Heda Hamel เกิดที่เมือง Stuttgart ประเทศเยอรมนีในปี 1908 (เฮอร์ดามอร์ริสัน) เธอรักการถ่ายภาพมาตั้งแต่เด็ก พ.ศ. 2476 เธอมาที่ประเทศจีน สมัครเป็นช่างภาพที่ German Hatong Photo Studio ในเป่ยผิง หลังจากนั้น เธอถ่ายภาพทิวทัศน์ทางตอนเหนือของจีนจำนวนมาก ทั้งวัตถุโบราณ ภาพถ่ายชาวบ้าน และนั่นทำให้เธอมีชื่อเสียงมากขึ้น

พ.ศ. 2487 เอกอัครราชทูตเยอรมันประจำหนานจิง Wehrmann เชิญ Herda ให้ร่วมมือกับนักวิชาการ Alfred Hoffman จัดทำอัลบั้มภาพเกี่ยวกับหนานจิง

ฤดูร้อนถึงฤดูหนาวในปีนั้น Heda ถ่ายรูปเกือบพันรูปในหนานจิง พ.ศ. 2488 "หนานจิง" ฉบับภาษาเยอรมันเผยแพร่ในเซี่ยงไฮ้ พ.ศ. 2489 Hatta แต่งงานกับ Alastair Morrison เปลี่ยนนามสกุลตามสามี และเปลี่ยนชื่อเป็น Hatta Morrison ปี 2534 Hatta Morrison เสียชีวิตใน Canberra ประเทศออสเตรเลีย ปีต่อมา ทำตามความประสงค์ของเธอ ภาพเนกาทีฟมากกว่า 10,000 ภาพและภาพถ่ายมากกว่า 6,000 ภาพที่ถ่ายในประเทศจีนถูกบริจาคให้กับห้องสมุด Yenching ของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด

เฮ็ดดาฮาเมล

ผมได้จัดเรียงภาพนานกิงของ Heda Hamel เกือบพันภาพในคอลเล็กชัน สามารถแบ่งออกเป็น สถาปัตยกรรมสาธารณรัฐจีน อาคารทางศาสนา หินแกะสลักราชวงศ์ใต้ คนหนานจิง หลายประเภท

ชมไปทีละภาพ ต้องประหลาดใจที่พบว่า Hatta ไม่เพียง แต่เป็นนักข่าวที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น เธอยังเป็นศิลปินที่ยอดเยี่ยม ในภาพหนานจิงของเธอ ก็รู้ว่าเธอทุ่มเทให้กับการถ่ายภาพทิวทัศน์หนานจิงเป็นอย่างมาก

กล้องถ่ายรูปและฟิล์ม เป็นสิ่งที่หายากในสมัยนั้น ดังนั้น ภาพถ่ายมักเน้นไปที่สารคดีและข่าว ภาพวิวทิวทัศน์จะมีไม่มาก

ภาพถ่ายดังกล่าวของ Hatta แสดงให้เห็นถึงชนบทของหนานจิง ภูเขาแม่น้ำ ทิวทัศน์ทะเลสาบ ถนนในชนบท เรือใบสีขาวในแม่น้ำ ต้นกก อาหารในเมือง หนานจิงแบบชนบท ในองค์ประกอบ มีเค้าโครงที่ยอดเยี่ยมเหมือนจิตรกร หากเป็นภาพสี แต่ละชิ้นเป็นผลงานชิ้นเอกของการวาดภาพทิวทัศน์เลยทีเดียว

ต้นหลิวริมฝั่ง

ถนนในชนบททอดยาวไปไกล

พระอาทิตย์ตกเหนือเมือง

พื้นที่การเกษตรในเมือง

พระอาทิตย์ตก

ต้นกก

นาข้าว บ้านไร่

พระอาทิตย์ตก ชนบทที่เงียบสงบ ต้นไม้โดดเดี่ยวสองต้นบนผืนนาเหงา

กำลังรอเรือข้ามฟาก

ในอ้อมแขนของกำแพงเมือง เรือน้อยหลับแล้ว

เชิงเทินที่ไม่สมบูรณ์ มองเห็นถิ่นทุรกันดารทุกวัน ดูความผันผวนของบ้านเกิดเมืองนอนที่ล่องลอยไป

เรือไร้คนขับในป่า

ล่องเรืออย่างโดดเดี่ยว

ต้นไม้กำลังจะนอนหลับ

กลับบ้าน

เขียวดุจมรกต

เรือประมง

แม่น้ำในฤดูใบไม้ผลิ

ควันและน้ำไม่เกี่ยวกับรุ่งเรือง ร้องเพลงชาวประมงตอนพระอาทิตย์ตก

ทุกสิ่งในโลกเปรียบเสมือนก้อนเมฆ สีเขียวเท่านั้นที่ยังคงอยู่

ตัดผ่านแอ่งน้ำผุด

ต้นหลิวรอบเขื่อน

การแล่นเรือใบเดียวกำลังจะมาถึง

เมืองหลังหิมะ

ต้นไม้หน้าตาแปลก ๆ สองสามต้น

ทิวทัศน์ภายนอกกำแพงเมือง หญิงในเสื้อคลุมมองด้วยความสงสัย

วิธีการปลูกต้นกล้าในเดือนมีนาคม เพียงแค่มองลงไปที่ท้องฟ้าในน้ำ

เป็นอย่างไรบ้าง? ชอบไหม? นี่คือหนานจิงในทศวรรษที่ 1940 กว่าครึ่งศตวรรษต่อมา ภูมิทัศน์ดังกล่าว แทบจะหาไม่ได้แล้วในปัจจุบันนี้

ทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไปแน่นอน นี่เป็นกฎธรรมชาติ แต่ทิวทัศน์ที่หายไป ทำให้รู้สึกเศร้า โชคดีที่มีภาพขาวดำได้บันทึกช่วงเวลาดังกล่าวนั้นเอาไว้