การพิมพ์ลายนิ้วมือผู้ต้องหา ในละครจีนโบราณเป็นเรื่องจริงหรือ?

คนโบราณชอบใช้ตราประทับเพื่อแสดงเอกลักษณ์ของตน แต่ไม่ใช่ทุกคนที่มีตราประทับ โดยทั่วไปแล้ว ผู้มีอำนาจจะมีตราประทับเป็นของตนเอง คนธรรมดาส่วนใหญ่ไม่รู้จักแม้แต่ตัวอักษร นับประสาอะไรจะมีตราประทับเป็นของตัวเอง ในสมัยโบราณ ตราประทับเป็นวัตถุซึ่งใช้ลงนามโดยตรงและพิมพ์ลายนิ้วมือ เรายังมีการพิมพ์ลายนิ้วมืออยู่ในขณะนี้แต่เป็นเพราะว่าขณะนี้เรามีเทคโนโลยีการจดจำลายนิ้วมือที่ล้ำหน้ามาก โดยพื้นฐานแล้ว ลายนิ้วมือของใครสามารถตัดสินได้ผ่านเทคโนโลยีการจดจำลายนิ้วมือ ทำไมไม่มีเทคโนโลยีจดจำลายนิ้วมือในสมัยโบราณ แต่จำเป็นต้องพิมพ์ลายนิ้วมือ? อันที่จริง ความเข้าใจเกี่ยวกับลายนิ้วมือในประเทศจีนในสมัยโบราณนั้นล้ำหน้ามาก

ลายนิ้วมือเป็นเงื่อนงำที่สำคัญมากในผลงานภาพยนตร์และโทรทัศน์แนวสืบสวนคดีอาชญากรรมยุคใหม่ ไม่ว่าอาชญากรจะล่องหนแค่ไหน พวกเขาจะทิ้งรอยนิ้วมือไว้บนที่เกิดเหตุไม่มากก็น้อย และเมื่อเราดูละครโบราณ เรามักจะเห็นในละครว่าหลังจากการพิจารณาคดีแต่ละครั้ง ผู้ต้องขังจะจับมือนักโทษและพิมพ์ลายนิ้วมือ อย่างไรก็ตาม สมัยก่อนไม่มีเทคโนโลยีจดจำลายนิ้วมือ จะระบุตัวตนผ่านลายนิ้วมือได้อย่างไร?

ลายนิ้วมือดูคล้ายกันในแวบแรก แต่แท้จริงแล้ว ลายนิ้วมือของแต่ละคนต่างกัน คนในสมัยโบราณค้นพบสิ่งนี้เมื่อนานมาแล้ว น่าจะในสมัยราชวงศ์ฉิน พวกเขาเริ่มให้ความสนใจกับเอกลักษณ์ของลายนิ้วมือ ในราชวงศ์ถังและซ่ง สถานการณ์การระบุลายนิ้วมือด้วยตาเปล่าได้ปรากฏขึ้นแล้ว

Song Ci แพทย์นิติเวชในราชวงศ์ซ่งใช้การจดจำลายนิ้วมือในกระบวนการพิจารณาคดี แต่ในขณะนั้นไม่มีเทคโนโลยีการจดจำลายนิ้วมือ Song Ci มาเพื่อระบุลายนิ้วมืออย่างหมดจดโดยการสังเกตด้วยตาเปล่า ดังนั้นความเข้าใจในประเทศจีนเกี่ยวกับการจดจำลายนิ้วมือจึงเร็วกว่าประเทศตะวันตกมาก เฉพาะในศตวรรษที่ 18 เท่านั้นที่ชาวตะวันตกค้นพบว่าการอาศัยความแตกต่างของลายนิ้วมือสามารถช่วยระบุกรณีต่างๆ ได้

ดังนั้นวิธีการพิมพ์ลายนิ้วมือจึงเป็นประสบการณ์ที่คนโบราณสั่งสมมา เนื่องจากคนในสมัยก่อนสามารถตัดสินคดีด้วยลายนิ้วมือได้จึงเป็นเรื่องปกติที่จะแยกแยะรอยนิ้วมือ