แม่ระมาด !! เส้นทางมรณะ มันไต่ขึ้นมาจากเขา

เรื่องมีอยู่ว่า หลายปีก่อน เพื่อนเรากับแฟน ขับรถขึ้นเขา เพื่อไปทำธุระที่อำเภอแม่ระมาด แล้วกว่าจะทำธุระเสร็จก็ปาไปเกือบสองทุ่มได้ ขากลับจะขับรถเร็วก็ไม่ได้ เพราะมันเป็นทางขึ้นเขาลงเขา โค้งก็เยอะ ไหนจะไฟข้างทางก็ไม่มี รอบด้านมีแต่ป่าแต่เขา หมู่บ้านชาวเขาก็อยู่ห่างๆกันซะส่วนใหญ่ พอขับรถมาถึงช่วงกลางเขาก็ปาเข้าไปสี่ทุ่มกว่าๆแล้ว พอขับรถมาถึงทางโค้ง ก็มีแสงไฟส่องมาจากด้านหลังรถ เลยคิดว่าคงเป็นรถที่ตามมา เลยคิดว่าอย่างน้อยก็มีเพื่อนร่วมทาง

แต่ชั่วพริบตา รถคันที่ตามมา กลับแชงหน้าไป แล้วก็พุ่งลงข้างทางที่เป็นเหวลึก ตอนนั้นเพื่อนเรากับแฟนตกใจมาก แฟนเลยจอดรถเข้าข้างทาง ส่วนเพื่อนเรารีบโทรศัพท์แจ้ง 191 แต่แถวนั้นไม่มีสัญญาน เลยเอาไฟฉายที่ติดมากับรถ รีบวิ่งไปดูตรงที่รถตกลงไป พอไปถึงก็ส่องไฟลงไปที่เหว เห็นเป็นรอยรถรูดเป็นทางยาง กิ่งไม้ต้นกล้วยราบเป็นแถบ ถ้ารถตกลงไปอย่างน้อยต้องมีแสงไฟจากรถบ้าง แต่นี่ทุกอย่างมืดสนิท

แล้วอยู่ๆ ก็เห็นเหมือนมีคนคลานไต่ขึ้นมา เพื่อนเราบอกว่าตอนนั้น ไม่อยากเชื่อสายตา ว่าหน้าผาสูงชันพอสมควร ถึงจะมีต้นไม้อยู่ แต่รถตกลงไปขนาดนั้น คนที่อยู่ในรถจะสามารถคลานขึ้นมาได้ จะเป็นคนแน่หรือ ขณะที่เพื่อนกับแฟนส่องไฟดูอยู่ สิ่งนั้นก็พุ่งขึ้นมาอย่างเร็วเลย แบบว่า แหวกต้นกล้วยต้นหญ้าที่ล้มระแนระนาดขึ้นมาหาพวกเขาทั้งสองคนอย่างไว

ตอนนั้นเพื่อนบอกว่า ตกใจกลัวจนก้าวขาไม่ออก ดีที่แฟนเขาได้สติก่อน เลยกระชากแขนเพื่อนวิ่งไปที่รถ แล้วขับออกไปอย่างไว เพื่อนเราเลยมองไปที่กระจกส่องข้าง ก็เห็นเป็นคน แต่ลักษณะคือ ใช้แขนคลานอย่างไว ลากส่วนลำตัวช่วงล่าง หนังหัวเปิดออก คลานตามรถมา เป็นภาพที่สหยดสยองมาก เพื่อนเรานี่ดึงพระจากหน้ารถมาอุ้มไว้ในอกเลย ดีที่แฟนมีสติยังขับรถใด้ ไม่ตกลงข้างทาง ตอนนั้นนางกลั้นใจมองไปที่กระจกข้างรถอีกที แต่สิ่งนั้นก็หายไปแล้ว เพื่อนเขานั่งอุ้มพระมาจนถึงบ้าน พอตอนเช้ามาจับไข้เลย ต้องไปทำบุญรดน้ำมนต์ที่วัด

