การไฮเบอร์เนตเป็นของขวัญที่น่าทึ่งจากธรรมชาติสำหรับสัตว์ป่าที่ช่วยให้พวกมันอยู่รอดในฤดูหนาวที่ขมขื่น กระบวนการนี้ช่วยให้อาณาจักรสัตว์หลายชนิดสามารถรับมือกับฤดูหนาวที่ยาวนานและหนาวเย็นได้โดยการลดอุณหภูมิร่างกายลงอย่างมากและอยู่เฉยๆเป็นเวลาหลายเดือน หากไม่ใช่เพื่อจำศีลสัตว์หลายชนิดจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในฤดูหนาวอันโหดร้าย

หมีเป็นสัตว์ป่ายอดนิยมที่รู้จักกันดีว่าจำศีลในฤดูหนาว อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ใช่ตัวเดียวที่ไม่ได้ใช้งานตลอดฤดูหนาว ดูสัตว์อื่น ๆ อีก 8 ชนิดที่ชอบหลบร้อนในช่วงฤดูหนาว

 

1. เต่า

เต่าเป็นสัตว์เลือดเย็นซึ่งหมายความว่าไม่สามารถสร้างความร้อนในร่างกายได้เอง นี่คือเหตุผลว่าทำไมจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องจำศีลเมื่ออุณหภูมิเริ่มลดลง ระยะเวลาของการจำศีลแตกต่างกันไปในแต่ละสายพันธุ์เต่า ตัวอย่างเช่นเต่ากล่องจะจำศีลประมาณสี่เดือน ที่น่าสนใจคือเต่าน้ำจืดเลือกที่จะจำศีลในน้ำโดยที่อุณหภูมิจะคงที่และไม่ต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง 

การจำศีลเต่าน้ำจืดขึ้นอยู่กับพลังงานที่กักเก็บไว้ตลอดช่วงเดือนที่หนาวเย็นและดูดซับออกซิเจนจากน้ำในบ่อโดยเคลื่อนย้ายไปตามส่วนต่างๆของร่างกายโดยล้างด้วยเส้นเลือด วิธีนี้ทำให้เต่าได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอเพื่อรักษาความต้องการที่เปลือยเปล่าโดยไม่ต้องใช้ปอดช่วย 

 

2. งู

งูเกือบทั้งหมดเข้าสู่ภาวะจำศีลในบางช่วงของปี อย่างไรก็ตามการจำศีลขึ้นอยู่กับตำแหน่งและสายพันธุ์ของพวกมัน ตัวอย่างเช่นงูในมินนิโซตาจะเข้าสู่โหมดไฮเบอร์เนตเป็นเวลาหลายเดือนในขณะที่งูในเท็กซัสจะต้องการมันเพียงไม่กี่สัปดาห์ งูพิษในอเมริกาเหนือเช่นแรตเตอร์, คอปเปอร์เฮดและคอตตอนมัทจะจำศีลก็ต่อเมื่ออากาศเย็นลง

ถ้ำรอยแยกลึกบนเนินหินรูใต้รากไม้หรือในท่อนไม้ที่เน่าเปื่อยตลอดจนยุ้งฉางหรือโพรงใต้บ้านเป็นจุดที่งูมักจะจำศีล โพรงหนูเป็นจุดจำศีลที่พบบ่อยที่สุดสำหรับงูนอนหลับ งูบางสายพันธุ์ใช้เวลาช่วงฤดูหนาวเป็นกลุ่มด้วยเช่นกันเพราะจะช่วยให้กันและกันอบอุ่น งูผอมจะไม่รอดจากการจำศีลและจำเป็นต้องได้รับอาหารอย่างเหมาะสมก่อนที่กระบวนการจะเริ่มขึ้น 

