บทเรียนชีวิต

วิ่งไล่ไฟปราถนาอย่างบ้าคลั่ง

ผลักความชังไปสู่ผู้ขัดขวาง

ปล่อยชีวิตมืดมนบนหนทาง

ใช้หัวใจอย่างอ้างว้างช่าง ทะนง

....ถึงคราติดกับดักชักร้อนรุ่ม

.....ดุจไฟสุมแผดเผาใจ..อันไหลหลง

....หมดสิ้นแล้วภาพแห่งฝันอันมั่นคง

.....จิตดิ่งลงมืดมิดปิดมายา

เมื่อห้องฝันสลายไปในอากาศ

ก็ไม่อาจสมใจในปราถนา

ดวงจิตร้าวระบมจมชีวา

แม้นเพรียกหาเช่นไร..ไม่กลับคืน

หลับตาเสียเถิดนะ หากเหนื่อยล้า

กู้ศรัทธาคืนมาอย่าทนฝืน

แม้นสูญสิ้นสิ่งหวังนั้นพังครืน

ขอให้ยืนเพื่อสู้..สู่ศรัทธา

ศรัทธาจักนำทางสร้างชีวิต

ถูกหรือผิดค่อยเรีบบเรียงเพียรใฝ่หา

โลกใบใหม่จะยิ้มแย้มแต้มอุรา

โลกจะอ้าแขนรับด้วยยินดี.

๑๙ .๙ .๖๒