ชีวิตวันวันของ Jame Evening ตอนที่ 14 (พิษที่ทำร้ายจิตใจตัวเราได้มากที่สุดคือ?)
สวัสดีวันศุกร์ที่ 4 สิงหาคม 2561 เวลา 17.17 นก็ในรอบนี้นะครับผมจะมาพูดถึงเรื่องเกี่ยวกับพิษที่ทำร้ายจิตใจของตัวเองนะครับคือหลังจากที่ได้ฟัง podcast หรือว่า YouTube เนี่ยจากหลายๆที่มานะครับทำให้เริ่มรู้สึกว่าอะไรคือสิ่งที่ทำร้ายจิตใจหรือตัวเราได้มากที่สุดนะครับอันนี้เป็นคำถามที่ถามขึ้นมาในตอนที่เรากำลังฟัง podcast ใน YouTube อยู่นะครับว่า
เฮ้ยอะไรมันทำให้เราต้องเจ็บปวดได้มากขนาดนี้อะไรทำให้เราต้องเสียใจได้มากขนาดนี้หรือว่าอะไรที่ทำให้เรารู้สึกไม่สามารถก้าวเดินไปข้างหน้าต่อได้ครับก็คำถามที่เข้ามานะครับในหัวเลยก็คือคำถามนี้ล่ะครับก็คืออะไรคือสิ่งที่ทำร้ายจิตใจของตัวเรามากที่สุดนะครับก็เหมือนเปรียบเสมือนพิษร้ายนะครับในความคิดเห็นของผมนะครับก็คือผมมองว่ามัน
คือความคิดของตัวเราเองครับความคิดที่กดดันเราไว้กดตัวเราไว้ไม่ให้สามารถก้าวข้ามผ่านความทุกข์ความเสียใจตรงนี้ไปได้เหมือนกับว่าความทุกข์อ่ะครับจริงๆแล้วอ่ะมันมีขีดจำกัดนะครับความทุกข์กับความเสียใจเนี่ยมันมีขีดจำกัดแต่ความคิดเนี่ยไปขยายให้ความทุกข์และความเสียใจตรงนี้มันมากขึ้นอย่างเช่นเราเสียใจในเรื่องตอนเด็กๆนะครับที่แบบว่าเราไม่ค่อยมีเงินใช้ในการซื้อของที่ตัวเองอยากได้แต่พอกลับมาตอนนี้เราก็ยังไม่มีเงินเหมือนเดิมนะครับ
สมมุตินะครับอันนี้แค่เรื่องสมมุติก็กลายเป็นว่าเราดันคิดกลับไปอีกนะครับว่าเนี่ยตอนเด็กๆเราก็ไม่มีเงินตอนนี้เราก็ไม่มีเงินอีกเหมือนเดิมเรานี่แบบแย่จังเลยทำไมถึงไม่พัฒนาเลยทำไมถึงไม่สามารถหาเงินได้มากกว่านี้เลยทั้งๆที่เหตุการณ์อ่ะครับผมในตอนเด็กอ่ะครับมันได้จบลงไปนานแล้วแล้วก็ความทุกข์ในตอนเด็กอ่ะครับมันจำกัดอยู่แค่ตรงนั้นนะครับจำกัดอยู่แค่ว่าใน
ตอนเด็กซึ่งบางคนอาจจะมองว่ามันเป็นปมใช่ครับมันเป็นปม แต่ว่ามันเป็นปมที่มันมีความทุกข์แค่จำกัดอยู่แค่ตอนเด็กแค่นั้นมันไม่ได้ขยายไปมากกว่านั้นแต่สิ่งที่ทำให้มันขยายคือความคิดของเราไม่ว่าจะเป็นความคิดในอดีตความคิดในปัจจุบันหรือความคิดไปถึงในอนาคตก็ตามนะครับเป็นตัวขยายพวกเนี่ยครับทำให้ความทุกข์ความเสียใจของเราเนี่ยมันมากขึ้นทำให้มันทำร้ายตัวเราเองครับมากขึ้นกว่าเดิมทั้งๆที่เราอยู่แบบปกติเลยนะครับแต่จู่ๆมันก็มี
ความคิดเล่นเข้ามาในหัวว่าเฮ้ยทำไมเราจู่ๆเราไม่ดีเมื่อก่อนเราก็เนาะเมื่อก่อนเราแบบว่าทำตัวแย่มากเลยไม่ตั้งใจเรียนหนังสือไม่ต้องใช้ช่วยเหลือพ่อแม่เลยหรือแบบว่าไม่ช่วยเหลือทำความสะอาดบ้านเลยอะไรเงี้ยครับสมมุตินะครับมันก็เป็นความคิดนะครับที่เข้ามาทำร้ายตัวเราเองทั้งนั้นเลยนะครับความคิดเนี่ยนะครับคือสิ่งที่เราทำร้ายจิตใจเราได้มากที่สุดแล้วถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ความคิดของเราก็ตามนะครับงงๆกันและสิครับ