ที่น่าสนใจคืองูจากภูมิอากาศเขตร้อนเช่นงูเหลือมและงูเหลือมไม่จำศีลเลย

3. ลีเมอร์แคระหางอ้วน

ที่มา: Wikimedia Commons

ตามข้อมูลของDuke Lemur Centerกล่าวว่าลีเมอร์แคระหางอ้วนเป็นที่รู้กันดีว่าเป็นเพียงเจ้าคณะที่จำศีลเป็นเวลานาน หรือที่เรียกว่าลีเมอร์แคระที่น้อยกว่าสัตว์เหล่านี้พบได้ในมาดากัสการ์และสามารถจำศีลได้นานถึงเจ็ดเดือนต่อครั้ง การจำศีลรวมถึงช่วงเวลา 'torpor' ซึ่งอุณหภูมิร่างกายของสัตว์จำพวกลิงจะลดลงพร้อมกับการเผาผลาญที่ลดลงและอัตราการเต้นของหัวใจลดลง นอกจากนี้ยังผสมกับช่วงเวลาของการอุ่นเครื่องที่เรียกว่า 'interbout arousals' ซึ่งจะเกิดขึ้นทุกๆ 6-12 วันในระหว่างการจำศีล

ก่อนที่พวกมันจะเริ่มจำศีลค่างแคระหางอ้วนจะสะสมไขมันไว้ที่หางของพวกมันโดยการยัดอาหารในช่วงฤดูฝน เมื่อการจำศีลเริ่มขึ้นบิชอพเหล่านี้จะรอดจากไขมันที่เก็บรักษาไว้ในหาง

 

4. เม่น

เม่นถือเป็นหนึ่งในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมไม่กี่ชนิดที่เป็นสัตว์จำศีลของแท้ สัตว์ตัวเล็กขนยาวเหล่านี้จะไม่เข้านอนในช่วงจำศีล แทนที่จะลดอุณหภูมิของร่างกายเพื่อให้เหมาะกับสภาพแวดล้อมและเข้าสู่สภาวะที่ร้อนระอุ การทำเช่นนี้จะช่วยประหยัดพลังงานได้มากและทำให้การทำงานของร่างกายอื่น ๆ ช้าลง ข้อเสียคือกิจกรรมปกติจะเป็นไปไม่ได้สำหรับเม่นในขณะที่อยู่ในโหมดไฮเบอร์เนต 

เม่นจะจำศีลในช่วงเดือนตุลาคม - พฤศจิกายนถึงเดือนมีนาคม - เมษายน สัตว์ให้แน่ใจว่าพวกมันกินเพียงพอก่อนที่จะเริ่มจำศีล เมื่อกระบวนการเริ่มต้นขึ้นเม่นจะได้รับอาหารจากไขมันสะสมในช่วงฤดูร้อน

5. ค้างคาว

ค้างคาวเริ่มจำศีลประมาณเดือนตุลาคมและพฤศจิกายนเมื่อแมลงถูกขับออกไปเนื่องจากอากาศหนาวเย็น สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่บินได้เหล่านี้อาจมีงานยุ่งในช่วงจำศีล แต่โดยปกติจะละเว้นจากการทำกิจกรรมใด ๆ เนื่องจากความสามารถในการเก็บรักษาตัวเอง

รูปแบบการจำศีลของค้างคาวแตกต่างกันไปตามภูมิภาคและความแตกต่างของอุณหภูมิตามฤดูกาล เช่นเดียวกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมส่วนใหญ่การเผาผลาญของค้างคาวจะช้าลงอย่างมากในขณะที่อยู่ในโหมดไฮเบอร์เนต การเต้นของหัวใจจะช้าลงเหลือ 10 ครั้งต่อนาทีจาก 200-300 ครั้งต่อนาที แม้ว่าสิ่งนี้อาจฟังดูอันตราย แต่ก็ช่วยให้ค้างคาวสามารถรักษาระดับพลังงานไว้ที่ 2% ของการทำงานตามปกติของชีวิตและยังสามารถอยู่รอดได้ด้วยไขมันในร่างกายที่เก็บไว้เพียงเล็กน้อยเป็นเวลาประมาณหกเดือน

ในช่วงเวลาจำศีลค้างคาวสามารถลดน้ำหนักตัวได้ครึ่งหนึ่ง

 

