(สปอยเต็ม 1/3) เมื่อจาไมก้า..ลงแข่งกีฬาที่ไม่รู้จัก??? (จากเรื่องจริง)

สวัสดีครับ มาพบกันอีกครั้งที่ช่อง แมงวันมูวี่นะครับ สำหรับวันนี้ ผมมีภาพยนตร์ตลกที่ผมชอบดูมากเมื่อหลายปีที่แล้ว นั้นคือเรื่อง คูลรันนิ่ง 4 เกล๊อะจาไมก้า กับความท้าทายในกีฬาที่พวกเขาไม่รู้จักมาก่อนอย่าง บ๊อบเสลด นั่นเองครับ เรื่องราวจะเป็นอย่างไร 1 ซับ 1 ไลด์ แล้วไปติดตามรับชมกันเลยครับ

เริ่มเรื่อง เราจะเห็นพระเอกที่ชื่อว่า ดีริก แบนน๊อก ที่กำลังตั้งใจซ้อมวิ่งไป โดยที่เขาเองนั้น มีความหวังว่าจะถูกคัดตัวไปโอลิมปิกให้ได้ ซึ่งพ่อของเขาเอง ก็เคยไปแข่งโอลิมปิก จึงเป็นแรงกดดันและผลัดกัน ให้เขาต้องทำให้ได้

จากนั้น ก็ตัดไปที่งานการแข่งขันรถพอร์ทคาร์ท เป็นเทศกาลประจำปีที่จัดขึ้นในจาไมก้า ด้วยการให้ผู้ที่ลงแข่ง ทำการสร้างรถขึ้นมาเอง และปล่อยลงไปตามเนินเขา ซึ่งเราจะได้พบกับ ซังก้า เพื่อนสุดแสบของแบนน็อกนั้นเอง ซึ่งพระเอกของเราก็มาให้กำลังใจเพื่อน และหวังว่านายคงจะชนะได้

จากนั้น การแข่งขันก็เริ่มขึ้น โดยที่ตัวซังก้าเป็นผู้ขับ และมีเด็กอีกคนที่คอยประจำอยู่หน้ารถ

 

เมื่อสัญญาณแตรดังขึ้น รถทุกคนก็เริ่มไถลลงมาจากเนินเขาทันที การขับเคี้ยวค่อนข้างดุเดือน เพราะนี่คือการแข่งขันประจำปีที่ใครก็อยากได้แชมป์ โดยที่ซังก้าเองก็มีแนวโน้มว่าจะชนะได้ แต่แล้วก็ไปเบียดกับรถข้างๆ จนทำให้หลุดโค้งพุ่งเข้าไปในร้าน จนพ่ายแพ้หมดสภาพไปในที่สุด

ถึงวันคัดตัวนักกีฬาไปแข่งโอลิมปิก โดยที่แบนน็อกของเรา ก็เข้าร่วมการแข่งขันนี้ด้วย

โดยการแข่งขันระยะ 100 เมตร จะคัดตัวคนที่เข้า 4 คนแรกเท่านั้น ซึ่งมีคนที่มาแข่งด้วยกัน 8 คนด้วยกัน เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น แบนน็อกก็ออกตัวอย่างไวสมกับตัวเกร็งที่จับตา

 

แต่เมื่อผ่านระยะ 50 เมตร นักแข่งคนหนึ่งสะดุดขาตัวเองลม จนไปเกี่ยวขาผู้แข่งอีก 2 คนล้ม ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ แบนน็อกนั้นเอง เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาพบว่า ตอนนี้ มี 4 คนเข้ารอบถูกคัดตัวไปโอลิมปิกเรียบร้อย

วันถัดมา แบนน็อกรีบไปหาท่านนายกเทศมนตรี โดยที่อยากให้มีการจัดการแข่งขันใหม่ ใครๆ ก็รู้ว่าเขาคือตัวเกร็ง แต่มันเกิดอุบัติเหตุเสียก่อน

แต่เขาก็บอกว่าทำแบบนั้นไม่ได้ ความผิดพลาด ความพ่ายแพ้ มักเกิดขึ้นได้เสมอในการแข่งขัน ให้ทำใจแล้วรออีก 4 ปีข้างหน้าก็แล้วกัน แต่แล้ว

 

เมื่อแบนน็อกหันมามองรูปที่ติดผนัง ซึ่งมีรูปพ่อของเขาที่เคยได้เหรียญทองโอลิมปิก เขาก็ถามว่า คนที่ยืนข้างๆ พ่อคือใครครับ ท่านเทศมนตรีก็บอกว่า เขาชื่อเออวิง เขาเป็นเพื่อนของพ่อแก ตอนนี้ถ้าไม่ติดคุกอยู่ในเกาะ ก็คงจะเมาเละอยู่ในบาร์สักที่เนี้ยแหละ เห็นว่าเขาเคยอยากจะตั้งทีมกีฬาอะไรสักอย่าง ที่เรียกว่าบ๊อปเสลด แต่ล้มเหลว ก็เคงจมปรักอยู่ในจาไมก้าเนี้ยแหละ

