ถ้าคุณผิดคำ!!!

สมปองหรือไอ้ปองหนุ่มโรงงานมาจากต่างจังหวัด​ ด้วยที่หน้าตาคมเข้มประกอบกับวาทะชั้นเชิงมีลีลาในการพูด ไม่แปลกที่จะมีสาวๆรุมล้อม​ จนมันแทบจะเลือกได้วันละคน​ แต่ที่ดูมันรักจริงหัวปักหัวปำที่สุดคือ​ น้องพร สาวโรงงานเดียวกันต่างแผนก​ สาวก็รู้ว่าสมปองเจ้าชู้ขนาดไหน​ แต่ก็คิดว่าสักวันเขาคงเลิกได้​ เขาก็ดูจะห่างๆหญิงอื่นอยู่จริง ๆ

             ต้นประดู่ใหญ่หลายคนโอบตั้งตระหง่าน​ ผ้าสามสีพันพันหลายชั้นหลายรอบ​ กลิ่นธูปเทียนคละคลุ้ง​

  "สิ่งศักดิ์สิทธิ์นี่จะเป็นสักขีพยานในความรักที่พี่มีต่อนุชไง​"

  "ถ้าจริงใจแล้วไม่ต้องสาบานก็ได้นี่พี่.."

 "ไม่ได้หรอก​ ถึงจริงใจก็ต้องมีพยานรับรู้.. ลูกขอสาบานว่าจะซื่อสัตย์​ รักเดียวใจเดียว​ หากใครทรยศมีคนอื่นขอให้ฟ้าดินลงโทษ.."

สาวเจ้าฟังแล้วแสนปลื้ม​แต่ไม่วายกังวล​ เสียงลมพัดซู่​ แว่วๆกับเสียงห้าวๆแผ่วมา

 " ให้มันจริงเถอะ​ เหอๆๆ.. "สมปองสะดุ้งเฮือก​ ถึงมันจะแผ่วเบาแต่ก็ชัดเจนในหู​ หูฝาดแน่ๆ​ แล้วพากันเดินทางกลับ

             สายๆวันอาทิตย์สมปองกับเพื่อนอีกคนนั่งโจ้เบียร์กันตามประสาวันหยุด​ ปูเสื่อใต้ต้นก้ามปูใหญ่หลังหอพักโรงงาน

  "ไงบ้างวะน้องพรของเอ็งไอ้ปอง"เพื่อนถาม

 " จะไปเหลือเร้อะ​ แต่ก็ว่าไปคนนี้ข้ารักจริงว่ะ.."

  "รักจริงน่ะมันไม่แปลก​ แต่อย่าลืมนะว่าเอ็ง....." เพื่อนคนนั้นยังพูดไม่จบ  ลมพัดซู่​ ท้องฟ้าที่สดใสกลับมืดดำทมึน​ ฝนกำลังมา​ สองคนรีบเก็บวงอย่างเร่งด่วน​ แต่ทันใดนั้น

 " เปรี้ยงงงงงง!!! "สายฟ้าผ่าลงตูมใหญ่ที่กิ่งก้ามปูฉีกกระจุย​ ท่อนไม้ใหญ่หล่นวูบกลางวง​ สมปองไหวตัวหลบเฉียดฉิว​ ทับเอาร่างเพื่อนมันตายร่างแหลกคาที่​ 

            สมปองเสียใจเป็นหนักหนา​ เพื่อนรักมาตายต่อหน้า​  ศพนั้นถูกจัดอย่างง่ายๆ​ตั้งสวดที่วัดใกล้ๆ​ เขานั่งไหว้ศพพึมพำ​ วูบหนึ่งเห็นจะๆร่างคนห้อยหัวลงมาจากเสาศาลา​ ตาโปนลิ้นยาวจ้องมาที่เขา

  "ผิดคำสาบาน!!" ผีนั่นเอ่ย​  และในทันใด​ ฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมาที่โลงศพแตกกระจุย​ ศพกลิ้งขลุกขลักๆตกลงมา​ เสียงคนในงานวี้ดว้ายแตกระงม​ แน่นอนฟ้าผ่าซ้ำลงยังงี้ย่อมไม่ดี​ เกิดอาเพธอะไรแน่ๆ

  "ธรรมชาติลงโทษยังงี้​ โบราณถือนัก​ รีบเผาให้เสร็จๆไปเถอะ" สัปเหร่อคนหนึ่งตัดบท​  สมปองยืนหน้าเตาเผาใจคอไม่ดี​

  "เปรี้ยงงง!!" สายฟ้าพิโรธลงอีกครั้ง​ คราวนี้เสาเมรุขาดเอนลงมาที่เขา​ สมปองกระโดดหลบหวุดหวิด​ "เฮ้ย​ อะไรนักหนาวะ"

           คนในงานต่างแตกตื่นไปรวมตัวกัน

"  ทำไมมันซ้ำซากนัก"

" ที่น่าแปลก​ ฟ้ามันจะลงตรงที่ไอ้ปองอยู่​ รึว่าเป้าหมายที่แท้คือ..."  ไม่ทันขาดคำ​ ร่างหญิงสาวอุ้มท้องคนหนึ่งก็ปรากฎตัว​ สมานสะดุ้งเฮือก

  " ไอ้พี่ปอง​ ไอ้กระล่อน  ทิ้งฉันกับลูกในท้องมามีเมียใหม่​ บอกจะมาทำงานในเมือง" พลัน​ สาวพร  สาวคนใหม่ร้องอ๋อทันที

" อุตส่าห์พาไปสาบาน​ ที่แท้พี่เองที่ผิดคำ​ สิ่งศักดิ์สิทธิ์​ถึงตามเข็คบิลยังงี้​ ตอนแรกทุกคนนึกว่าเพื่อนพี่ที่ผิดคำ"

 คนในเหตุการณ์ร้องอ๋อทันที​  และไม่ทันคาดคิด​  ฟ้าก็ผ่าเปรี้ยงอีกที​ ลงที่กลางตัวสมปองไหม้เป็นจุล​ควันคละคลุ้ง​ กลิ่นไหม้อบอวล

         เสียงลมซู่ซ่าหวีดหวิว​ ระคนคล้ายเสียงหัวเราะแผ่วเบาอย่างสะใจ​ ฟ้าที่อึมครึมสว่างสดใสขึ้นฉับพลัน​ พอๆกับความคลางแคลงใจของผู้คนตรงนั้น.. ///

 ถ้าคุณไม่แน่จริงหรือยังไม่แน่ใจ  อย่าเพิ่งไปสาบานกับใครง่าย ๆ ล่ะ