ตั้งแต่นั้นมา ไม่จำเป็นจะไม่ยอมกลับค่ำมืดอีก จนปัจจุบันนี้ เพื่อนเรายังสงสัยอยู่ว่า ทำไมเขาต้องมาให้เราเห็นด้วย ถ้าวันนั้นแฟนไม่ดึงแขนวิ่ง นางจะเป็นยังไง ทางเส้นนั้นแต่ก่อนเราก็ไปบ่อย ไปส่งของกับแฟน บางจุดยังเห็นรอยรถตกเขาใหม่ๆ เลย ลานดินกว้างๆริมถนนบางที่ก็เป็นป่าช้าของแม้ว เห็นหลุมศพฝังใหม่ๆก็มี ยิ่งตอนกลางคืนนี้ ต่อให้ปวดเยี่ยวแค่ไหน ก็จะทนไปเข้าปั้มแทนให้ได้ ไม่เสี่ยงที่จะลงไปแน่นอน……

แถมความหลอนจากภาคเหนือให้อีก…

เราเป็นคนเหนือคะ ย้อนไปเมื่อ 12 ปี ที่แล้ว น้องสาวเราพึ่งคลอดคะ บ้านเราเป็นบ้านชั้นเดียว อยู่ใกล้กับลำธารและใกล้บ้านของสองตายายคู่หนึ่ง บ้านของสองตายายเป็นบ้านไม้เก่าๆ แต่เปิดร้านขายของ เขาคงเปิดนานแล้วอะคะ ของมันก็เก่าและไม่ค่อยมีคนมาซื้อ ตาของเราแกจะตั้งไฟนึ่งข้าวตอนตี 5 ทุกวัน แม่และน้องเราจะนอนอยู่ห้องที่ติดกับบ้านของตายายคะ

วันนั้นเปนวันพระ หรือที่คนเหนือเรียกว่าวันศีล ตาเราตื่นตั้งแต่ตี่สี่ มานึ่งข้าว เรียกเราลุกไปช่วย พอดีไม้ขีดไฟตาหมด เราก็เลยไปซื้อให้ (คนที่หมู่บ้านเราตื่นเช้ามากคะ) เราเดินไปซื้อไม้ขีดไฟที่บ้านตายายคะ พอเข้าไปในร้านเราเห็นตากำลังมัดยายติดกับเสาบ้าน เราเด็กอยู่คะ เลยถามว่ามัดทำไม ตาตอบว่าวันศีล เรามองไปสบตายายพอดี ตาของยายดุมากคะ แล้วก็จ้องมาที่เรา เราวิ่งไปบอกตาของเรา ตาเราก็บอกเราคิดมาก

พอตกเที่ยง แม่เราเลี้ยงน้องอยู่ในห้อง ก็บอกว่าเหม็นเน่า ตาเราเลยตามกลิ่นไปดูว่ามันคืออะไร ก็ไปเจอกับซากแมวตาย ที่ใต้ถุนบ้านของตายายคู่นั้นคะ ตาเลยจะเก็บไปฝัง แต่ก็ต้องตกใจเพราะแมวเครื่องในหายคะ ป้าตรงข้ามบ้านตายายเค้าก็มาบ่นกับครอบครัวเราอยู่บ่อยๆคะ ว่าแมวเค้าหายบ่อยมาก เลี้ยงไว้กี่ตัวก็มักจะหายไปแบบดื้อๆ

ตกเย็นมาพวกเราก็กินข้าว อาบน้ำเข้านอนตามปกติคะ เรากับแม่ก็สวดมนต์ก่อนนอน พอหลับไปได้ซักพัก ช่วงนั้นน่าจะสักประมาณ ตี 1 ได้ เราตกใจตื่นเสียงแม่ เหมือแม่นเรียกเรา พอเราตื่นมาเราเห็นยายคนนั้นคะ นั่งทับตัวแม่อยู่หัวขาวฟูๆ แล้วก็พูดว่า ” หิว หิว หิว กลิ่นเด็กหอมอยากกิน ” กลิ่นเด็กที่ว่าน่าจะเป็นน้องสาวเราคะ ตอนนั้นเรากลัวมาก รีบลุกไปเปิดไฟ แล้วก็ตะโกนเรียกตา พอตามาก็เล่าให้ฟังคะ แม่เล่าก็บอกว่าเห็นเหมือนกันแต่ขยับไม่ได้

