มาต่อกันในตอนที่ 2 เรื่อง GOLD กันเลยนะครับ

เวลาผ่านไปจนเริ่มเย็น คิดเลยเลยขุด แล้วบอกให้จิลให้ไปช่วยกันหาไม้ก่อน

"หาทำไม" ... "เราต้องเตรียมจุดกองไฟ หมามันมาคอยเฝ้าเราเต็มไปหมด มีไฟแล้วมันจะไม่กล้าเข้ามายุ่ง... เอ้า เร็วสิเว้ย" คิดตะโกนเร่งให้จิลรีบออกมาช่วยหาไม้ก่อกองไฟ ก่อนที่มันจะมืดไปกว่านี้ ..

ตกคืนนั้น จิลกับคิด ก็มาคุยกันว่าจะเอาอย่างไรดีกับทองก้อนนี้ คิดเสนอความคิดว่า "จะต้องมีคนหนึ่ง เข้าไปที่เมือง ไปเอาเครื่องเจาะมา ฉันรู้จักเมืองใกล้ๆ และคนที่พอไว้ใจได้ ไป 2 วัน กลับ 2 วัน ไปเอาเครื่องอีก 1 วัน.." จิลได้ฟังประมาณนั้นก็ครุ่นคิด "5 วันเลยสินะ"...

"ไม่หรอก ก็อาจจะแค่ 4 วัน เดี๋ยวยังไง ฉันจะบอกนายให้ก็แล้วกัน ว่านายจะต้องไปคุยกับใคร ติดต่อกับใคร".. จิลครุ่นคิด แล้วบอกไปว่า "ในเมื่อนายรู้ว่าไปเอากับใคร ทำไมนายไม่ไปเอาเอง.. ฉันจะเฝ้าทองอยู่ที่นี่"..

คิดก็เลยสวนไปว่า "อย่าว่าฉันจะสอนเลยนะ นายอ่ะไม่มีประสบการณ์หรอก นายเอาตัวรอดไม่ได้แน่ๆ ถ้ามีคนผ่านมาล่ะ แม้จะไม่ค่อยมีคนผ่านมาก็ตามเหอะ แต่ถ้ามีคนผ่านมา นายจะรับมือยังไง.. ที่นี่มันแห้งแล้ง การกินน้ำ การกินอาหาร จำเป็นต้องควบคุม ตอนนี้นายเองก็พูดได้ว่านายเอาอยู่ เพราะว่าฉันยังอยู่ตรงนี้ไง.. แต่ถ้าฉันขับรถออกไปจากนาย.. ความรู้สึกมันจะต่างกันออกไปมาก นายไม่ไหวหรอก"... จิลก็ยังยืนยันคำเดิมว่า "ฉันไหว..ฉันจะดูแลทองเอง..."

เช้าวันถัดมา คิดได้เริ่มแบ่งอาหาร น้ำ และของจำเป็น โดยแบ่งน้ำให้ส่วนหนึ่งเพื่อให้จิลได้ใช้ดื่มกิน อาหารอีก 3 กระป๋อง เพราะเขาจะเอาไปแค่ 2 กระป๋องพอ และเชื่อกับผ้าคลุมอีกนิดหน่อย "นายต้องดูแลตัวเองดีๆ น้ำก็ประหยัด หัดควบคุมการกินด้วย ...

เอาโทรศัพท์นี่ไป เดี๋ยวฉันจะคอยโทรหานาย เมื่อถึงเมือง ฉันจะหาซื้อเครื่องใหม่ จะได้ไม่ต้องแวะโทรหานายบ่อยๆ ตามตู้ด้วย..ดูแลตัวเองให้ดี" พูดจบ คิดก็ขึ้นรถ แล้วก็ขับออกไปทันที ปล่อยให้จิล ได้อยู่ดูแลทอง ณ จุดนั้นต่อไปเพียงลำพัง

จิล เริ่มใช้ผ้าคลุมที่มี นำมาขึงกับต้นไม้ที่แห้ง เพื่อทำเพิงพัก และทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากนั่งคอย ดื่มน้ำ เฝ้ามองทองที่อยู่ตรงหน้า.. พอตกเย็น ก็เริ่มเดินหาไม้มาก่อกองไฟป้องกันหมาป่า พอตกค่ำ ก็ได้ยินเสียงหมาที่คอยเดินวนเวียนอยู่ในระแวกนั้นเต็มไปหมด จิลก็ได้แต่นั่งอยู่แบบนั้น จนเผลอหลับไป

ผ่านไป 1 คืนแรก ก็ยังไม่มีการโทรมาจากคิด จิลก็เริ่มเดินเก็บไม้ไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ แต่เดินไปเดินมา พอพ้นเนินดินตรงหน้าไปสัก กิโลกว่าๆ ก็พบกับซากเครื่องบินขนาดเล็ก ที่เหมือนมันมาตกอยู่ตรงนี้ แล้วก็ไม่มีศพหรือใครด้วย

จิลจึงลองงัดชิ้นส่วนต่างๆ ของเครื่องบิน ลากกับมาที่จุดที่เขาทำเพิงพัก เพื่อใช้เศษซากเครื่องบินเอามากันแดดกันลม

ไม่นาน คิดก็โทรมาหา "เป็นไงบ้างพวก ยังอยู่ดีไหม" จิลก็บอกว่าทุกอย่างโอเค นายถึงไหนแล้ว" คิดบอกว่า "ตอนนี้มีปัญหากับรถนิดหน่อย แต่เดี๋ยวก็จัดการได้แล้ว นายก็รอหน่อยแล้วกัน ฉันจะรีบไป" โดยในคืนนั้น ดูเหมือนหมาป่าเริ่มจะเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเดินวนเวียนๆ อยู่รอบๆ ตัวจิล จิลเองก็มองไม่เห็น ได้แต่เอาไม้คบเพลิงกวัดแกว่งไปมา

ผ่านไป 2 คืน ตอนนี้น้ำเริ่มเหลือน้อยลงทุกที อาหารก็เหลือน้อยแล้วด้วยเช่นกัน..

