คุกขี้ไก่

21 ธันวาคม 2563 (13:02) แปลโดย รักและคิดถึงเหมือนเดิม

ขี้ไก่มีกลิ่นแอมโมเนียที่รุนแรงและหายใจไม่ออกซึ่งยากที่จะยืนได้นานกว่าสองสามนาที กลิ่นนี้ทำให้เกิดอาการไม่พึงประสงค์ต่างๆในมนุษย์ตั้งแต่อาเจียนปวดศีรษะและระคายเคืองไปจนถึงความเครียดและภาวะซึมเศร้า แอมโมเนียเมื่อเข้าสู่ร่างกายจะทำปฏิกิริยากับน้ำเพื่อผลิตแอมโมเนียมไฮดรอกไซด์ซึ่งมีฤทธิ์กัดกร่อนมากและทำให้เกิดอาการแสบร้อนในจมูกลำคอและทางเดินหายใจ การสัมผัสและการสูดดมสารที่ปล่อยออกมาจากขี้ไก่เป็นเวลานานเป็นอันตรายต่อมนุษย์และสัตว์

เครดิตรูปภาพ: andrea lehmkuhl / Shutterstock.com

ความเป็นพิษของขี้ไก่ถูกใช้ประโยชน์จาก Abbotsford เมืองในบริติชโคลัมเบียประเทศแคนาดา ในปี 2013 ในความพยายามที่ต่ำช้าในการขับไล่คนจรจัดออกจากถนนในเมืองแอบบอตส์ฟอร์ดคนงานในเมืองทิ้งรถบรรทุกขี้ไก่และกระจายไปทั่วผืนดินที่คนไร้บ้านเคยตั้งแคมป์ บรรณาธิการของแอบบอตส์ฟอร์ดทูเดย์ได้เขียนhttp://www.abbotsfordtoday.ca/abbotsford-spreads-chicken-manure-to-rid-itself-of-the-homeless/">บทความที่น่ารังเกียจซึ่งพูดพาดพิงถึงนายกเทศมนตรีโดยอธิบายถึงการกระทำที่ "ชั่วร้าย" ของเขาว่าเป็นการกระทำของสงครามเคมีกับคนจรจัด ต่อมาเจ้าหน้าที่ของเมืองได้ขอโทษสำหรับการกระทำของพวกเขาและสัญญาว่าจะทำความสะอาด

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ใช้ขี้ไก่เป็นอาวุธต่อสู้กับมนุษย์ ในปีพ. ศ. 2436 ในช่วงที่ฝรั่งเศสยึดครองประเทศไทยกองทหารของฝรั่งเศสได้สร้างห้องขังเล็ก ๆในแหลมสิงห์ซึ่งเป็นเมืองชายทะเลที่สวยงามในจังหวัดจันทบุรี โครงสร้างรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่ทำจากอิฐแดงมีความยาวเพียง 14 ฟุตและสูง 23 ฟุตโดยมีช่องระบายอากาศสองแถวที่ด้านข้าง ห้องขังตั้งอยู่ที่ชั้นล่าง ข้างบนนี้เป็นเล้าไก่ พื้นของเล้ามีรูพรุนทำให้ขี้ไก่ตกลงมาบนนักโทษที่น่าสงสารด้านล่าง คุกนี้เรียกว่า“ คุกขี้ไก่”

เจ้าอาณานิคมฝรั่งเศสใช้คุกขี้ไก่เพื่อกักขังชาวบ้านที่ต่อต้านการยึดครองของฝรั่งเศส แต่นักประวัติศาสตร์บางคนเชื่อว่าเรื่องราวดังกล่าวเป็นเรื่องไร้สาระและอาคารนี้เป็นเพียงหอสังเกตการณ์เท่านั้น