วันรุ่งขึ้นน้องสาวเราป่วยคะ จนต้องให้เพื่อนของตาเรามารักษาแบบคนเหนืออะคะ มีพีธีกรรม ละก็เอาสายสิญจน์มาพันรอบบ้าน แล้วก็โปรยข้าวสารด้วยคะ หลังจากวันที่เกิดเรื่อง สามีของยายคนนั้นก็มาบ้านเราคะ มาบอกว่า อย่าทำอะไรมัน เดี๋ยวมันก็ไปแล้ว หลังจากเกิดเรื่องนี้จนน้องเราโตได้ 4-5 ขวบ ยายคนนั้นก็ตายคะ พอยายเสียเราก็ได้คุยกับตาแกบ่อยคะ เลยถามแกว่า ทำไมถึงต้องมัดยายแกด้วย ตาบอกว่า ทุกวันศีลยายแกจะออกไปหากินแบบผีกะ ตาต้องเอาสายสิญจน์มัดไว้ เพื่อไม่ให้ออกไปไหน เพราะกลัวจะไปทำร้ายคนอื่น หลังนั้ผ่านไปไม่ถึงปี ตาก็ตายตามไป พอตาตายแล้วบ้านก็เป็นบ้านร้างเพราะไม่มีคนอยู่ ญาติๆ เค้าก็เลยมาทุบบ้านนั้นคะ ตอนทุบบ้านนี่เหม็นแทบจะเป็นลมเลยคะ เพราะเจอซากแมวตายเต็มไปหมด แล้วนี่ก็คือเรื่องราวที่เราเจอมาคะ

ขอแถมอีกเรื่อง

ผมมีเรื่องหลอนๆ ที่เจอเมื่อคืนมาเล่าสู่กันฟัง  คือผมกับแฟนได้เดินทางมาเชียงใหม่กันครับ  เพิ่งมาถึงเมื่อคืนนี้ตอนประมาณตีห้ากว่าๆ   ช่วงประมาณตีสองระหว่างขับรถอยู่แถวจังหวัดลำพูน  ผมเจอผู้หญิงอุ้มเด็กเดินอยู่ข้างถนน  ข้างทางมืดมากครับตอนนั้นผมสงสัยเลยจอดรถถาม (ตอนนั้นแฟนผมหลับอยู่ในรถ)  ผมจอดรถแฟนผมก็สะดุ้งตื่น  มาดูว่าผมจอดรถทำไม  ผมลดกระจกแล้วถามหญิงที่เดินอุ้มลูกอยู่ว่าจะไปไหน  เค้าพูดเป็นภาษาเหนือจับใจความว่ากำลังจะเดินทางไปเชียงใหม่  แต่ระหว่างทางรถทัวร์ที่เค้านั่งมาไล่เค้าลงระหว่างทาง

ผมก็เลยบอกว่านั้นติดรถผมไปก็ได้  ไปทางเดียวกัน  แล้วค่อยไปต่อรถกลับบ้านเอาที่ตัวเมืองเชียงใหม่นะ  แต่……พอผมบอกให้ขึ้นรถมาแฟนผมกับสะกิดผม “เธอๆ ไม่เอานะไม่ให้ขึ้น” (รถผมเป็นกระบะสี่ประตู) ผมก็บอกกับแฟนเบาะหลังก็นั่งได้ไม่เห็นเป็นไรเลย  แต่แฟนผมก็ไม่ยอม  โวยวายใหญ่เลย ไม่เอา ไม่เอา ไม่ให้ขึ้น  ไปเลยไม่ต้องรับ  ไปเถอะๆ  ไม่ต้องไปสนใจ…  ผมก็งงอะไรอ่ะ  แค่รับคนติดรถไปด้วยทำไมต้องโวยวายเยอะแยะ

