12 ภาพถ่ายของชาวอินเดียแดงเมื่อ 120 ปีที่แล้ว ผู้หญิงอินเดียแดงสวยมาก

ชาวอินเดียแดงเป็นชาวพื้นเมืองดั้งเดิมของทวีปอเมริกาเหนือ พวกเขาพูดภาษาอินเดียแดง 25,000 ปีที่แล้ว พวกเขาค่อยๆ เคลื่อนตัวลงใต้จากไซบีเรียที่หนาวเย็นไปยังทวีปอเมริกาเหนือ เป็นผลให้ทวีปอเมริกากลายเป็นบ้านเกิดของชาวอินเดียนแดง ที่นี่ พวกเขามีความเชื่อและภาษาของตนเอง และการมาถึงของอาณานิคมตะวันตกได้ทำลายความสงบสุขในชีวิตของพวกเขาเป็นเวลาหลายหมื่นปี

ภาพนี้แสดงให้เห็นชาวอินเดียเมื่อร้อยปีที่แล้ว

คำว่า 'อินเดียน' เดิมเป็นคำทั่วไปสำหรับชาวอเมริกันพื้นเมืองโดยชาวยุโรป ชาวอินเดียแดงเป็นคำเรียกรวมสำหรับชนพื้นเมืองอเมริกันทั้งหมด ยกเว้นชาวเอสกิโม ไม่ใช่แค่บางประเทศหรือบางเชื้อชาติ ชาวอินเดียแดงส่วนใหญ่กระจายอยู่ในประเทศต่างๆ ในอเมริกาใต้และอเมริกาเหนือ มีภาษาพูดหลายร้อยภาษาซึ่งโดยทั่วไปจะเรียกว่าภาษาอินเดียแดงหรือภาษาพื้นเมืองอเมริกัน กลุ่มชาติพันธุ์ของชาวอินเดียนแดงและการจำแนกภาษาของพวกเขายังไม่ได้รับการยอมรับ

ชาวอินเดียเมื่อ 100 กว่าปีที่แล้วพวกเขาสวมชุดประจำชาติอันเป็นสัญลักษณ์และหงอนขนนกบนหัวของพวกเขา

ชาวอินเดียแดงประกอบด้วยกลุ่มชาติพันธุ์มากมาย ส่วนใหญ่มีภาษาเฉพาะของตนเอง ในปี 2000 ภาษาอินเดียแดงถูกค้นพบใน 71 ตระกูลภาษาและ 42 ภาษาที่แยกจากกัน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากกลุ่มชาติพันธุ์บางกลุ่มได้สูญพันธุ์หรือใกล้จะสูญพันธุ์ การสูญพันธุ์พวกเขา ภาษาไม่สามารถสืบทอดและค่อยๆหายไปจากโลก

นี่คือชาวอินเดียที่ช่างภาพชาวอเมริกันเคยถ่ายไว้เมื่อกว่า 100 ปีที่แล้ว เครื่องแต่งกายของชาวอะบอริจินในปัจจุบันนี้หาได้ยาก

“ซู” เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ของชาวอินเดียนแดงในอเมริกาเหนือ พวกเขาอาศัยอยู่บนที่ราบใหญ่ทางตะวันตกของสหรัฐอเมริกา ส่วนใหญ่หาเลี้ยงชีพด้วยการล่าสัตว์ หลังจากที่ม้ามาที่นี่ พวกเขาก็พัฒนาทักษะการขี่ม้าที่สูงมากอย่างรวดเร็ว ยิงธนูบนหลังม้าได้

ภาพแสดงให้เห็นชาวซูในปี ค.ศ. 1905

ชาวปาปาโกเป็นชาวอินเดียแดงดั้งเดิมที่อาศัยอยู่ในทะเลทรายแอริโซนาและทางเหนือของโซโนรา เม็กซิโก พวกเขามีระบบภาษาที่เติบโตเต็มที่: แอซเท็ก ชาวปาปาโกอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ขรุขระ ดำรงชีพด้วยอาหารป่า และการอพยพเร่ร่อนเปลี่ยนไปตามฤดูกาล ในช่วงปลายศตวรรษที่ผ่านมา มีปาปาโกสมากกว่า 8,300 คนในโลก

ภาพแสดงหญิงปาปาโกในปี พ.ศ. 2450

เนื่องจากชาวอินเดียแดงมีหลายเชื้อชาติ ขนบธรรมเนียมของพวกเขาจึงแตกต่างกัน ในประวัติศาสตร์อันยาวนาน ชาวอินเดียแดงไม่เพียงมีอารยธรรมโบราณที่ค่อนข้างสูงส่งเท่านั้น ในอารยธรรมโบราณพวกเขา มีการสร้างเมืองและวัดด้วยความสูง สูงที่สุด สูงถึง 20 ชั้น และพวกเขายังปลูกพืชผลเช่นมันฝรั่งและข้าวโพด สิ่งที่สำคัญที่สุดในแง่ของประเพณีคือ โทเท็ม พวกเขาแกะสลักโทเท็มต่างๆ เช่น ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ สัตว์และพืชต่าง ๆ บนหินหรือเสาไม้ และเต้นรำไปรอบๆ โทเท็มระหว่างการสังเวย

ภาพแสดงนักเต้นบูชายัญสวมหน้ากากฮามาสะในปี 1914

ชาวอินเดียแดงมีจำนวนมากในทวีปอเมริกาเป็นเวลาหลายหมื่นปี พวกเขาเป็นผู้บุกเบิกที่เปิดทวีปอเมริกา อย่างไรก็ตาม ด้วยการพิชิตและปกครองของชาวยุโรปและลูกหลานของพวกเขา ประชากรอินเดียแดงจึงลดลงหลายสิบล้านหรือมากกว่านั้น กว่า 100 ล้าน มีการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนนี้

