ระบบ"เช่าเมีย"ในยุคจีนโบราณ

วันนี้เรื่องที่จะมานำเสนอระบบที่น่าหดหู่ในยุคจีนโบราณนั้นก็คือ ระบบเช่าเมีย 

ระบบเช่าเมีย คือ รูปแบบสัญญาสมรส ที่มีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์มนุษย์มานานหลายศตวรรษ ระบบนี้ทำหน้าที่เป็นการส่งเสริมการสมรสทางการตามประเพณี และในบางมุมมอง มันอาจเปรียบเทียบได้กับการค้าประเวณี 

โดยระบบนี้ได้ปรากฎหลักฐานตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่น เพราะในสมัยราชวงศ์ฮั่นมีการบันทึกไว้ว่ามีการขายภรรยาหรือการขายลูก โดยในยุคจีนโบราณผู้หญิงมีสถานะค่อนข้างที่จะต่ำทางสังคม โดยผู้หญิงในสมัยนั้นเมื่อแต่งงานกับฝ่ายชายแล้ว ฝ่ายหญิงจะเปรียบเสมือนสิ่งของของฝ่ายชาย ดังนั้นฝ่ายชายจะทำการขายฝ่ายหญิงหรือทำการเช่าก็ได้

สาเหตุที่เกิดระบบการเช่าเมีย

เนื่องจากฐานะที่อยากจน และต้องการมีรายได้ที่มาขึ้นจึงต้องให้ภรรยาของตัวเองออกไปทำหน้าที่เป็นเมียเช่า โดยในกระบวนการทั้งหมดนี้ฝ่ายหญิงไม่มีสิทธิในการออกเสียงใด ๆ ถึงแม้ว่าฝ่ายหญิงจะเป็นฝ่ายที่ถูกให้เช่าก็ตาม หากสามีต้องการจะปล่อยเช่าเมียของตนเองก็สามารถปล่อยเช่าได้เลย ซึ่งระยะเวลาในการเช่าเมียนั้นต่ำสุดประมาณ 3 ปี หรือมากที่สุดคือ 5 ปี

โดยสัญญาเช่าเมียนั้นสามารถระบุเงื่อนไขได้ ซึ่งฝ่ายหญิงที่ให้เช่าจะต้องปฏิบัติตามสัญญาด้วย ยกตัวอย่างเช่น ไม่ให้ผู้หญิงไปหาลูกหรือหาสามีของตนเองระหว่างการเช่า 

ส่วนราคาในการเช่าเมียจะขึ้นอยู่กับจำนวนปีและอายุของฝ่ายหญิง ถ้าหากอายุยังน้อยและยังสามารถตั้งครรภ์ได้ก็จะได้ราคาค่าเช่าที่สูงขึ้นพร้อมกับมีเงื่อนไขในการเช่าที่เพิ่มมากขึ้นด้วย

ในปัจจุบันเป็นที่น่ายินดีกว่าระบบนี้ไม่ได้มีอีกแล้วในปัจจุบัน และผู้หญิงรวมถึงผู้ชายก็มีสิทธิเท่าเทียมกันเพิ่มมากขึ้น