โสเภณี12คนถูกฆ่าตายอย่าโหดเหี้ยม(สปอยหนังเรื่องThe Chaser(2008))หนังที่สร้างมาจากเรื่องจริงที่สุดโหดของเกาหลี

"จุนโฮ"อดีตตำรวจเก่าที่ผันตัวมาเป็นพ่อเล้าและเรื่องก็เริ่มต้นขึ้น เมื่อเขาสงสัยว่า ทำไมเด็กในร้านเริ่มหายไป เขาคิดว่าพวกเธอคงจะแค่หนีไป พร้อมกับเงินที่เบิกไปล่วงหน้า ณ ห้อง301สาวขายบริการเธอขอเข้าไปในห้องน้ำก่อน แล้วพอเธอเข้ามาในห้องน้ำ ก็เจอกับผู้ชายอีกคน ที่ซ่อนอยู่หลังประตู ทำให้เธอโกรธมาก เพราะนี้มันคือการผิดข้อตกลง แล้วจุนโฮก็มารับเธอกลับไป

แต่ขณะที่เธออยู่บนรถเธอถาม"จุนโฮ"ว่าเจอแล้วเหรอสาวๆขายบริการที่หายไป "จุนโฮ"ไม่เชื่อว่าหายไป เขาเชื่อว่าพวกเธอนั้นหนีไปกันมากกว่า จากนั้นเขาก็รับโรศัพท์เพราะมีลูกค้ามาขอซื้อบริการ แต่เขาก็ไม่ถูกใจใครสักคน เขาก็เลยแนะนำตัวท็อปอย่าง"มีจิน"

ในฝั่งของ"มีจิน"เธอกำลังนอนป่วยโดยมีลูกสาวดูแลอยู่ข้างๆ แล้ว"จุนโฮ"ก็โทรเข้ามาแล้วสั่งให้เธอไปทำงาน "มีจิน"จำเป็นต้องยอมเพราะเขาเป็นเจ้านาย ลูกสาวก็ถามว่าเธอจะไปทำงานเหรอ เธอก็เลยหันไปบอกลูกสาวว่าเดี๋ยวแม่กลับมานะ 

แล้วต่อมา"จุนโฮ"ก็เอาโทรศัพท์ของสาวบริการที่หายตัวไป ที่เขาบังเอิญเก็บได้มาเช็ก แล้วก็เจอกับเบอร์แปลกๆ4885เขารู้สึกคุ้นๆกับเบอร์นี้มาก เขาก็เลยเปิดสมุดประวัติการค้าบริการของเขาดู พบว่ามันคือเบอร์ที่สาวขายบริการหายไปทั้งหมด และล่าสุดก็คือมีจิน ที่เขาพึ่งส่งไปนั้นเอง

เขาคิดแผนได้และก็โทรหามีจิน ให้แอบเข้าไปในห้องน้ำและก็ส่งที่อยู่มาให้เขา ต่อมาเขาก็โทรหาเพื่อนอดีตตำรวจ ให้มาช่วยจับหน่อยเพราะเขาคิดว่าคนนี้แหละที่เอาสาวๆของเขาไปขายแต่เพื่อนก็ไม่ว่าง

ทางฝั่งของมีจินเธอก็ขับรถตามทางของผู้ชายที่ซื้อตัวเธอบอกแล้วก็เจอกับเขาก่อนที่เขาจะพาเธอขัยรถไปต่อที่บ้านเลขที่24/1

เมื่อเธอเข้ามาในบ้านบรรยากาศมันดู น่ากลัวไปหมด เธอขอเข้าไปในห้องน้ำก่ินจะพิมข้อความส่งหาจุนโฮ แต่ก็ส่งไม่ได้ เธอก็เลยหันไปที่หน้าต่าง พอเธอเปิดออกก็เจอกับกำแพงพร้อมกับก้มลงแล้วก็เห็นเส้นผมกับเลือดตรงท่อระบายน้ำ

เธอจึงเดินออกมาแกล้งบอกกับคนร้ายว่าขอออกไปหยิบถุงยางในรถหน่อย ฝ่ายชายก็ท่าทางไม่สงใสอะไรแล้วก็ตอบตกลง เมื่อมีจินเดินไปที่ประตู เธอก็พบว่ามันถูกล็อกไว้และต่อมาเธอก็ถูกมัดในห้องน้ำ ก่อนที่เขาจะเปิดกระเป๋าสีดำและของข้างในนั้นก็เป็นอุปกรณ์ต่างๆที่สนิมขึ้น และก็เปื้อนเลือด

