อยากเอ่ยคำนั้น "พ่อ"

อยากเอ่ยคำนั้น "พ่อ"
โดย : อักษราลัย

          เช้าแล้ว เสียงนกร้องจิ๊บ ๆ ข้างหน้าต่างห้องนอนปลุกฉันจากนิทรา วันนี้เป็นวันพ่อของหลาย ๆ คน

          พ่อ? สำหรับฉันเป็นยังไง ความคิดหลังจากตื่น หวนคิดไปถึงเรื่องราววัยเด็ก  พ่อของฉันคือคนแปลกหน้า  ยิ้มเขินทุกครั้งยามเจอ นาน ๆ พ่อจะขึ้นมาจากชุมพร เพื่อมาหาฉัน นิ้วมือพ่อนั้นเรียวยาวสวยงามเกินกว่าจะเชื่อว่าคือมือของชาวประมง  ที่สำคัญพ่อวาดรูปสวยมาก  เด็กน้อยคนนั้นมองนิ้วยาวสวยขยับดินสอปาดไปมาแค่ไม่กี่ครั้ง ภาพนกโผบินที่ปรากฏตรงหน้าทำเอาทึ่งและอดชื่นชมพ่อไม่ได้

          นกในภาพช่างสวย  สง่างาม ดูมีอิสระเสรี เด็กน้อยอยากเป็นเหมือนนกในภาพ นกที่โผบินได้ตามใจฝัน นกที่ไม่ได้อยู่ในกรงทอง สุขสบายแต่เพียงกาย ใจนั้นแสนโหยหาคิดถึงพ่อ 

          มือเรียวนั้นนุ่มหรือหยาบกระด้างก็ไม่เคยจับสัมผัสแม้แต่ครั้งเดียว  แล้วคนปากแข็งแบบฉันนั้นหรือจะพูดออกไป  เพียงแต่ความคิดเท่านั้นหรอก ปากกลับไม่มีคำพูดใดหลุดออกไปแม้สักคำเดียว  แม้แต่คำที่ควรพูดอย่างคำว่า  "พ่อ"

          น่าสมน้ำหน้านัก ในวันที่พร้อมจะเอ่ย อยากพูด อยากตะโกน อยากเรียกคำนั้นในทุกวินาที  ก็ไม่มีใครอยู่รอฟังอีกต่อไป 

          ๕ ธันวาคม ๒๕๖๓

          ~⚘~

ฝากติดตามเพจของอักษราลัยด้วยนะคะ

https://www.facebook.com/gooddaywithcandy/