ประสบการณ์ความรักที่มีทุกรถชาติครับ เกย์กับชาย
อยู่คนเดียวจนชินเหมือในโลกใบนี้มีแค่ผมคนเดียว คือหลังจากเรียนจบ
ผมก็ทำงานอยู่ก็กลับบ้านก็นอนวนไปอย่างนี่หลายปีครับไม่เคยมีแฟนเลยครับถึงมีสุดท้ายก็โดนเทประจำครับ ผมไม่เคยรักใครอีกเลยครับ
จนโลกมันนำพาผมกับเขามาเจอกันครับประสบการณ์นะครับผมเป็นเกย์นะครับเรื่องมันเริ่มตอนที่ผมเรียนแล้วครับผมไปชอบผู้ชายคนหนึ่งคับตอนเรียน ปวช นะครับ แต่เขาออกสักก่อนครับผมเลยทำใจว่าเราคงไม่ได้เจอเขาแล้วนะครับ อยู่มาหลายปีเลยผมก็เจอเขาด้วยความดีใจครับผมไปดูแลตาผมตอนปี 2018 ครับตอนกลางปีแล้วครับผมเจอเขาครั้งแรกผมใจเต้นสุดๆๆไปเลยครับผมดีใจครับแต่ก็ต้องเก็บอาการครับผมก็ทักทายเขากับและผมก็เจอเขาอยู่บ่อยครับผมได้แต่ทักทายนะครับเขาทำงานอยู่โรงบาลครับที่ทำงานเขากับห้องที่ตาผมนอนป่วยอยู่กับไม่ไกลกันเท่าไรคับ
ทำให้ผมกับเขาเจอกันบ่อยขึ้นครับ อยู่มาวันหนึ่งตาผมบ่อยมากครับจนย้ายตึกไปอยู่อีกตึกหนึ่งผมก็แอบเสียใจกับเราผมจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้วในใจดีแล้วครับที่เราไม่ต้องเจอกันอีกครับ และแล้วตาผมก็ย้ายไปอยู่ห้องพิเศษและเหมือนกับโลกเล่นตลกกับผมครับผมก็มาเจอเขาอีกครับ
ผมในใจผมก็ดีใจอย่างบอกไม่ถูกครับผมเจอเขาทุกวันครับ เพราะเราทำงานอยู่ชั้นที่ตาผมนอนรักษาอยู่ครับตาผมนอนอยู่เป็นสับดาเลยครับทำให้ผมกับเขาเจอกันบ่อยครับจนมาอยู่คืนหนึ่งเขาได้เรามาคุยกับผมเลยบอกความในใจไปครับว่า กุชอบนะ แค่คำตอบดขาบอกว่ากุคิดกับแค่เพื่อนครับ ได้ใจผมเสียใจครับแค่ยังน้อยผมกับเขาก็ได้เป็นเพื่อนครับผมขอไลน์เขา เขาก็ให้ผมมาครับทำให้เราคุยกับมากขึ้น
จนมีอยู่มาวันหนึ่งครับวันที่ผมไม่เคยลืมเลยครับ คือเขาชวนผมไปที่บ้านครับ ผมก็ไปครับในใจดีใจจนบอกไม่ถุกคับผมก็ถามเขาว่าอยากกินอะไรมั้ยเขาบอกว่าอยากกินKFC
ผมก็ชื้อไปให้ครับ ผมไม่เคยไปบ้านเขานะครับ จนต้องโทรตามทางอยู่คับพอผมไปถึงหน้าบ้านก็เขาก็บอกว่าเข้ามาสิผมก็เข้าไปครับและเราก็กิน KFCครับ และนั่งคุยตามปกติครับ จนเขาเข้ามาและจับหน้าอกผมครับผมก็อ้วนครับผมก็ตกใจทำอะไรไม่ต้องถูกครับผม เขาบอกว่ามีอะไรกับกุได้มั้ยวะ ผมบอกว่ากุชอบนะแต่มันไม่ชอบกุเลยกุเยบอกไปว่าไม่ได้กุไม่ให้จนเขาบอกผมว่านั้นกุยอมเป็นแฟนวันหนึ่ง ผมเลยยอมครับ
