ฟิล์ม รัฐภูมิ เสียพนันวันเดียวเป็นล้านบาท

เจอมรสุมถาโถมซัดปัญหาเข้ามาในชีวิตเป็นระลอกๆ แต่แมวเก้าชีวิตอย่าง ฟิล์ม รัฐภูมิ ก็รอดมาได้ทุกครั้ง เมื่อได้มาเป็นแขกรับเชิญคนพิเศษในรายการ Club Friday Show เจ้าตัวก็ได้เปิดหมดทุกมุมของชีวิตที่บางเรื่องก็ไม่เคยพูดที่ไหน ขอเปิดที่นี่เป็นที่แรก เจ้าตัวต้องสู้ชีวิตตั้งแต่เด็กๆ บ้านล้มลายเพราะคุณพ่อถูกโกง จนฟิล์มกับพี่ชายต้องขายเศษเหล็กและปั่นไอติมขาย พอชีวิตในวงการกำลังรุ่งโรจน์ก็ถูกดึงในตกลงมาเพราะความสงสาร แต่ในความโชคร้ายตอนนั้นก็ยังมีความโชคดีอยู่ที่มีคนรักที่เข้าใจ แต่สุดท้ายต้องจบกันเพราะความห่างไกล พร้อมเล่าเรื่องชีวิตที่ต้องอดทนกับคำดูถูกที่ฟิล์มบอกไม่เคยยอมแพ้ และก็ต่อสู้กับโชคชะตาที่แข็งแกร่งได้เพราะครอบครัว และทุกปัญหาที่เข้ามาเพื่อทดสอบ

คือความซวยของผมยังไม่หมดเท่านี้ครับ ผมดันไปพลาดตั้งแต่ผมไปอังกฤษด้วยแหละ มันหนาวแล้ว ผมก็ไม่มีอะไรทำ ผมก็ไปพลาดเข้าคาสิโน ซึ่งเป็นบ่อนที่ถูกกฎหมายที่บ้านเขานะครับ ความบรรลัยเกิดเลยครับ ผมเข้าไปเพราะแบบมันหนาว เราคิดแค่ว่าสนุกๆ นะ แล้วด้วยความที่เราไม่เคยเข้าไปเล่น พอได้เล่นแล้วมันสนุกมากอะไรอย่างนี้ ผมก็เริ่มติดเลยครับ เริ่มแบบสนุก แล้วคือช่วงแรกคือมันได้ มันเลยสนุกไปหมด ทำให้เรารู้สึกว่าเราเจอทางแล้ว เจอช่องทางในการหาเงินของเราแล้ว พอเรียนเสร็จมาเล่นเพราะเราคิดว่านี่แหละคือช่องทางหารายได้ของเรา แล้วมีช่วงหนึ่งหน้ามืดครับ โดนจนหมดตัวเลย ซึ่งเป็นงบที่เราเตรียมเพื่อเอาไปเรียน ไปใช้ที่นั่น ผมเตรียมไว้ 1 ปี แล้วมันมาหมดช่วงแบบประมาณ 3-4 เดือนแรกครับ เพราะว่าผมดันพลาด ดันสนุกไป ผมเลยเล่นไม่หยุด มันเสียปุ๊บแล้วหน้าของผมมืดเพราะว่าเราอยากได้คืน ก็เลยเอาเงินเก็บของผมไปเล่นต่อ นี่คุณแม่ไม่รู้เลยนะครับ หมดไป 1 ล้านบาทภายในวันเดียว ตอนนั้นผมก็เกือบบ้าเลยครับ แต่ว่าผมก็แบบซวยแล้วทำไงดี ซึ่งผมเข้าใจเลยว่าคนหน้ามืดแล้ววินาทีสุดท้ายชีวิตเป็นยังไง ผมก็นั่งท้อๆ อยู่ เราจะไปยังไง งานแสดงก็ไม่มี ถูกพักงานเกือบๆ 2 ปี แล้วเหลือเวลาอีกเป็นปีกว่าเราจะได้มีโอกาสกลับไปทำงานใหม่ ทำอะไรก็ไม่ได้ วันๆ ล้างแต่จาน เราก็รีบโทรหาพี่ชายเลยว่าขายรถให้หมดเลย พี่ชายก็รีบขายรถให้ แล้วเขาก็รีบโอนเงินส่วนหนึ่งมาให้เพื่อให้ผมประคองชีวิตต่อ แต่ทีนี้สะดุดแล้วกับการที่ผมกะว่า 2 ปีจะเพียงพอ แต่หลังจากที่เสียไปหมดคือไม่เพียงพอแล้ว เราก็ทำไงดี แต่สัปดาห์กว่าๆ กว่าที่เราจะได้สติกลับคืนมา เราก็เริ่มหางาน ทำงาน ซึ่งตอนนั้นเราไม่ได้บอกคุณแม่เลยว่าเราไปเล่นพนันแล้วเสียหมด เพราะว่าเราทำให้คุณแม่เสียใจอีกไม่ได้แล้ว เขาเสียใจมามากแล้ว เขาจะเสียใจอีกไม่ได้