6. หอยทาก

หอยทากเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจเมื่อต้องจำศีล ร่างกายของพวกเขาส่วนใหญ่ประกอบด้วยน้ำดังนั้นพวกเขาจึงต้องปกป้องมันจากความหนาวเย็น หอยทากปกคลุมตัวเองด้วยเมือกบาง ๆ ตลอดระยะจำศีล โดยทั่วไปจะมีลักษณะเป็นเมือกแห้งอยู่เหนือปากเปลือก หอยทากเป็นเวลาหลายเดือนจึงช่วยป้องกันพวกมันจากอุณหภูมิที่หนาวเย็น

ซอกหินและซอกตามกำแพงหินที่อยู่ข้างใต้หรือลึกลงไปในเศษซากใบไม้เป็นจุดจำศีลที่เหมาะสำหรับหอยทากเนื่องจากน้ำค้างแข็งจะไม่เข้าไปในสถานที่เหล่านี้ได้ง่าย 

หอยทากส่วนใหญ่จำศีลเป็นกลุ่มโดยอยู่รวมกันตามสถานที่ที่ต้องการ 

7. กบไม้

ที่มา: Wikimedia Commons

 

กบไม้เป็นหนึ่งในสัตว์ที่น่าสนใจไม่กี่กลุ่มที่สามารถแช่แข็ง แต่ไม่ตาย ในช่วงปลายฤดูหนาวหรือต้นฤดูใบไม้ผลิคุณมีแนวโน้มที่จะพบกบไม้จำศีลที่ดูเหมือนจะตายไปแล้ว อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้ตาย

ตลอดช่วงเวลาจำศีลหัวใจดวงน้อยของกบไม้จะหยุดเต้นและมีน้ำมากถึง 65% ในร่างกายของมันจะกลายเป็นน้ำแข็ง นี่อาจฟังดูอึดอัด แต่กบไม้ไม่รังเกียจ ใช้เวลาเกือบสองถึงสามเดือนในแต่ละฤดูหนาว ในระยะนี้อุณหภูมิของร่างกายจะอยู่ระหว่าง -1 ° C ถึง -6 ° C เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้นอีกครั้งน้ำแข็งก็ละลายและหัวใจของพวกเขาก็เริ่มเต้นอีกครั้ง 

8. Common poorwills

ที่มา:  Wikimedia Commons

Common poorwillsถือได้ว่าเป็นนกจำศีลชนิดแรกที่รู้จักกันดี นกที่มีลักษณะคล้ายนกเค้าแมวตัวเล็ก ๆ นี้มีชีวิตรอดจากการกินแมลงบิน อย่างไรก็ตามในช่วงฤดูหนาวแมลงเหล่านี้จะหายไปและผู้ยากไร้ทั่วไปจะเข้าสู่โหมดจำศีลแทนที่จะอพยพไปยังที่ที่มีอากาศอบอุ่นเหมือนนกส่วนใหญ่ 

เช่นเดียวกับสัตว์ที่จำศีลส่วนใหญ่Common poorwillsจะลดอัตราการเผาผลาญลงในระหว่างการจำศีลเพื่อให้อยู่รอดได้หลายสัปดาห์และหลายเดือนโดยไม่ต้องกิน การหายใจของพวกเขาสามารถลดลงได้ถึง 90% ในระยะนี้และอุณหภูมิของร่างกายจะลดลงถึง 4 ° Cในขณะที่มีนกเช่นนกพิราบที่สามารถเข้าสู่ช่วงเวลาสั้น ๆ ของชาในช่วงฤดูหนาวที่จะประหยัดพลังงาน poorwill ทั่วไปเป็นตัวเดียวที่เป็นที่รู้จักกันว่านก Hibernates สำหรับสัปดาห์ นกชนิดนี้มีชื่อมาจากคำว่า "poorwill" ของชาวอเมริกันพื้นเมืองซึ่งแปลว่า "นกที่กำลังนอนหลับ"