มันมีความสุขครับที่เรามีอะไรกับคนที่เราแอบรักมานานครับหลังจากนั้นผมก็เหมือนพังไม่เหลือเขาลบผมออกจาไลน์ล็อบผมทุกช่องทางครับ ผมทำใจไม่ได้ครับร้องให้เป็นวันๆๆคืนๆๆครับ หลังจากตอนตาผมก็จากไปอย่างสงบครับเรื่องมันเศร้าไปหมดคนที่ผมรักก็หายไปครับตาผมก็ตาผมได้แต่ทำใจยอมรับความจริงครับ ก็ผมกลับมาอยู่บ้านเกิดที่อยู่ไกลจากตัวเมืองถึง90กกครับ
ผมก็ต้องเดินหน้าต่อตรับกว่าจะทำใจได้ก็หลายเดือนครับตาผมจากไปตอนสั้นปี2018ครับผมก็กลับมาอยู่บ้านตอนตอนปี2019ครับ ทำใจอยู่หลายเดือนครับกว่าจะทำใจได้ผมก็ทำตามความฝันครับ เปิดร้านคอมพิวเตอร์ครับผมก็ทำอยากไปได้สักระยะครับเขาก็โทรหาผมก็คุยตามปกติครับผมก็แอบดีใจมากครับที่เขากลับมาคุยกับผมอีกครับ ก็ดีใจและครับจนดขากลับมาคุยกลางปีเหมือนปีที่แล้วที่ผมกับเราได้เจอกันครับ ผมก็คุยกับผมได้ทุกเรื่องครับส่วนมาเขาจะยอดมาให้ผมโทรกลับครับผมก็โทรครับหมดไปหลายร้อยบาทเลยละครับครับถามว่าทำไมไม่คุยทางไลน์ที่บ้าน
ก็มีเน็ตครับบอกเลยผมขอแล้วเขาให้ผมว่าดีแค่ไหนแล้วที่คุยไปทางโทรไปครับจนอยู่มาวันหนึ่งเขาก็เช่นเคยให้ไปหาแต่ก่อนแต่เขาให้ไปหาเขาขอโทษผม ก่อนที่เราเลยทำร้ายกับทางร่ายกายและจิตใจครับผมก็บอกเขาว่าไม่เป็นไรกลับมาคุยแบบเพื่อนก็กุก็ดีใจเลยเอาจริงๆๆทำใจยากนะครับทำงัยได้ละครับ ผมก็ไปหาเขาครับผมก็ไปคุยตามปกติคับไปวันแรกก็ไม่มีอะไรผมก็ดีแล้วที่มันเป็นเช่นนี้ครับวันอยู่อีกหลายเดือนว่าเขาจะชวนไปหาอีกผมก็ไปสิครับ โดยที่ไม่คิดอะไรไปก็ไปคุยตามภาษาเพื่อนครับ
จนเขา เริ่มมีอะไรกับผมอีกผมเลยสู้สุดใจจนเขาตกใจทำไมผมสู้ไม่ให้เราทำอะไรอย่างว่ากับผมอีกครับครับเพื่อนคือเพื่อนถึงเรายังเคยมีอะไรกันก็ตามครับ และสุดท้ายเขาก็หยุดครับ จนเขาบอกว่าไม่ง่ายเหมือนแต่ก่อน โดนคำพูดแต่ไหนที่ให้ครั่งแรกเพราะกุรักงัยแล้วมันถามผมว่าแล้วตอนนี้ไม่รักกุแล้วหรอผมเลยบอกไปว่ากุเจ็บแล้วจำวะ สุดท้ายผมก็คุยกัน จนผมขอไลน์เขาอีกครั้งเขาก็ให้ครับผมก็คุยแบบเพื่อนนะครับ คุยไปคุยมาเขาก็เก่งนะทำใจได้แล้วนะ ใช้ครับผมก็บอกเราไป จนมาถึงเดือน 11 /2019
เขาก็หายไปอีก ผมก็ทำใจอยู่หลายวัน ครับ คนเคยคุยกัน อยู่ดีๆๆหายไปอีก ครับ
สุดท้ายเขาก็จากผมไปอีกอย่างเคย ที่เหมือนผมต้องยอมรักความจริงครับเรื่องดีๆๆก็มีครับเรื่องที่เสียใจเสียความรู้สึกก็มีครับ ประการณ์ที่แสนเจ็บปวดครับ ขอบคุณทุกทีพืนที่ระบายนะคับ
ให้การเวลาอีกครั้ง ถ้าคนมันคู่กันเดียวมันก็กลับมาถ้าไม่ใช่ก็เก็บไวเป็นความทรงจำครับ 25ปีต้องจดจำครับ(ขออนุญาตเอามาโพลต)