ฟิล์ม รัฐภูมิ : หลังจากวันนั้น ผมก็เริ่มไปทำงานตามผับบาร์แบบชงเบียร์ ชีวิตของผมในแต่ละวันคือเช้าเรียน ช่วงบ่ายว่างอยู่ ช่วงเย็นเสิร์ฟอาหาร ช่วงหลังสี่ทุ่มไปอยู่บาร์เบียร์ แล้วก็คำนวณเวลาว่าเราเหลือเวลาตรงไหนอีก เหลือเวลาช่วงบ่าย เราก็ไปสมัครส่ง grab ปั่นจักรยานส่งข้าวตามบ้าน ยังเหลือเวลาอีก ไปยืนขายตั๋วฟุตบอล เพราะว่าร้านอาหารที่ผมอยู่ จะอยู่ติดกับสนามฟุตบอลเชลซีเลย แล้วก็จะมีตั๋วฟรีที่สปอนเซอร์เขาให้ร้านอาหารไทยมา แล้วเขาเบื่อที่จะไปดูกันแล้ว ผมเลยไปขอพี่สาวมาว่าผมขอไปดูนะ ผมก็ไปยืนขายทุกอย่างที่มันได้เงิน แล้วพอผมไปยืนขายก็จะมีคนมาทัก แล้วขอถ่ายรูปกับเรา พอถ่ายรูปเสร็จมีตั๋วบอลยัง ผมมีนะ ขายถูก ๆเอาไหม แล้วเราก็เริ่มเห็นช่องทาง อ๋อ..มันต้องไปสมัครบัตร VIP ถึงจะได้ส่วนลด 40 เปอร์เซ็นต์ ผมก็ไปเจรจาธุรกิจ บอกเขาว่าผมอยู่ร้านอาหารไทยนี่นะ เขาก็สมัครบัตร VIP ให้ผม แล้วผมก็ไปยืนทุกครั้งที่สนาม เมื่อมีการแข่งเพราะว่ายังไงก็มีคนไทยไปดูอยู่แล้ว ผมก็ฟอร์มว่าผมจะไปดูบอลนั่นแหละ แล้วก็มีคนมาขอถ่ายรูป ผมก็ขายตั๋วบอลให้เขา แล้วผมก็มานั่งคำนวณเวลา จันทร์ถึงศุกร์ ตารางเวลาของผมคือเต็มแน่นมาก แต่เสาร์ถึงอาทิตย์ ยังเหลือเวลาอยู่เลย ประกาศทางเฟสบุ๊คว่าผมอยู่ที่นี้นะ ใครอยากให้ผมไปร้องเพลงตามร้านอาหารไหม ตอนนั้นผมทำทุกอย่างเลยครับ แล้วพอเราประกาศไปเสร็จ ร้านอาหารไทยคือจองคิวเราเต็มเลย ใจเราก็ชื่นใจขึ้นมา มีรายการแล้ว แต่มันมาปั่นทอนผมตรงไหนรู้ไหมครับ เมื่อก่อนขึ้นเวทีคือ 200,000 บาท แต่ที่นั่นคือ 50,000 บาท ไม่มีอะไรเลยโล่งๆ ไม่มีเวทีเราก็ยืนร้องกับลำโพงตัวเดียว ตอนแรกเราก็รับไม่ได้ แต่เราก็ต้องอดทนสู้เพื่อเงิน เพื่อแม่ เพื่อทุกคน เรารู้สึกว่าการร้องเพลงของเราที่นั่น เราเหมือนเด็กนั่งดริ้งก์มากกว่า เพราะเดี๋ยวโต๊ะนั่นเรียก โต๊ะนี้เรียก เราก็กลับมานั่งคิด ได้เงินเราก็ดีใจ แต่เราก็รู้สึกว่ามันขนาดนี้เลยเหรอชีวิต เราก็มานั่งคิดเพราะความโลภ ความที่เราไปเล่นเสียอย่างนี้ เพราะการกระทำที่เราทำทั้งนั้น ผมเลยมานั่งคิดมันจะพลาดอะไรอีกไหมในอนาคตเนี่ย

ฟิล์ม รัฐภูมิ : พอวันนั้นผมกลับมาบ้านแล้ว ผมมานั่งกำเงินแล้วคิดจะไปต่อหรือว่าอย่างไรอะไรอย่างนี้ แล้วผมก็นั่งคิดแล้วพลิกชีวิตผมเลยวันนั้นว่ามันจะต้องไม่พลาดอีกแล้วชีวิตนี้ ถ้าพลาดอีกมันอาจจะไม่มีดวงประคองชีวิตนี้ไปได้อีก การพนันเลิกหมดเลยครับ แต่สิ่งที่เราทำแล้วพลิกชีวิต มันจะต้องไม่มีคำว่าพลาดอีกแล้ว เพราะมันอาจจะไม่ได้มีดวงแบบนี้ ที่ร้านอาหารเขารักเราหรือจ้างเราแบบนี้อีก พอพลิกชีวิตวันนั้นเราบอกกับตัวเองว่าเราต้องสู้ หลังจากนั้นเราก็มาวางแผนเลยว่าผมต้องทำธุรกิจอะไร ก็เลยทำให้เราเริ่มที่จะสร้างธุรกิจที่เป็นตัวเป็นตนขึ้นมาเลยครับ