แบนน็อกก็เลยขอรูปดังกล่าว และตั้งใจว่าจะไปตามหาเออวิ่ง โดยเริ่มจากไปหาข้อมูลมา และไปหาซังก้า เพื่อขอให้ซังก้าเข้าร่วมทีมการแข่งขันบ๊อบเสลดด้วย ซังก้าสงสัยว่ามันคือกีฬาอะไรวะ เขาบอกว่า เป็นการแข่งในฤดูหนาว ที่ใช้ความเร็วบนรถเลื่อนลานน้ำแข็ง คล้ายๆ พ๊อสคาร์ที่ซังก้าไปแข่งมา และเขารู้ว่าซังก้า คือคนที่ถนัดกีฬาประเภทนี้ ก็เลยอยากมาชวนด้วย

แต่พอรู้ว่ามันหนาว มีน้ำแข็ง มีหิมะ ซังก้าก็ไม่เอาด้วย เพราะซังก้าไม่ชอบความหนาว เว้นเสียแต่ว่า นายจะพูดว่า ฉันคือเพื่อนที่ดีที่สุดของแก และแกก็ต้องการฉัน อยากให้ซังก้าผู้เก่งกาจเข้าร่วมทีมด้วย..

แบนน๊อกเลยหันไปมองซังก้า แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงใจว่า นายคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน และฉันก็ต้องการนาย อยากให้ซังก้าผู้เก่งกาจเข้าร่วมทีมด้วย.. ซังก้าก็ตอบไปว่า "ฝันไปเถอะ" คือกวนตีนสุดๆ

และแล้วทั้งคู่ ก็ตรงไปที่บาร์แห่งหนึ่ง เพื่อไปหาเออวิ่ง ซึ่งเออวิ่งตอนนั้น กำลังลุ้นกีฬาอะไรสักอย่างทางวิทยุแต่แล้ว ก็รู้ว่าเขาพนันแพ้ เลยเดินไปหยิบไม้แทงสนุ๊ก ก่อนจะเดินมาฟาดป๊าบเข้าให้ทีเดียวพัง

 

ซึ่งซังก้าก็ถามแบนน๊อกว่า.. มันใช่คนนี้จริงเหรอวะ .. ว่าแล้วทั้งคู่ก็เดินเข้าไปหาแล้วพูดตรงๆ ว่าเขาอยากจะแข่งบ๊อปเสลด ให้คุณเออวิ่งมาเป็นโค๊ชให้เราหน่อยได้ไหม เราอยากไปแข่งโอลิมปิกฤดูหนาว.. เมื่อแบนน๊อกพูดจบ เออวิ่งก็เดินไปคว้าไม้ ก่อนที่ทั้งคู่จะวิ่งหนีทันที เพราะคิดว่าคงโดนฟาดแน่ๆ

จากนั้น แบนน๊อก และซังก้า พยายามตื้อเออวิ่งทุกมุมร้านอย่างไม่ถอดใจ..โดยได้บอกว่า เขาคือลูกชายของนักวิ่งเหรียญทองที่เคยเป็นเพื่อนกับคุณ จนเออวิ่งบอกว่า ฉันจะบอกอะไรให้นะ พ่อนายเขาวิ่งได้ 100 เมตรใน 10 วินาที

แต่แบนน๊อกก็บอกว่า "ผมวิ่งได้ 100 เมตรใน 9.2 วินาที" เออวิ่งเลยบอกว่า งั้นแกจงฟังให้ดี.. บ๊อปเสลด คือกีฬาฤดูหนาว ที่มันจะจัดขึ้นในอีก 3 เดือนข้างหน้า ซึ่งนั้นคือ พวกแกไม่มีเวลามากพอที่จะไปแข่ง และอีกเรื่อง การแข่งบ๊อปเสลด ต้องมี 4 คน แต่นายมีแค่ 2 .. แบนน็อกเลยถามว่า ถ้าคุณไม่แคร์ คุณจะติดโปสเตอร์การแข่งขันนั้นไว้ทำไม เออวิ่งเลยไปขย่ำทิ้ง

"...พอใจอะยัง..มีอะไรอีกไหม".. แบนน๊อกเลยส่งรูปที่เออวิ่งถ่ายรูปให้กับพ่อเขาดู... ผมจะไม่ยอมแพ้ ขอแค่คุณสอนพวกเรา ให้โอกาสพวกเรา คุณเคยอยากจะสร้างทีมบ๊อปเสลด แต่คุณไม่มีโอกาส ไม่มีใครสนใจ แต่วันนี้ ผมมาแล้ว และผมก็สนใจ แต่คุณกลับจะยอมแพ้ กลับล้มเลิกความตั้งใจ.. ยังไงผมก็จะไม่ยอมแพ้ และผมจะไปแข่งบ๊อปเสลดให้ได้

 

ก็จบไปเท่านี้ก่อนนะครับสำหรับตอนที่ 1 ซึ่งเป็นเรื่องราวจุดเริ่มต้นการเดินทางของ 4 จาไมก้า ที่เคยผิดหวังจากการผิดพลาดการวิ่งแข่งโอลิมปิก แต่เขาก็อยากจะเป็นนักกีฬาทีมชาติในปีนั้นให้ได้ ก็เลยต้องหันไปลองลงแข่งกับ "บ๊อปแสลด" ที่แม้แต่พวกเขาเองยังไม่เคยได้เห็นหรือได้ลองกันจริงๆ สักครั้ง.. มีแต่ใจล้วนๆ ก็ว่าได้... ตอนต่อไป รับรองว่าเข้มเข้นกว่านี้แน่นอน ฝากกดติดตามกันด้วยนะครับ