แต่แล้ว ก็พบงูตัวหนึ่ง ค่อยๆ เลื้อยมาทางจิล จิลเองจึงค่อยๆ เอื้อมมือไปหยิบมีด พองูเลื่อยมาใกล้ๆ จิลก็เลยกระโดดหวังเอามีดไปปักที่คองู เพื่อเอาไว้ทำเป็นอาหาร แต่แล้วก็พลาด งูก็เลื้อยหนีไป จิลเองก็กะจะไล่ตามงู

แต่พอหันไปดูด้านหลังพบว่า ตอนที่ตัวเองกระโดดพุ่งมานั้น ขาตัวเองไปเตะเข้ากับขวดน้ำ จนทำให้น้ำหกไปเป็นจำนวนมาก จิลรีบมายกขวดน้ำที่หกขึ้น พบว่ามันเหลือติดก้นขวดเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น "บ้าเอ้ย..บ้าๆๆๆ แมร่งเอ้ยยย" จิลเริ่มโมโหตัวเอง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้กับน้ำจำนวนมากที่ไหลลงปนกับดินฝุ่นจนเจิงนองไปหมด

จิลเดินกลับไปที่เครื่องบินอีกครั้ง หมายจะเอาเศษเครื่องบินมาทำเพิงต่อ แต่แล้ว เขาก็พบใครคนหนึ่ง กำลังเดินดุ่มๆ มาแต่ไกล... จิลเลยรีบเข้าไปนอนแอบในเครื่องบินทันที ไม่นาน คนปริศนาก็เดินมาถึงเครื่องบิน แล้วก็เตะเครื่องบิน "เฮ้...นาย..นายทำอะไร... ออกมาคุยกันหน่อยไหม" จิลรีบหยิบทองก้อนหนึ่งที่ตัวเองงัดหลุดมาได้ใส่กระเป๋า เพราะกลัวผู้หญิงคนนั้นจะเห็น

 

"เฮ้นาย..เอางูตากแห้งไหม..อร่อยนะ" จิลก็พยายามไม่สบตา ได้แต่ก้มเก็บอะไรไปเรื่อย... "นายทำอะไร..เก็บของเก่าขายเหรอ...เฮ้..เอาน้ำหน่อยไหม ดับกระหายนะ" สาวดังกล่าวพยายามชวนจิลคุย แต่จิลไม่คุยด้วยเลยแม้แต่น้อย

"นายมาทำอะไรกันแน่ นายมาจากไหนกัน.. แล้วจะเอาเศษซากพวกนี้ไปไหนกัน " จิลก็เลยบอกออกไปว่า "อย่ามายุ่งกับฉันได้ไหม เธอจะไปไหนก็ไป" พอได้ยินแบบนั้น สาวปริศนาก็เดินตรงดิ่งไปที่เนินดินทันที

"เฮ้ยๆๆๆ จะไปไหน..." จิลตะโกนเรียกสาวปริศนา เพราะสาวคนดังกล่าว เหมือนกำลังจะเดินไปตรงจุดที่จิลได้พัก "ฉันเห็นนะ ว่านายทำเพิงพักที่ตรงโน้น.. ฉันว่า นายโกหกอะไรบางอย่างอยู่ ฉันดูออก" สาวปริศนาก็เดินดุ่มๆ ไปที่เพิงพัก โดยที่จิลเองก็รีบเร่งฝีเท้าเดินแซงขึ้นไป จนไปถึงที่พักก่อน "โอ้โห...นายกะจะสร้างโรงแรม 5 ดาวเลยสินะ ทำที่พักดีขนาดนี้...แหมๆ ขอฉันอยู่ด้วยคนได้ไหม"

จิลเองก็พยายามจะไล่สาวปริศนา เพราะกลัวว่าจะรู้เรื่องทอง เลยพยายามเดินเลี่ยงๆ ไม่ให้สาวดังกล่าว หันไปที่กองหินกองดินที่จิลเองได้เอาหินทับๆ แอบทองไว้

"ฉันว่า นายบอกไม่หมดวะพวก นายโกหกอะไรฉันอยู่เหรอ นายซ่อนอะไรอยู่ในนั้น" สาวปริศนาตั้งใจจะเข้าไปดูในเพิงพักของจิล แต่จิลก็เริ่มไม่พอใจ หยิบที่ขุดดินฟาดเข้าที่หน้าของสาวดังกล่าวทีเดียวจนนอนกะอักเลือดตายทันที

จบไปแล้วนะครับในตอนที่ 2 เดี๋ยวตอนหน้าจะมาสรุปในตอนสุดท้ายกัน ฝากติดตามยูทูปด้วยนะครับ