ปิรามิดแห่งนูเบียนที่ถูกลืมของ Meroe

12 กุมภาพันธ์ 2564 (13:10) แปลโดย Stubborn children

คาร์ทูมซึ่งเป็นเมืองหลวงของซูดานไปทางตะวันออกเฉียงเหนือประมาณ 200 กม. ในหุบเขาที่เรียกว่านูเบียเป็นที่ตั้งของอาณาจักร Kushite โบราณสามแห่ง ที่นี่มีพีระมิดโบราณที่มีความเข้มข้นมากที่สุดเท่าที่เคยสร้างมา

แม้ว่าจะมีชื่อเสียงน้อยกว่าพีระมิดที่กิซ่าในอียิปต์และมีขนาดเล็กกว่าลูกพี่ลูกน้องชาวอียิปต์ แต่ปิรามิดของนูเบียนก็น่าทึ่งไม่น้อย ปิรามิดเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นเมื่อ 2,500 ปีที่แล้วหลังจากที่ชาวอียิปต์เลิกฝังฟารอสไว้ในสุสานขนาดใหญ่ซึ่งเป็นวิธีปฏิบัติที่ทำให้พวกเขาเกือบล้มละลาย อย่างไรก็ตามกษัตริย์นูเบียนรู้สึกทึ่งกับโครงสร้างมหึมาเหล่านี้อย่างชัดเจนและพยายามเลียนแบบ

เครดิตภาพ: Hans Birger Nilsen / Flickr

อาณาจักรกูชเจริญรุ่งเรืองเป็นเวลา 900 ร้อยปีตั้งแต่ประมาณ 800 ปีก่อนคริสตกาลถึง 280 ปีก่อนคริสต์ศักราชและมีอำนาจเหนือพื้นที่กว้างใหญ่ครอบคลุมสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์และไกลไปทางใต้ถึงคาร์ทูม Meroe ทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงในช่วงสุดท้ายของจักรวรรดิ ที่นี่ในเมืองหลวงของพวกเขาชาวนูเบียนได้สร้างปิรามิดที่ลดขนาดลงอย่างมากประมาณ 80 แห่งเหนือสุสานของกษัตริย์และราชินีแห่งอาณาจักรคูชิต์ มีความสูงตั้งแต่ 20 ฟุตถึง 100 ฟุตและสูงขึ้นจากฐานรากที่ค่อนข้างเล็กซึ่งแทบจะไม่เกิน 25 ฟุตทำให้ด้านข้างของปิรามิดมีมุมสูงชัน หนึ่งในปิรามิดที่ใหญ่ที่สุดที่สร้างขึ้นสำหรับผู้ปกครองของ Kush นั้นมีไว้สำหรับผู้หญิงคือ Queen Shanakdakheto (คริสตศักราช 170-150) ด้านข้างของปิรามิดประดับด้วยองค์ประกอบการตกแต่งจากวัฒนธรรมของฟาโรห์อียิปต์กรีซและโรม

โดยรวมแล้วผู้ปกครองชาว Kush ได้สร้างปิรามิดมากกว่า 250 แห่งซึ่งเป็นจำนวนมากกว่าสองเท่าของจำนวนปิรามิดในอียิปต์ทั้งหมด มีการกระจายพันธุ์ในภูมิภาคเล็ก ๆ ในทะเลทรายซูดาน

เช่นเดียวกับชาวอียิปต์โบราณกษัตริย์ของนูเบียถูกทำให้ตายซากและถูกนำไปนอนพักผ่อนปกคลุมด้วยอัญมณีในโลงไม้ก่อนที่พวกเขาจะถูกฝัง ปิรามิดเกือบทั้งหมดถูกปล้นไปเมื่อหลายปีก่อน ในช่วงเวลาของการสำรวจโดยนักโบราณคดีในศตวรรษที่ 19 และ 20 พบว่าปิรามิดบางแห่งมีซากคันธนูลูกธนูที่สั่นสะเทือนแหวนนิ้วหัวแม่มือของพลธนูเทียมม้ากล่องไม้เฟอร์นิเจอร์เครื่องปั้นดินเผาแก้วสีภาชนะโลหะ และสิ่งประดิษฐ์อื่น ๆ อีกมากมายที่ยืนยันถึงการค้า Meroitic กับอียิปต์

ปัจจุบัน Meroe เป็นแหล่งโบราณคดีที่ใหญ่ที่สุดในซูดานและเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญในซูดาน แต่ประเทศที่ได้รับความเสียหายจากสงครามกลางเมืองปัจจุบันมีนักท่องเที่ยวน้อยลง 15,000 คนต่อปี