โศกนาฏกรรมชายข้ามเพศ Brandon Teena

 

โศกนาฏกรรมชายข้ามเพศ Brandon Teena

วันนี้เราจะทุกท่านมารู้จักกับคดีหนึ่ง ที่นับได้ว่า เป็นหนึ่งในจุดเปลี่ยนของความหลากหลายทางเพศ คือ หลังจากที่เกิดคดีนี้แล้ว ผู้คนในตอนนั้นก็เริ่มที่จะให้ความสนใจกับความแตกต่าง ความหลายมากขึ้น กับคดีในวันนี้ โศกนาฏกรรมชายข้ามเพศ Brandon Teena

ทุกท่านคิดว่า ในสังคมปัจจุบันเรานี้ ได้เปิดกว้างเรื่องความหลากหลายทางเพศแล้วหรือยังคะ ถ้าทุกท่านคิดว่า เปิดกว้างแล้ว ทุกท่านคิดถูกค่ะ แต่การเปิดกว้างที่ว่านี้ มันแค่เปิดกว้างมากกว่าเดิม แต่ไม่ใช่ทั้งหมด การเหยียดเพศในปัจจุบัน ยังคงมีให้เห็นอย่างต่อเนื่องและเรื่อย ๆ เพียงแค่ความรุนแรงมันลดน้อยลง

แต่เรื่องราวที่เราจะนำมาเล่าให้ทุกท่านฟังในวันนี้ นับได้ว่า เป็นเรื่องราวที่น่าสะเทือนใจ และหดหู่ใจเป็นอย่างมาก ว่าเพราะเหตุใด คนเราถึงกับมนุษย์คนหนึ่งได้ถึงขนาดนี้

เรามาพบกับเรื่องราวในวันนี้กันเลยค่ะ..

เช้าวันที่ 31 ธันวาคม 1993 ตำรวจเมืองริชาร์ดสัน รัฐเนแบรสกา ได้รับแจ้งเหตุฆ่ากันตายในบ้านย่านชานเมือง เมื่อเดินทางไปถึงที่เกิดเหตุ ก็พบร่างของชายผิวดำนอนจมกองเลือดที่พื้นกลางห้อง ใบหน้ามีบาดแผลถูกยิงที่แก้มด้านซ้าย กระสุนทะลุออกที่ศีรษะด้านขวา

และเมื่อตำรวจเดินเข้าไปในห้องครัวก็ต้องประหลาดใจ เมื่อพบกับหญิงวัยกลางคน กำลังนั่ง ป้อนนมเด็กทารก ผู้หญิงคนนั้นแสดงตัวว่าเธอมีชื่อว่า แอนนา แลมเบิร์ต เธอเป็นยายของเด็ก และ เป็นมารดาของหนึ่งในเหยื่อที่เสียชีวิต

แอนนา เธอได้ขับรถมาเยี่ยมลูกสาวและหลานของเธอ แต่สิ่งที่เธอพบ กลับกลายเป็นร่างไร้วิญญาณของลูกสาว และเพื่อนอีก 2 คน เธอจึงโทรศัพท์แจ้งเหตุ และนั่งรอจนกว่าตำรวจจะมาถึง

เมื่อตำรวจได้ขึ้นไปตรวจสอบชั้น 2 ของบ้าน พวกเขาก็ได้พบว่า บนเตียงนอนมีร่างของลิซ่า แลมเบิร์ต วัย 24 ปี ถูกยิงที่เบ้าตาขวาและช่องท้อง ส่วยปลายเตียง มีร่างของชายหนุ่ม มีบาดแผลถูกยิง และแทงหลายแห่งตามลำตัว ลักษณะของบาดแผลสันนิษฐานได้ว่า ชายหนุ่มคนนี้เป็นเป้าหมายหลักของการสังหาร

หลังจากตรวจสอบร่างนั้นดี ๆ แล้ว พวกเขาก็จำได้ว่า ร่างของชายหนุ่มคนนี้ แท้ที่จริงคือ หญิงสาวชื่อ ทีน่า แบรนดอน วัย 21 ปี ซึ่งเมื่อสัปดาห์ก่อน ได้เดินทางไปแจ้งความกับตำรวจว่าถูกเพื่อนชาย 2 คนรุมข่มขืน