ผมเลยให้ผู้หญิงที่อุ้มลูกขึ้นนั่งทายกระบะ เธอก็ปีนขึ้นท้ายกระบะแล้วนั่งลงตามปกติ  ระหว่างทางแฟนผมไม่รู้เป็นอะไร  เอาหมอนปิดหน้าแล้วร้องไห้  ผมคิดว่าคงโกรธผมแน่ๆเลย  ระหว่างทางเราเลยไม่ได้คุยกัน  ช่วงประมาณตีสามผมมาถึงตรงเส้น  คลองชลประทาน ขาเข้าเมืองเชียงใหม่ บ้านป่าจี้  อยู่ดีๆ รถผมก็สายไปสายมา  ผมก็พยายามบังคับรถให้ตรง  แฟนผมร้องไห้หนักกว่าเดิม แล้วพูดว่า “บอกแล้วไม่ให้รับมาด้วย…”  ผมตกใจมากหันไปดูทายกระบะ  เห็นผู้หญิงที่ผมรับมาด้วยเอาปากคาบเด็กไว้แล้วก็นั่งยองๆ ที่ฝาปิดกระบะ  โยกตัวไปมาตาจองมาที่ผม  เอาแล้วไงเจอดีแล้ว….

ช่วงทางตรงนั้นเป็นโค้งครับผมคิดว่ายังไงรถต้องหลุดโค้งแน่เลย เพราะมาด้วยความเร็ว  ผมเหยียบเบรครถก็ไม่ยอมหยุด  ได้ยินเสียงมาจากท้ายรถว่า  “เฮาไปอยู่ตวยกั๋น  เฮาไปอยู่ตวยกั๋นบ๋อ…”  ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกเลยครับ  แฟนก็เอาแต่ร้องไห้  ผมเลยนึกถึงพ่อแม่ช่วยลูกด้วย  นึกถึงสิ่งศักสิทธิ์ที่ผมเค้ารพ  แล้วอยู่ๆ เสียงกรี๊ดยาวๆ ก้อดังมาจากท้ายรถ…  สักพักรถผมก็ค่อยๆ ชลอความเร็ว  แล้วผมลองเบรคย้ำๆ  ให้รถหยุด  รถก็ค่อยๆ หยุดจนหยุดสนิท

ผมมองไปหน้ารถข้างหน้าเป็นขอบถนนแล้วครับ  อีกประมาณฟุตนึงรถผมตกลงไปแน่นอน  ผมหันไปดูท้ายรถไม่มีหญิงสาวนั้นแล้ว  หันไปถามแฟนเป็นไรไหมแฟนผมบอกเค้ากลัวแล้วก้อร้องไห้ไม่หยุดเลย  ผมก็รวบรวมสติแล้วก็ขับรถมาถึงที่พักที่เราได้จองไว้ในตัวเมืองเชียงใหม่  เมื่อครู่ผมเลยนั่งคุยกับแฟน  แฟนผมบอกกับผมว่าเค้าเห็นตั้งแต่แรกแล้วว่า ผู้หญิงคนที่รับมาด้วยเมื่อคืนใส่ชุดคนเหนือโบราณ  เสื้อผ้าขาดๆ เก่าๆ ที่อุ้มอยู่เป็นท่อนไม้  หน้าขาวๆ แต่มีเหมือนเลือดไหลที่ตา  เธอเห็นแบบนั้น  แต่เธอไม่กล้าบอกผม  กลัวผมกลัว…  เรื่องราวทั้งหมดก็มีเท่านี้ละครับ  ส่วนเธอคนนั้นเป็นใครผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน  ถ้าใครผ่านไปทางเส้น คลองชลประทาน ขาเข้าเมืองเชียงใหม่ บ้านป่าจี้ ต.แม่เ...้ยะ  (ผมดูตาม GPS ) เห็นรอยเบรครถยาวๆ นั่นฝีมือผมเองครับ

#ติดตามเรื่องหลอนได้ที่แนล (https://goo.gl/i7DmYH)