ผู้ว่าปทุมฯ ไปงานบวชแม้ไม่รู้จักเจ้าภาพ แต่ก็ต้องไป เพราะผู้บวชเพิ่งพ้นโทษจากเรือนจำมา ต้องไปให้กำลังใจคนกลับเนื้อกลับตัว

หลังจากเตรียมการส่งผู้ป่วยโควิด-19 ที่รักษาหายแล้ว ออกจากโรงพยาบาลสนามธรรมศาสตร์ คนขับรถถามแวะซื้อข้าวแกงปักษ์ใต้ไหมใกล้เที่ยงแล้ว ปิ่นโตก็อยู่หลังรถ

ผู้ว่าฯ ปทุม บอก” ไปวัดโพธิ์นิ่มก่อน มีงานบวช “ พวกเรามองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไม่มีในนัดหมายงาน การ์ดเชิญก็ไม่มี สงสัยจะเป็นเรื่องส่วนตัว

ผู้ว่าฯบอกว่า “ ไม่รู้จักใครเลยทั้งเจ้าภาพ ทั้งพ่อนาค แต่ก็ต้องไป เพราะผู้บวชเพิ่งพ้นโทษจากเรือนจำมา ต้องไปให้กำลังใจคนกลับเนื้อกลับตัว “

ไปถึงวัดหลังเพล ชวนพ่อนาคกราบพระอุปัชฌาย์ที่กุฏิ ผู้ว่าฯขอพระอุปัชฌาย์สั่งสอนให้เป็นกุลบุตรกลับตัวเป็นคนดี พระอุปัชฌาย์รับไว้ บอกให้ผู้ว่าฯนำนาคไปแห่รอบโบสถ์ แล้วไปทำงานต่อได้เลย ที่เหลือพระอุปัชฌาย์จะดำเนินการเอง

เที่ยงกว่า เชิญแม่ของนาคมาอุ้มผ้าไตร พ่อของนาคเดินไม่สะดวก ปวดเข่า ให้เข้าไปรอที่โบสถ์ แม่ของนาคกัดฟันเดินถือผ้าไตร ทั้งที่อาการปวดเข่ากำเริบ น้ำตาแห่งความปิติที่ได้เห็นลูกบวช ระคนกับอาการเจ็บเข่า ผู้คนพลอยตื้นตัน ส่วนบาตรกับตาลปัตร มอบให้ผู้ว่าฯถือแทน

เป็นงานบวชที่เรียบง่าย ไม่มีดนตรี ไม่มีแตรวง ไม่มีโห่ 3 ลา ส่งนาคเข้าโบสถ์แล้ว ร่ำลากัน อิ่มบุญกันทั้งนาคและผู้มาช่วยงาน

กลับมาถึงศาลากลาง ผู้ว่าฯถาม “ ไปงานบวชมาแล้วได้เห็นอะไรบ้าง “

ผมตอบ “ หนึ่ง ดึงความไม่ดีออกจากสังคมได้ อะไรที่ไม่ดีไม่งามพ่อนาคเลิกทำแล้ว สอง เติมความดีเข้าไปในสังคม พ่อนาคกลับตัวกลับใจ สึกแล้วก็จะไปทำมาหากิน ช่วยเหลือครอบครัว เห็นว่าซ่อมคอมพิวเตอร์รายได้ร่วมๆ 2 หมื่นต่อเดือน “

ผู้ว่าฯบอก “ ผมเห็นด้วยนะ แต่พี่ได้อีกอย่างคือ กำลังใจ พ่อนาคกำลังให้กำลังใจผู้ว่าฯให้กำลังใจคนในสังคม คนเรามีผิดพลาด กลับตัวเป็นคนดีก็ควรให้กำลังใจกัน “ กำลังใจ จะเป็นคำพูด การกระทำ ลักษณะท่าทาง ล้วนแต่สร้างพลังที่ยิ่งใหญ่เสมอ “

อนุโมทนาบุญด้วยครับ