ว่าไม่ใช่ความคิดของเราแล้วทำให้เราทุกข์ได้ยังไงเพราะความคิดเนี่ยครับมันไม่ได้จำกัดแค่ว่ามันเป็นความคิดของเราครับแต่มันรวมไปถึงความคิดของคนอื่นและความคิดของถึงสิ่งของที่มันส่งผ่านมาถึงเราครับหรือจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับหนังที่มันส่งผ่านมาถึงเราอย่างหนังเนี่ยจะเห็นได้ชัดมากเลยครับถ้าเป็นซีนอารมณ์นี้ครับถ้าใครที่ อิ่มมากๆนะครับก็จะรู้สึกได้เลยว่าโอ้ความคิดนี้นี่มันยังติดอยู่ในหัวเราไม่สามารถเอาออกมันไปได้เลยนะครับ
ความคิดแบบนี้แหละทำให้เราเป็นแบบนี้อยู่ใช่เลยหรือความคิดแบบนี้ที่เราเจอมาเนี่ยใช่เลยเราเจอมาแบบนี้เลยตรงเป๊ะเลยตรงประเด็นที่เราเจอมาเลยนะครับเนี่ยครับมันกำลังไปขยายความคิดขยายเหตุการณ์นะครับในอดีตที่เราเจอมาหรือเราไปเจอชุดความคิดหนึ่งของคนๆนึงนะครับที่อาจจะคิดเกี่ยวกับเรื่องฉันเลี้ยงลูกไม่ดีฉันดูแลร่างกายไม่ดีฉันหาเงินไม่เก่งฉันหาเงินไม่เป็นหรือฉันฝึกภาษาไม่ได้ไม่ดีเลยต้องเนี่ยครับก็เป็น
ส่วนหนึ่งนะครับที่ทำให้เราอ่ะเก็บมาคิดครับผมเก็บมาคิดต่อแล้วก็มาทำร้ายตัวเองต่อด้วยการที่ความคิดนั้นนะครับมาทำร้ายตัวเราทำร้ายยังไงทำร้ายตรงที่เราก็อาจจะคิดตามไปแบบเขาเหมือนกันว่าเฮ้ยเราอ่ะก็ไม่ได้มีอะไรดีเหมือนกันเลยนะเราไม่ได้เก่งภาษาเลยไม่ได้เก่งในเรื่องการหาเงินเลยไม่ได้เก่งในเรื่องการทำงานการทำการบ้านเลยไม่ฉลาดเลยไม่ขยันเลยเป็นคนขี้เกียจใช้ด้วยซ้ำทำให้ตรงจุดเนี้ยครับมันทำร้ายเราไปเรื่อยๆ
บั่นทอนจิตใจของเราไปเรื่อยๆทำร้ายเราจนไม่รู้จะทำร้ายเราได้ยังไงครับมันทำร้ายเราซ้ำๆเพียงแค่เพราะว่าความคิดเราเนี่ยมันยังวนอยู่ในจิตใจเราเพราะฉะนั้นนะครับผมอยากให้ทุกคนลองถามตัวเองดูนะครับว่าเราจะมีวิธีทำยังไงบ้างให้ความคิดเหล่านี้มันออกไปจากจิตใจเราหรือทำให้ความคิดเหล่านี้มันถูกจำกัดอยู่แค่นั้นถ้ายังไปถึง Step ที่ทำให้มันหายไปเลยไม่ได้ถ้างั้นลองจำกัดมันก่อนดูไหมลองทำให้มันมีอยู่แค่เท่านี้จากร้อยให้มันเหลือสัก 50 ไหมจาก 50 ให้หมื่นเหลือสัก 30 ไหมหรือจาก 10 ให้มันเหลือสัก 0 ไหมยังไม่ต้องถึงขั้นติดลบหรือว่าอะไรก็ตามนะครับยังไม่ต้องถึงขั้นแบบว่าให้มันหายไปเลยก็ตามยังไม่ต้องถึงขั้นนั้นอยากให้ทุกคนลองคิดดูนะครับว่าตัวเองมีวิธียังไงบ้างที่จะช่วยจำกัดความคิดตรงเหล่านี้ไว้ได้นะครับก็เอาไว้ติดตามนะครับตอนที่ 15 ขอบคุณมากครับ