ทีน่าไม่ใช่สาวเลสเบี้ยน แต่เธอมีจิตใจเหมือนผู้ชาย ซึ่งเกิดมาในร่างของผู้หญิง ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมเธอใช้นามสกุลเป็นชื่อต้น และเอาชื่อต้นไปเป็นนามสกุล โดยเรียกตัวเองว่า แบรนดอน ทีน่า เพื่อให้เหมือนกับชื่อผู้ชาย และเธอก็ใฝ่ฝันอยากจะผ่าตัดแปลงเพศให้เป็นผู้ชาย จริง ๆ

แบรนดอนไม่ได้เพียงแค่เปลี่ยนชื่อเป็นชาย เธอยังแต่งตัวเหมือนผู้ชาย โดยใช้ผ้ารัดหน้าอกและม้วนถุงเท้ายัดใส่เป้ากางเกง แต่เพื่อนบ้านและเพื่อนที่โรงเรียนรู้จักแบรนดอนมาตั้งแต่เด็ก  รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิง

ดังนั้น เพื่อหลีกเลี่ยงความจริงอันนี้ แบรนดอนจึงย้ายออกจากบ้านในเมืองลินคอล์น มาอาศัยอยู่ตามลำพังในเมืองริชาร์ดสัน โดยหาเลี้ยงชีพด้วยการลักเล็กขโมยน้อย และปลอมแปลงเช็คธนาคาร

แบรนดอนได้ลิซ่าเป็นแฟน และอาศัยอยู่กับเธอโดยหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์ด้วยการโกหกว่าอายที่มีอวัยเพศเล็ก หรือบางครั้งก็บอกว่าเธอมี 2 เพศในร่างเดียว ไม่อยากให้ใครเห็น กำลังเก็บเงินเพื่อผ่าตัดให้เหลือเพศเดียว

เพื่อนสนิทที่แบรนดอนไปมาหาสู่เป็นประจำคือ ทอม นิสเสน และจอห์น ล็อตเตอร์ ซึ่งชักนำไปสู่การพบรักใหม่กับลาน่า ทิสเดล วัย 19 ปี อดีตคู่ควงของจอห์น และได้เพื่อนใหม่เป็นชายผิวดำชื่อ ฟิลลิป ดีไวน์ วัย 22 ปี ซึ่งกำลังตามจีบน้องสาวของลาน่า

วันที่ 15 ธันวาคม 1993 หลังจากแบรนดอนควงแฟนใหม่ได้ไม่กี่สัปดาห์ เขาก็ถูกตำรวจจับในข้อหาปลอมแปลงเช็ค ลาน่าเดินทางมาเยี่ยม และต้องประหลาดใจที่พบว่าแบรนดอนถูกคุมขังในห้องขังนักโทษหญิง แม้จะสับสน แต่เธอก็ขอร้องให้ทอมช่วยประกันตัวแบรนดอนออกมา

วันที่ 22 ธันวาคม ทอมรวบรวมเงินประกันตัวแบรนดอนออกจากคุก และ เชิญชวนให้เขามาเฉลิมฉลองเทศกาลคริสต์มาส ในคืนวันที่ 24 ธันวาคม อันเป็นจุดเริ่มต้นของโศกนาฏกรรม เมื่อทอมและจอห์นกินเหล้าจนเมาได้ที่ ก็บังคับให้แบรนดอนสารภาพออกมาว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่..

 แบรนดอนจำนนต่อหลักฐาน และได้ยอมรับสารภาพตนเองว่าเป็นผู้หญิง อย่างไรก็ตาม เขากำลังรวบรวมเงินไปผ่าตัดแปลงเพศเป็นผู้ชาย แม้ความจริงจะถูกเปิดเผยออกมา แต่ลาน่ายังคงสับสนจากความรักที่ฝังลึกแบบวัยรุ่น

ทำให้จอห์นไม่พอใจ คว้าแขนแบรนดอนกระชากเข้ามาหาแล้วจับเขาแก้ผ้าให้ลาน่าได้เห็นว่าแบรนดอนเป็นผู้หญิง

จอห์นไล่ลาน่าให้กลับบ้านไปคนเดียว แต่ไม่ให้แบรนดอนไปด้วย โดยอ้างว่า ไม่ต้องการให้แบรนดอนและลาน่าคบหากันอีก แต่ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขากำลังวางแผนสั่งสอนแบรนดอน  

เมื่อลาน่าขับรถออกจากบ้านไป ทอมก็ทำการชกต่อยแบรนดอนจนลงไปกองกับพื้น แต่ทอมก็ยังไม่หนำใจ ใช้เท้าเตะจนแบรนดอนมีอาการสะบักสะบอม หลังจากนั้นทอมและจอห์นก็ช่วยกันลากตัวแบรนดอนขึ้นรถพาไปสถานที่เปลี่ยว และทั้งคู่ก็ลงมือข่มขืนแบรนดอนภายในรถ

