งานแย่ๆ
เป็นเรื่องเล่าจากประสบการณ์ที่ทำงานเป็นรปภ. เป็น
ประสบการณ์แย่ๆที่ผมต้องเจอ สำหรับบางคนอาจจะไม่แย่ต้องขอโทษด้วยถ้าพูดอะไรผิดไปครับ งานรปภอาจจะเป็นงานสำหรับบางคนครับแต่ไม่ใช่ทุกคนแน่นอนจากที่ผมเคยทำมา เป็นงานดูเหมือนจะง่ายแต่ไม่ง่ายอย่างที่คิดครับ บางคนอาจมองว่าเป็นงานสบายนั่งอยู่แต่ในป้อมเฉยๆแต่ผมพูดไว้ตรงนี้เลยว่าไม่ใช่เช่นนั้นครับ ต้องคอยจดบันทึกแล้วก็ตรวจสอบรถในรถนอกและสถานการณ์ภายในสถานที่ที่ทำงานประเมินสถานการณ์เหตุต่างๆที่เกิดขึ้นภายในสถานที่งาน สำหรับผมเรื่องจดบันทึกเป็นเรื่องที่ยากผมผมจดหรือเขียนหนังสือไม่ค่อยเก่งและไม่ถนัดครับและความจำสั้น ทำให้งานเป็นเรื่องยาก ผมเรียนจบออกแบบมาส่วนใหญ่จะใช้แต่คีย์บอร์ดและก็เมาส์ไม่ค่อยได้ใช้ปากกาจดบันทึกอะไรครับ ผมตัดสินใจมาทำอาชีพรปภทำไมผมก็ไม่เข้าใจตัวเองครับ ลูกบ้านบางคนก็ชอบมีปัญหาเยอะแยะมากมายคอยจ้องจับผิดบางคนถ้าเราไม่เปิดประตูให้ก็ด่าเราทั้งๆที่เราทำตามหน้าที่เพราะกฎระเบียบบอกไว้ว่าลูกบ้านต้องใช้คีย์การ์ดเข้าออกเอง พอเจอลูกบ้านที่ไม่ใช้คีย์การ์ดไม่ยอมใช้เลยก็มีปัญหาบางคนบอกว่าฝนตกให้เปิดประตูไว้เลยทั้งๆที่ฝนก็ไม่ได้ตกแรงตกนิดเดียวเราก็โดนด่าโดนว่าอีกถ้าเราเปิดประตูทิ้งไว้เราก็โดนบริษัทและหมู่บ้านด่าเราและถ้าเราไม่เปิดดูไว้ลูกบ้านที่จะเข้าออกเขาก็ด่าเราเขาไม่อยากเปิดกระจกมาสแกนคีย์การ์ดช่วงฝนตกเบาๆครับ ถ้าฝนตกหนักผมประเมินสถานการณ์แล้วว่าจะลำบากสำหรับคนเข้าออกผมก็เปิดประตูไว้ให้ครับ และบางคนขับรถต่อไม้กั้นโดยที่ไม่ลดกระจกมาบอกเราหรือคุยกับเราก่อนว่าจะไปไหนและเป็นอะไรทำไมถึงไม่ใช่คีย์การ์ดก็ชอบโวยวายใส่เราครับเป็นอาชีพที่โดนเหยียดหยามและโดนดูถูกไม่มีสิทธิ์แม้กระทั่งพูดอธิบายอะไรทั้งสิ้น และเจอคู่กะที่มาเปลี่ยนเวรเราช้าก็รู้สึกแย่ทั้งๆที่เราตรงเวลาตลอดไม่เคยพลาดเลยเรื่องเวลาแต่คู่กะไม่เคยสนใจและไม่ใส่ใจเราและยังโดนตำหนิด้วยซ้ำจากเจ้าของบริษัทว่ามาเร็วเกินไปในความเข้าใจของผมถ้าเปลี่ยนกะ 6 โมงเช้าคุณควรมาก่อน 6 โมงไม่ใช่มาหลัง 6 โมงใช่ไหมครับ ผมกลับโดนตำหนิเฉยเลยงงมาก อีกเรื่องหนึ่งคือไม่สบายปวดหัวจะเป็นจะตายไม่มีคนมาแทนก็ต้องทนทำงานต่อไปทรมานมากครับ
ถ้าผมตั้งหลักได้ผมจะไม่มาเป็น รปภ.อีกเลย
นี่ก็เป็นประสบการณ์จริงของผมที่ผมเจอครับ