จำไปจนตาย! หนุ่มเผยที่พักรีสอร์ต ชอบทำที่อาบน้ำ Outdoor แชร์ประสบการณ์ สุดกุมขมับ 18+

        หนุ่ยเผยประสบการณ์ดังกล่าว จากการไปเที่ยวทะเลที่เกาะแห่งหนึ่งในจังหวัดติดกับกรุงเทพฯ ขับรถประมาณ 1-2 ชั่วโมง ไปเที่ยวที่นี่ประจำ และเหตุการณ์เกิดขึ้นที่นี่ทั้งหมด หัวข้อเรื่อง "สมัยนี้ที่พักชอบทำที่อาบน้ำ หรือ อ่าง Outdoor กันจัง มาแชร์ประสบการณ์กุมขมับกันครับ18+"

          ครั้งแรกเป็นห้องอาบน้ำไม้ไผ่ เอาจริง ๆ อันนี้ผมอาจผิดเองก็ได้ ห้องอาบน้ำเป็นไม้ไผ่ที่มีฝักบัวอยู่บนหัว จัดห้องอย่างสวยงาม พื้นก้อนหิน และต้นไม้นานาพรรณ อย่างกับอาบน้ำอยู่ในป่าอเมซอน โดยในห้องพักจะมีห้องน้ำอยู่แล้วห้องหนึ่ง และมีห้องนี้แยกออกมาอีก แต่อยู่ในพื้นที่ห้องพักของเรา ด้านหลังจะติดกับทางเดินหลังห้อง ซึ่งข้างหลังมีห้องแบบนี้อีก 4 ห้องผมอึ้งในความสวยของห้องน้ำ ก็บรรจงแก้ผ้าหมด ยืนอาบเป็นนายแบบฝรั่ง ขยี้ผมอย่างสบายใจ ข้างหลังห้องมีลูกค้าห้องอื่น ๆ เดินออกมาเสียงดังเจี๊ยวจ๊าว คงกำลังจะออกไปข้างนอกกัน กระทั่งทำธุระเสร็จ ผมจะออกไปข้างนอก เลยขอเดินผ่านหลังห้องตัวเองดูบ้าง

          ปรากฏว่าน้ำแทบพุ่ง ไม้ไผ่มันไม่ได้มัดหนาแน่น ไม่ได้ปิดมิดขนาดนั้น ถ้าอยู่ข้างในห้องจะมองไม่เห็น ด้วยระยะสายตาที่ใกล้ ๆ แต่จากทางเดินมองไปโจ่งครึ่มเลยครับ ทุกอณู ผมว่าต้องมีคนโดนแบบผมเยอะแน่ ๆ ถ้าเป็นสาว ๆ ไม่อยากจะคิด หรือเขาไม่อาบน้ำตรงนี้กัน หรืออาบในห้องน้ำปกติจากนั้นผมก็หารูปจากคนที่มาเช็กอินตามเฟซบุ๊ก อินสตาแกรม จนได้ความว่าเขาอาบข้างในกัน ตรงนี้สำหรับสาว ๆ ที่ใส่บิกินี่มายืนเนียนอาบน้ำแล้วถ่ายรูปเหมือนอยู่ฮาวาย แต่ก็ต้องมีคนพลาดบ้างล่ะ เพราะตรงนี้ถือว่าอยู่ในห้องพักส่วนตัว

          ครั้งที่ 2 อันนี้หนักเลยครับ เป็นอ่างอาบน้ำแบบชมวิว มีกำแพงไผ่กั้นระหว่างห้อง ไผ่อีกแล้ว แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ไผ่ แต่เป็นการจัดโซนของที่พัก โดยอ่างอาบน้ำจะหันหน้าไปทางวิว ซึ่งห้องผมจะซวยนิดหนึ่ง เพราะมีที่วางซับบอร์ดไว้สำหรับผู้ที่มาพักหยิบไปถ่ายรูป อยู่ใกล้ ๆ ห้อง ใครจะมาหยิบก็ต้องเดินผ่านห้องผม ด้านหน้าที่อาบน้ำจะมีผ้าห้อยลงมาเป็นม่านแบบร้านอาหารญี่ปุ่น จากข้างบนถึงประมาณไหล่ มีอยู่ประมาน 4 แฉก โบกสะบัดไปเรื่อยให้ได้ฟีล แต่จังหวะที่ผมกำลังขึ้นมาจากอ่างหลังจากแช่จนสบายตัว มีผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง ย้ำว่าเป็นกลุ่ม กำลังมาเอาซับบอร์ด คิดภาพกันเองครับ ผ้าญี่ปุ่นไม่ได้ช่วยปิดท่อนล่างผมเลย แต่ยังดีที่ช่วยปิดหน้าได้นิดหน่อย

          จังหวะนรกมากครับ ภาพของกล้วยไข่ปิ้งอันจ๋อย ๆ และนิ่มปวกเปียกคงติดตาสาวกลุ่มนั้นไปอีกนาน เช้าวันต่อมาผมแทบไม่อยากออกไปทานอาหารเช้า แต่ก็จำใจออกไป ดีที่พวกเธอไม่ได้ออกมา คงจะตื่นสายกัน เพราะผมจำหน้าพวกเธอได้ชัดเจน เป็นกลุ่มวัยรุ่นน่าจะประมาณมหาวิทยาลัย แต่พวกเธอทุกคนเป็นงานมากครับ รวมถึงผมด้วย ทันทีที่เห็นกล้วยไข่ปิ้งพวกเธอทั้ง 4 คนไม่ได้มีปฏิกิริยารีบร้อนตกใจหรือกรี๊ดเลยสักนิด แค่มีอุทานว่า "อุ๊ย" เล็กน้อย แล้วก็เลือกบอร์ดหยอกล้อกันและหยิบออกไปอย่างใจเย็น รวมถึงผมที่ตกใจจนยืนแข็งทื่อ เก็บอาการเหมือนกับว่า "แล้วไงอะ ทำไมต้องปิด" จนยืนอยู่อย่างนั้น... ถึงวันนี้ผมยังสลัดเรื่องนี้ออกไปไม่ได้เลยครับ พร้อมระบุว่าอยากเอามาแชร์ขำ ๆ ระบายให้ฟัง และอยากให้เจ้าของใส่ใจความเป็นส่วนตัวมากกว่านี้