ปลาตัวเดียวของแม่ เรื่องเล่าในวันวาน

เรื่องเล่าของฉันในวัยเด็ก ปลาตัวเดียวกินทั้งหมู่บ้าน

เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องเล่า เป็นนิทานทีมีมานานแสนนานมากแล้ว
แต่เราได้รับฟังจากแม่มาตอนเด็ก ตอนนั้น ก็ไม่ได้คิดอะไร คิดแค่ว่า เป็นนิทานธรรมดาทัวไป

แม่ของฉันเคยเล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนตอนเป็นเด็ก ได้ปลามาตัวนึง แบ่งกันได้ทั้งหมู่บ้านเลยนะ
ตอนเป็นเด็กฉันคิดแค่ว่า อ๋ออออ ปลาตัวใหญ่ แบ่งกันได้เยอะเลย
และไม่ได้ถามแม่เลยว่า กินได้ทั้งหมู่บ้านยังไง

จนมาตอนโต พึ่งติดได้ว่า สิ่งที่แม่เล่าให้ฟัง มันคือการแบ่งปันน้ำใจ
ความหมายของแม่ของปลาตัวนั้นคือ

บ้านฉันได้รับปลามาจากเพื่อนบ้านที่แบ่งปันมาให้ แต่วันนี้บ้านฉันอาหารเยอะ
บ้านฉันเลยเอาปลาตัวนั้น ไปแบ่งให้บ้านหลังอื่น

เพื่อนบ้านได้รับปลาไปแล้ว ก็คิดว่า บ้านตัวเองมีกับข้าวพอกินแล้ว แบ่งปลาตัวที่ได้มา ให้บ้านอื่นแล้วกัน
แล้วบ้านอื่นก็ทำแบบบ้านของฉัน ปลาตัวนั้นเลยถูกแบ่งปันกันไป เรื่อยๆ แบบนี้นี่เอง
เป็นการแบ่งปันไปเรื่อยๆ จนเล่าขานว่า ปลาเดียว กินได้ทั้งหมู่บ้าน

มันเป็นเรื่องเล่าของการแบ่งปัน แสดงให้เห็นถึงความมีน้ำใจของคน
เพราะการแบ่งปัน การมีน้ำใจของคนในสังคม ทำให้เกิดการผูกมิตร สร้างเครื่อข่าย
สังคมสมัยก่อน บ้านใกล้เรือนเคียง ผูกมิตรสร้างไมตรี สามารถพึ่งพาอาศัยกันได้ เสมือนฉันพี่น้อง ความสุขหาได้รับตัวกันเลย

หากเราทำดีโดยไม่ต้องบอกใคร ให้มันสุขใจที่เราได้เป็นผู้ให้
เมื่อเราให้สิ่งดีๆ ผู้รับที่ได้รับ เขาก็จะสุขใจแบบเราเอง