หลังจากนั้น ทอมก็ยังชกต่อยสั่งสอนแบรนดอนอีกหลายครั้ง ก่อนที่ปล่อยเธอไว้ข้างถนนท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น แบรนดอนประคองตัวเองขึ้นเดินสะเงาะสะแงะไปจนถึงบ้านลาน่า และลาน่าก็แนะนำให้แบรนดอนไปแจ้งความกับตำรวจ

นายอำเภอชาร์ล คือผู้สอบปากคำแบรนดอน แต่สังคมชนบทในตอนนั้น ไม่คุ้นเคยกับเรื่องพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศ การสอบปากคำจึงกลับกลายเป็นการสัมภาษณ์เรื่องส่วนตัวของแบรนดอนด้วยถ้อยคำดูถูกดูแคลน แทนที่จะเป็นการสอบปากคำเหตุการณ์อาชญากรรม

จนกระทั่งแบรนดอนรู้สึกอึดอัด และปฏิเสธที่จะตอบคำถาม นายอำเภอชาร์ลจึงลงท้ายในบันทึกแจ้งความว่า เจ้าทุกข์ไม่ให้ความร่วมมือ

สามวันหลังจากนั้น นายอำเภอชาร์ลจึงเดินทางไปสอบปากคำทอมและจอห์น ผู้ถูกกล่าวหาว่าทำร้ายร่างกายและข่มขืนแบรนดอน แต่ทั้งคู่ให้การปฏิเสธข้อกล่าวหา นายอำเภอชาร์ลก็ไม่จับกุมหรือควบคุมตัวมาดำเนินคดี

ทอมและจอห์นโกรธ แค้นที่แบรนดอนไปแจ้งความกับตำรวจ จึงออกตามล่าหาตัวแบรนดอน ไปจนถึงบ้านเดิมในเมืองลินคอล์น แต่ก็ไม่พบแบรนดอน ทั้งคู่ย้อนกลับมาที่บ้านลาน่าในคืนวันที่ 30 ธันวาคม

แม่ของลาน่าบอกว่า แบรนดอนน่าจะกลับไปอยู่บ้านลิซ่าแฟนเก่า เมื่อทอมและจอห์นตามไปที่บ้านลิซ่าก็พบว่าบ้านปิดไฟเงียบ แต่ทอมก็ได้ใช้เท้าถีบประตูบ้านจนเปิดออก และบุกรุกเข้าไปในบ้านจนถึงห้องนอนชั้นบน หลังจากนั้นก็ได้สังหารทั้งคู่อย่างโหดเหี้ยม..

หลังจากที่ทั้งคู่ได้ถูกจับกุมตัว ทอมและจอห์นต่างให้การซัดทอดกันเอง ว่าอีกฝ่ายหนึ่งเป็นคนลงมือสังหารเหยื่อทั้ง 3 ราย

ศาลชั้นต้นได้พิพากษาจำคุกตลอดชีวิต ทอม นิสเสน และประหารชีวิต จอห์น ล็อตเตอร์ จากการร่วมมือกันสังหารแบรนดอน ทีน่า เพียงเพราะรับไม่ได้ที่เป็นผู้หญิงแต่มีจิตใจเป็นผู้ชาย

อย่างไรก็ตาม เรื่องราวที่เรานำมาให้ทุกท่านทราบในวันนี้ เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของความรุนแรงในการเหยียดเพศเท่านั้น

ถ้าหากท่านใดที่สนใจอยากจะศึกษาหรือหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้น เราแนะว่าว่า ให้ลองไปรับชมภาพยนตร์เรื่อง Boy don’t cry ลูกผู้ชายไม่หลั่งน้ำตา เพราะเป็นภาพยนตร์ที่สร้างขึ้นจากเรื่องจริงของคดีนี้ทั้งหมดเลยค่ะ ซึ่งน่าสะเทือนใจมาก ๆ

แต่อย่างไรก็ตาม ทางเราก็ยังหวังว่า เหตุการณ์ในอดีตต่าง ๆ รวมถึงในปัจจุบันนี้ด้วย จะทำให้คนยอมรับในความหลากหลายและความแตกต่างมากขึ้น เพราะเราทุกคนเป็นมนุษย์เช่นเดียวกัน สิทธิเสรีภาพ และศักดิ์ศรีย่อมมีเช่นเดียวกันทุกคนค่ะ