คำว่ารักสามเส้า ถ้าสร้างเป็นละคร มันก็คงน่าดูชมนะผมว่า

แต่ถ้ามันดันมาเกิดขึ้นกับเราเมื่อไหร่ ความเจ็บปวดแสนสาหัส คงจะสุดพรรณนาแน่นอน

ก่อนอื่น เรามาเริ่มเดินตามเส้นทางแห่งความรักตั้งแต่ก้าวแรกกันเลยดีกว่าครับ>>>

       ย้อนเวลากลับไปในช่วงที่เราเริ่มมีรักครั้งแรก ไม่ว่าบทสรุปครั้งนั้นจะจบลงแบบไหน

คำพูดที่ว่าไม่มีใครลืมรักครั้งแรกได้นั้นเป็นจริงเสมอ เพราะ...

เป็น...ความรักที่ขาวสะอาด

เป็น...ความรักที่ไม่หวาดกลัวต่อสิ่งใดๆ

เป็น...ความรักที่เราให้หัวใจไปเต็มร้อย   

     เราจึงเชื่อมั่นว่า ความรักที่ซื่อตรงและจริงใจที่ให้ไปนั้น จะได้มาซึ่งความรักและความสัมพันธ์แบบเดียวกัน

แต่โลกมักไม่ค่อยยุติธรรมกับคนที่รักจริง

คนที่ซื่อสัตย์กลับถูกนอกใจ คนที่ไว้ใจ กลับถูกทำร้าย

   จากที่เราเคยมองว่าความรักคือความขาวสะอาด แต่วันนี้มันกลับกลายเป็นสีเทา

จากที่เคยรักใครแล้วให้ไปทั้งใจ กลับต้องแบ่งหัวใจไว้ครึ่งหนึ่งเพื่อรักตัวเอง

การจะรักใครอีกสักครั้งก็กลายเป็นเรื่องยาก ความสัมพันธ์กลายเป็นสิ่งที่น่ากลัว

    อาจจะมีบางคนที่สมหวังกับรักในครั้งแรก แต่เพราะมีจุดเริ่มต้น มันก็ต้องมีจุดสิ้นสุดเช่นกัน

ไม่มีเวลาให้กัน

นอกใจไปมีคนอื่น

ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป

อยู่ไกลกันเกินไป

    หรือ...เพราะเหตุผลอะไรก็ตาม สิ่งต่างๆเหล่านี้ล่ะที่ทำให้ความรักนั้นจบลง

การร้องไห้อ้อนวอน การกลับไปแก้ไขในสิ่งที่พลาดไป

หรือคำขอโทษที่เปล่งออกมากี่พันครั้ง

    หากแต่ความรู้สึกที่เปลี่ยนไปแล้ว มันก็เป็นเรื่องยากที่จะทำให้ความสัมพันธ์นี้กลับคืนมาดังเดิม

ทำได้แค่เพียง...ยอมรับความเป็นจริงที่ไร้เธอในวันนี้

     เพราะมีความสัมพันธ์เราถึงเจ็บปวด เพราะมีความสัมพันธ์เราถึงไม่กล้าที่จะรัก

ยิ่งเคยมีความสุขกับความสัมพันธ์ในตอนแรกมากเพียงใด ยิ่งเจ็บปวดในเวลาที่สูญเสียมันไปมากเท่านั้น  

   ในวันที่ทุกสิ่งทุกอย่างจบลง ความสัมพันธ์คือสิ่งที่น่ากลัวที่สุด จริงๆแล้วความสัมพันธ์ที่จบลงไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว

หากแต่ความทรงจำของคนที่ยังคงรู้สึกต่างหาก...ที่น่ากลัว

  ที่นี้เรามาเจาะเป็นเรื่องๆกันว่า เพราะเหตุใดคนที่เรารักถึงไปมีคนใหม่ 

และเพราะผลกรรมอะไรหนอ เราจึงต้องมาพบเจอเรื่องแบบนี้ได้

ถ้าพร้อมแล้วเรามาอ่านไปพร้อมกันเลย>>>>>

ปฐมเหตุแห่งการมีรักสามเส้าคือ...การใจอ่อน ไม่เด็ดเดี่ยวในการเลือก ไม่เด็ดเดี่ยวในการปฎิเสธ

ปล่อยให้เริ่มต้นง่ายๆ แล้วก็ปล่อยให้เลยตามเลย จนมาถึงจุดที่อ้างได้ว่าสายเกินไป ตัดใจไม่ได้สักทาง

เมื่อชาติหนึ่ง เราปล่อยอะไรคาราคาซังไว้ช่วงหนึ่ง ก็กลายเป็นกรรมว่าด้วยความใจอ่อน

ชาติต่อมาเมื่อเจอใครก็มักจะเจอหลายๆคนพร้อมๆกัน และไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นคนเดิมกับชาติที่แล้ว

แล้วจิตใจก็มีปฎิกิริยาเดิมๆคือ... อยาก Say yes ไม่อยาก Say no ให้ใครต้องเสียใจไปทั้งหมด

ทางออกคือ ต้องแก้ไขมันตอนนี้เลย เริ่มจาก...เลือกชาตินี้เลย เอาชีวิตนี้ล่ะเป็นที่ตั้งของกรรมใหม่เพื่อหักเหเส้นทางเดิม

เลือกให้ได้สักหนึ่งคน พิจารณาเอาจากบุญที่เราทำร่วมกันได้

แล้วเด็ดเดี่ยวในการเลือกมาคนหนึ่ง

และเด็ดขาดในการปฎิเสธคนหนึ่งให้ได้ สัญญากับตัวเองให้แน่วแน่ว่าจะไม่ใจอ่อน

จำไว้ให้ได้ว่า....

1. มีใคร จะมีคนเดียว ไม่เผื่อใจกับใครอื่นทั้งต่อหน้าและลับหลัง

2. ไม่เผลอใช้มารยาให้ความหวังกับใคร ทั้งๆที่ไม่มีใจให้เขาเลย

3. หยุด...หลอกตัวเองว่าตัดใครไม่ได้สักคน

   ถ้าทำ3ข้อนี้ได้ ก็จะกลายเป็นสุจริต3 ทั้งกาย วาจา ใจ 

และจะทำให้เราพ้นจากความเศร้าเพราะรักสามเส้าได้ทั้งชาตินี้ ชาติหน้าและชาติต่อๆไปได้