อาถรรพณ์สระบัว

        ที่หลังหอพักหญิงมีสระน้ำซึ่งเต็มไปด้วยดอกบัว ข้างๆจะมีต้นก้ามปู บริเวณนั้นร่มครึ้มดี เป็นที่ที่พวกเด็กหอชอบมานั่งเล่นกันทุกวัน

        แต่สระนี้เคยมีนักศึกษาจมน้ำตายมาแล้วถึง 4 คน นักศึกษาเล่ากันต่อๆมาว่า ครั้งแรกเป็นนักศึกษาชายและหญิง ทั้งสองเป็นแฟนกัน มาพายเรือเพื่อจะเก็บดอกบัว แต่เรือคว่ำตกลงไปในน้ำ ผู้ชายพยายามจะช่วยผู้หญิงที่ว่ายน้ำไม่เป็น แต่ในที่สุดก็จมน้ำตายทั้งคู่!!

        1 ปีต่อมา มีนักศึกษาหญิง 2 คนมานั่งอ่านหนังสือกันอยู่ริมสระ อยู่ๆก็เกิดพลัดตกลงไป เพื่อนอีกคนจะลงไปช่วย แต่ก็ว่ายน้ำไม่เป็น จึงรีบวิ่งไปตามคนมาช่วย แต่น่าเสียดายเมื่อเพื่อนๆมาถึงก็กระโดดลงน้ำไป ช่วยนักศึกษาหญิงคนนั้นกับเสียชีวิตเสียแล้ว

        อีก 2 ปีต่อมา มีพวกนักศึกษาชายแอบว่ายน้ำเล่น นักศึกษาคนหนึ่งเป็นตะคริวร้องตะโกนให้เพื่อนช่วย เขาว่ายน้ำออกไปไกลจากกลุ่มเพื่อนมาก ขณะนั้นเป็นเวลาโพล้เพล้แล้ว เพื่อนๆพยายามว่ายไปช่วยแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะขาของเขาติดอยู่กับอะไรสักอย่างดึงเท่าไหร่ก็ดึงไม่ขึ้น จนกระทั่งเขาจมน้ำสิ้นใจตายต่อหน้าเพื่อนๆ

        รายล่าสุดเป็นที่ร่ำลือกันว่า จมน้ำตายเมื่อถูกผีดึงขา!!

        ตั้งแต่นั้นมาสระบัวนี้ก็ถูกห้ามไม่ให้ลงไปเล่นน้ำอีก แต่เด็กหอยังคงนิยมไปนั่งเล่นกันที่ใต้ต้นก้ามปูตามเดิม

       "แม้แต่อาจารย์ยังเคยเจอผีนักศึกษาที่จมน้ำตายเลย" มายเล่าให้เพื่อนๆฟังถึงประวัติศาสตร์ของสระบัวแห่งนี้ฃ

        ตอนกลางคืนอาจารย์แกเดินกลับบ้านพัก ซึ่งต้องผ่านสระบัว อาจารย์มองไกลๆเ ห็นนักศึกษา 4 คน นั่งเป็นเงาดำมืดอยู่ริมสระ สงสัยว่าทำไมดึกดื่นป่านนี้แล้วยังมานั่งอยู่ตรงนี้อีก จะเดินเข้าไปตักเตือนให้รีบกลับหอ แต่พอเดินไปปรากฏว่าไม่พบใครสักคน ได้ยินแต่เสียงคนร้องไห้สะอึกสะอื้น อาจารย์ถึงกับจะไข้อยู่หลายวันกว่าจะมาทำงานได้เป็นเดือนเชียวล่ะ!!

        เรื่องแบบนี้ฉันไม่ค่อยกลัวนัก แต่ก็ไม่เคยลบหลู่ เพราะทุกที่มักจะมีเรื่องเล่ากล่าวขานถึงเรื่องผีๆสางๆเป็นธรรมดาอยู่แล้ว

        คืนต่อมา มายปลุกฉันและเพื่อนร่วมห้องอีกคน ให้ไปเป็นเพื่อนเข้าห้องน้ำกลางดึก เจ้าเพื่อนตัวดีของฉันจึงเจอดีเข้าให้ เพราะมายยืนยันว่าเมื่อตอนหัวค่ำ มายเห็นคนใส่ชุดนักศึกษา 3-4 คน อยู่ที่ริมสระบัว ซึ่งเวลานานทุกคนต้องขึ้นหอหมดแล้ว

       "รีบๆเข้าให้เสร็จเลย ง่วงนอนจะแย่อยู่แล้ว" ฉันบ่นอุบอิบ

       "เออๆ รออยู่ตรงนี้อย่าไปไหนแล้วกัน ก็คนมันกลัวนี่หว่า" มายบอก

        ฉันและเพื่อนยืนรอมายอยู่หน้าห้องน้ำ จากนั้นห้องน้ำมองลงไปจะเห็นสระบัว ปรากฏว่าเป็นเห็นเหมือนมีคนกำลังว่ายน้ำอยู่ในความมืด น้ำในสระกระเพื่อมๆ อยู่ตลอดเวลา แต่แล้วจู่ๆคนนั้นก็จมน้ำหายไป!!

        ฉันเอามือขยี้ตาตัวเอง คิดว่าคงตาฝาดเป็นแน่ แล้วจึงรีบสะกิดเรียกเพื่อนข้างๆ

       "วี แกลองมองไปที่สระน้ำสิ เห็นอะไรไหม"

        วีพยายามมองหาบางสิ่งบางอย่างในความมืด แต่ก็ไม่เห็นอะไร

        "ไม่เห็นมีเลย มองไม่เห็นด้วย มืดจะตายไป" วีตอบ

        หลังจากนั้นมายก็ออกมาจากห้องน้ำพวกเราจึงรีบกลับห้องทันที ฉันได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจไม่กล้าที่จะเล่าให้ใครฟัง

        รุ่งเช้าก็เกิดเรื่องสลดใจขึ้นจริงๆ เด็กหอหญิงหายตัวไปทั้งคืน เพื่อนร่วมห้องพยายามติดต่อหาคนที่รู้จักก็ไม่มีใครพบเห็นเลย

        ในที่สุดก็ถูกพบว่าลอยขึ้นอืดอยู่ในสระบัว!!!

        ไม่มีใครรู้สาเหตุการตายของนักศึกษาคนนี้ ตัวฉันเองก็ไม่กล้าที่จะพูดว่าสิ่งที่ฉันเห็นเมื่อคืนมันคือคนจริงๆ หรือผีหลอกกันแน่

        ทางมหาวิทยาลัยนิมนต์พระมาเพื่ออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลแก่ผู้เสียชีวิตไปจากสระบัวอาถรรพ์แห่งนี้

        หลังจากนั้นก็ไม่มีใครเสียชีวิตที่สะบัวอีก แต่ก็ยังมีเด็กหอบางคนเห็นเหมือนมีคนนั่งเล่นอยู่ริมสระบ้าง ว่ายน้ำเล่นอยู่ในสระบ้างอยู่เสมอๆ

ปล.เรื่องเล่าเรื่องนี้ได้นำมาจากหนังสือ โรงเรียนเฮี้ยน : เพชรสีน้ำเงิน

ปล.2 ถ้าหากชื่นชอบ รบกวนโหวตดาวให้ด้วยนะคะ ครั้งหน้าจะได้นำเรื่องอื่นมาเล่าในที่นี้อีก