ภาพนี้แสดงให้เห็นชาวอินเดียพื้นเมืองเมื่อ 100 กว่าปีที่แล้ว

คนผิวขาวคนแรกที่เหยียบทวีปอเมริกาถูกขับไล่ออกจากยุโรป และหลายคนเป็นนักโทษที่ไม่มีที่ไป หลังจากที่พวกเขามาถึงอเมริกาแล้ว พวกอินเดียนแดงได้ให้ความช่วยเหลืออย่างมาก สอนพวกเขาถึงประสบการณ์ในการปลูกพืชผลเพื่อที่พวกเขาจะได้ตั้งถิ่นฐานที่นี่ เมื่อคนผิวขาวใช้เวลาช่วงฤดูหนาวในดินแดนของอินเดียแดง พวกเขาได้สร้างที่ระลึกถึงชาวอินเดียนแดง . วันหยุดพิเศษ 'วันขอบคุณพระเจ้า'

ภาพแสดงสาวอินเดียเมื่อ 100 กว่าปีที่แล้ว สวยมากๆ

เมื่อชาวยุโรปตั้งหลักมั่นคงในอเมริกา พวกเขาเริ่มกำจัดชาวอินเดียนแดงตามแผนที่วางไว้ เมื่ออาณานิคมของอังกฤษบุกแคนาดาในศตวรรษที่ 18 พวกเขามอบผ้าห่มและผ้าเช็ดหน้าที่ใช้โดยผู้ป่วยไข้ทรพิษแก่ผู้นำชนเผ่าอินเดียน 2 คน ไม่กี่เดือนต่อมา ไข้ทรพิษแพร่กระจายภายในชนเผ่าอินเดียน

ภาพนี้แสดงให้เห็นชาวอินเดียแดงเมื่อ 100 กว่าปีที่แล้วด้วยทรงผมที่โดดเด่นมาก

ปลายศตวรรษที่ 18 สหรัฐอเมริกาเริ่มเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกเป็นเวลานานนับศตวรรษ มีชาวอินเดียแดงจำนวนมากถูกสังหารหมู่ ชาวอินเดียแดงซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นหนึ่งในหลายเชื้อชาติบนโลก เกือบจะสูญพันธุ์หมดสิ้น นักวิชาการชาวอเมริกันกล่าวว่า โคลัมบัสค้นพบโลกใหม่ของอเมริกาในปี ค.ศ. 1492 ในขณะนั้น มีชาวอินเดียนแดงจำนวน 30 ถึง 100 ล้านคนอาศัยอยู่บนแผ่นดินนี้ในสหรัฐอเมริกา ทุกวันนี้ จำนวนชาวอินเดียนแดงในสหรัฐอเมริกามีน้อยกว่า 1% ในลาตินอเมริกา ชายอินเดียนแดงไม่มีลูกหลานในตระกูลชายล้วน ส่วนใหญ่เป็นสายเลือดผสมที่เกิดจากชาวอาณานิคมและสตรีในท้องถิ่น

ภาพนี้แสดงให้เห็นผู้หญิงอินเดียแดงเมื่อ 100 กว่าปีที่แล้ว

เมืองพื้นเมืองของอินเดียแดงหลายแห่งถูกกำจัดให้หมดภายใน 5 ปี การสังหารหมู่ครั้งนี้ ชาวอินเดียแดงที่รอดชีวิตในภายหลังได้เปลี่ยนชื่อของวอชิงตันเป็น 'Town Destroyer' ภาพนี้แสดงให้เห็นสาวอินเดียแดงเมื่อ 100 กว่าปีที่แล้ว

ในกระบวนการสังหารชาวอินเดียนแดง ชาวยุโรปยังได้กำหนดระบบการให้รางวัล ในช่วงที่อังกฤษปกครองอาณานิคม สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษได้ประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาการให้รางวัลหนังศีรษะ ในปี พ.ศ. 2357 รัฐบาลสหรัฐยังได้กล่าวถึงรางวัลสำหรับชาวอินเดียนแดงที่ถูกสังหารโดยอาณานิคมในอเมริกาเหนือ ในศตวรรษที่ 18 พระราชกฤษฎีกาอย่างเป็นทางการระบุว่าหนังศีรษะของชายชาวอินเดียที่อายุเกิน 12 ปีสามารถรับรางวัลได้ 100 ดอลลาร์และสำหรับเด็กและสตรี 50 ดอลลาร์

ภาพนี้แสดงให้เห็นผู้หญิงอินเดียแดงและทารกเมื่อ 100 ปีก่อน

ทศวรรษที่ 1860 และ 90 เป็นช่วงเวลาที่รุนแรงที่สุดในการสังหารหมู่ชาวอินเดียนแดงในอเมริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ลินคอล์นเข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดี ได้มีการประกาศใช้ 'พระราชบัญญัติที่อยู่อาศัย' หมู่บ้านชาวอินเดียจำนวนมากถูกฆ่าตายในชั่วข้ามคืน ในปี 1862 ลินคอล์นสั่งประหารชีวิต มีหัวหน้าชาวอินเดีย 38 คน ที่ไม่ได้ก่ออาชญากรรมใด ๆ คนเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นผู้นำทางจิตวิญญาณของชนเผ่าของพวกเขาเองซึ่งเป็นกรณีที่ไม่ยุติธรรมที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์อเมริกา

ภาพแสดงผู้นำชาวอินเดียในปี ค.ศ. 1905