ทำไมไม่รู้

     โอเคเราทุกข์ใจ แต่ทำไมไม่มีใครรู้ เป็นไปได้หรอที่เราอยู่ร่วมกัน แล้วไม่เห็นความรู้สึกของกันและกัน เป็นไปได้หรอที่ชีวิต ของผู้คนถูกขายทิ้ง เพื่อสื่อที่ไม่แต่งแต้มความเป็นอุดมการณ์ แต่สื่อกลับเลือกที่จะนำเสนอแง่มุมของความทุกข์ของผู้คนจาก GDP สื่อตอนนี้ได้แต่อธิบายความเป็นไปของโลกแต่ไม่ลงไปสำรวจสิ่งที่อยู่ลึกๆในใจ 

     มันทำให้คนใช้แต่ Auditor การต่อรอง การตรวจสอบ ในงานที่ทำ ในชีวิต เมียก็จับผิดสามี พ่อแม่ก็กดดันลูก ซึ่งสมัยก่อนผมมีความสุขมากกับการเป็นคนที่ระลึกถึงอุดมการณ์ ความเข้าใจตัวเอง