เขาดึงผ้าปิดปากของมีจินออกแล้วก็ถามถึงเหตุผลที่เขาควรไว้ชีวิตเธอ มีจินก็เลยขอร้องว่าให้ไว้ชีวิตเธอด้วย เธอทีลูกสาวเจ็ดขวบ แต่เหตุผลก็เป็นแค่คำขำลอยๆอย่างัยเขาก็จะฆ่าเธออยู่ดี ก่อนจะหยิบค้อนกับสิ่วเล็งไปที่หัวของเธอ แต่เธอก็ทำให้เขาพลาด เธอก็เลยดินสู้ต่อจนค้อนนั้นโดนมือของเขาเอง ทำให้เขานั้นโมโหมาก ก็เลยเอาค้อนทุบเธอจนสลบ 

ส่วนทางด้านของจุนโฮเขาก็รอเวลาในรถ แต่เขาก็ยังไม่ได้ข้อความจากมีจินสักที เขาเลยตัดสินใจโทรไปหาแต่ก็ไม่ติดเลย ลองโทรเข้าไปหาลูกค้าที่เป็นคนร้ายแต่ก็ไม่ติดอีกเช่น และตอนนี้เขาก็เริ่มรู้แล้วว่ามันผิดปกติ เขาจึงลงจากรถแล้วรีบวิ่งหาเธอ

ในขณะเดียวกันคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งกดกริ่งบ้านของผู้ชายที่กำลังจะฆ่ามีจิน เขาถามหาเจ้าของบ้านว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ไปโบสภ์เลย แต่เขาก็ปฏิเสธไปว่าไม่รู้จัก และเจ้าของบ้านก็ย้ายออกไปแล้ว เพื่นของเจ้าของบ้านเก่าดันหันไปเห็นหมาของเจ้าของบ้านเก่า ก็เลยเรียกชื่อมัน แล้วก็ถามว่าทำไมมันดูโทรมๆลง ชายหนุ่มเห็นแบบนั้นก็เลยเรียกทั้งคู่เข้ามาในบ้านก่อนจะลงมือฆ่าพวกเขา แล้วขับรถออกไป ทิ้งมีจินให้อยู่ในบ้าน

ขณะที่จุนโฮเองก็กำลังขับรถตามหามีจิน ก็ได้ไปชนเขากับรถคันหนึ่ง และรถคันนั้นก็คือรถของคนร้ายพอดี จุนโฮกำลังรีบอยู่ก็เลยเคาะกระจกขอเบอร์โทร เพื่อที่จะส่งให้ประกัน แต่เขาก็บอกว่าไม่เป็นรัย จุนโฮเริ่มแปลกใจจากท่าทีของเขาและคราบเลือดที่ติดบนเสื้อ เขาก็เลยลองโทรเข้าไปเบอร์4885และทีนี้มันก็ติด หน้าของฆาตกรก็เริ่มซีด จากนั้นมันก็วิ่งหนี

ส่วนจุนโฮนั้นก็วิ่งไล่ตามไม่นานจุนโฮก็สามารถจับมันได้ก่อนจะต่อยมันจนร่วงและก็พามันกลับมาที่รถ พอมาถึงรถก็เจอกับตำรวจและคนที่ยืนมุงดูจำนวนมากจึงทำให้เขาต้องไปโรงพัก แต่กลายเป็นว่าการที่เขาวิ่งจับฆาตกร ทำให้เขาต้องเป็นคนร้ายแทนเพราะว่าตัวของคนร้ายนั้นบอบช้ำไปหมดจุนโฮเลยพยายามบอกตำรวจว่าเขาไม่ได้ผิด มันต่างหากที่ผิด เพราะมันขายผู้หญิงของเขา แต่ฆาตกรก็ปฏิเสธว่าไม่ได้ขายแต่มันฆ่าพวกเขาต่างหาก จุนโฮก็เลยโทรบอกเพื่อนตำรวจว่าให้มาช่วยหน่อย พอเพื่อนจุนโฮมาถึงก็พาฆาตกรขึ้นรถไปก่อนจะบอกให้เขาขับรถตามไปด้วย

