .?

แหม ทำเป็น งง นี่ ไง หมูหมักทอดกระเทียม อร่อยมากนุ่มๆ ละมุนลิ้นที่สุดเลยละจะบอกให้…

เกลียดบีจัง นี่หาว่าเราเหมือนหมูเหรอ ชิ…!!!

เกลียดเราทำไม ที่ให้ทานหมูหมัก ผวนคำกลับดูดิ หมูหมัก = ฮักเธอ นะ

บ้าจัง ทำไมบีตลกอย่างนี้ เมื่อก่อนไม่เห็นตลกขนาดนี้…

ออ เราก็จำๆ เขามานะ สนุกดี คลายเครียดด้วย

แล้วที่บีบอกรักเรา พูดจริงหรือพุดเล่น?

… .จริงค่ะ 1 ล้าน เปอร์เซ็นต์

สัญญาด้วยเกียรติของเศรษฐี ที่รวยมาก และนิสัยดีมาก ค่ะ

..เชื่อๆ แล้วค่ะ หัวจะปวด กินเข้าไปเยอะๆ เลย

ปากจะได้ไม่ว่าง

บีหัวเราะชอบใจที่แกล้งแพรวได้ เป็นมื้อเย็นที่แสนอร่อยและมีความสุขของสองสาว ตลอดระยะทางที่บีขับรถมาส่งแพรวที่บ้าน แพรวจับมือที่ว่างของบี เขี่ยเล่นมาตลอดทาง

… ขอบใจนะค่ะ ที่พาไปกินข้าว และมาส่งเราที่บ้าน ขับรถกลับบ้านดีๆ นะค่ะ กลับถึงบ้าน อย่าลืมไลน์ บอกเราด้วยนะบี จุ๊บๆ จุ๊บๆ อยู่ๆ แพรวก็ใช้มือดึงบีมาหอมแก้มฟอดใหญ่ แล้วอมยิ้มเจ้าเล่ห์อยางพอใจ ก่อนลงจากรถและเดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้บีนั่ง งง นั่งจินตนาการอยู่คนเดียวว่าเกิดอะไรขึ้น

ออ คงติดธรรมเนียมฝรั่งมั้ง กอด หอม เพื่อน เป็นเรื่องปกติ คิดแล้วยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ ก่อนที่บีจะตั้งสติได้และค่อยขับรถกลับบ้านไป

จบตอนที่.3

เมื่อสองสาวได้กลับมาเจอกันอีก พอโตเป็นผู้ใหญ่ ความคิดก็เริ่มเข้าใจยากไม่เหมือนตอนเป็นเด็ก ภาษาใจ ภาษากายที่แสดงออกต่อกัน ความหมายคืออะไร ต้องคอยคิดตีความ ขอบพระคุณค่ะ ที่ติดตามอ่านจนจบตอนนะค่ะ ไว้รอติดตามอ่านตอนต่อไป ใน EP .4. นะค่ะ

ขอบคุณค่ะ