พอจุนโฮกลับไปที่รถที่ฆาตกรขับมา ก็เจอกับพวงกุญแจจำนวนมากอยู่หลังรถ ก่อนจะเปิดที่หลังกระโปรงรถ ก็ไม่เจอกับมีจิน เขาจึงโทรบอกให้ลูกน้องออกตามหา โดยการใช้กุญแจไขตามบ้าน แต่ก็ไม่เจอมีจิน

ตัดมาที่ทางฝั่งของตำรวจ ทางตำรวจก็ได้สอบปากคำฆาตกรถึงสาเกตุการฆ่าแต่เขาก็เลี่ยงไม่คำตอบ 

ส่านทางจุนโฮ ที่กำลังหาหลักฐานต่างๆและพยายมหามีจิน ก็ได้ไปเจอกับเพื่อนฆาตกรในบ้านหลังหนึ่งที่เปิดได้จากกุญแจของฆาตกร เขาจึงลงมือซ้อมจนเพื่อนของฆาตกรยอมรับว่า พวกเขารูจักกันในคุกแล้วฆาตกรก็มาขออยู่ด้วย แล้วก็หายตัวไปไม่เจออีกเลยขณะที่เขากำลังออกจากห้อง เขาเห็นกับภาพที่วาดอยู่หลังผนัง แต่ก็ไม่เข้าใจว่ามันคือภาพอะไร 

ตัดมาที่สถานีตำรวจ ตำรวจได้เชื่อมคดีกัน มีสาวขายบริการหายไปถึงแปดคน แต่ฆาตกรดันพูดขึ้นมาว่าไม่ใชแปด แต่เป็น12ต่างหาก พวกตำรวจคุยกับฆาตรกรว่าให้รับสารภาพว่าศพอยู่ที่ใหนถ้าตำรวจหาศพไม่เจอก็คงจะจับฆาตกรไม่ได้เพราะว่าขาดหลักฐาน

สุดท้ายตำรวจก็ต้องปล่อยตัวฆาตกร เพราะไม่สามารถหาหลักฐานมาจับกุมได้ ส่วนจุโฮที่ทราบข่าวว่าฆาตกรกำลังถูกปล่อยตัว ก็รีบออกหาตัวมีจิน

ตัดมาที่มีจิน เขาได้ฟื้นขึ้นมาหลังจากที่สลบไปหลังจากถูกฆาตกรใช้ค้อนตีหัว เขาพยายามจะตัดเชือกก่อนจะค่อยๆคลานออกมาจากบ้าน เธอวิ่งหนีไปที่ร้านค้าใกล้ๆ และก็ขอแม่ค้าใช้โทรศัพท์โทรหามีจุน แต่เขาก็ไม่ได้รับ เพราะเขากำลังวิ่งหาเธอ

ส่วนด้านฆาตกรนั้นก็ถูกปล่อยตัวออกมาแล้ว  ระหว่าทางกลับบ้านบุหรี่เขาเกิดหมด ก็เลยแวะเข้าค้าที่มีจินไปขอใช้โทรศัพท์ ป้าก็ทักทายด้วยความสนิท ก่อนที่เธอจะหยิบบุุหรี่ให้กับฆาตกร แล้วขอให้เขาอยู่เป็นเพื่อนเพราะว่ามีผู้หญิงโชคเลือดมาขอความช่วยเหลือ บอกว่ามีคนพยายามจะฆ่าอยู่ โดยที่ป้าไม่รู้เลยว่าคนที่เธออยู่ด้วยก็คืฆาตกรนั้นเอง สุดท้ายฆาตกรก็ปิดประตูร้านแล้วก็ฆ่าป้าทิ้ง แล้วเขาก็เปิดประตูไปเจอมีจิน แล้วเขาก็ใช้ค้อนทุบหัวเธอจนตาย

สุดท้ายจุนโฮก็หาบ้านฆาตกรจนเจอ ก่อนที่เขาจะเข้าไปและพวกเข้าก็ต่อสู้กัน จนจุนโฮนั้นได้เห็นหัวของมีจินที่ถูกตัดนั้นแช่อยู่ในตู้ปลา เขาพยายามฆ่ามันแต่เพื่อนตำรวจก็เข้ามาห้ามไว้ เขานั้นหัวใจสลายคลุ้มคลั่งและเสียใจที่ทำให้มีจินต้องตายก่อนที่หนังจะจบลง