ตายแล้วถูกไถฟื้นดีกว่า! แม่ค้ายาม้าหาศพมาปลอมหนีคดี พระที่เผาบอก “กลัวผี” เลยไม่ได้ดูศพ!!

เรื่องนี้เริ่มขึ้นมาตั้งแต่ปี ๒๕๒๓ เมื่อสาวใหญ่เจ้าของร้านอาหารแถวประตู้น้ำพระอินทร์ อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ถูก ตร.จับในข้อหาว่าขายยาม้า ที่เรียกกันว่ายาบ้าในวันนี้

ต่อมาขอประกันไปในระหว่างคดีอยู่ในขั้นอัยการ จากนั้นลูกชายก็นำมรณะบัตรไปแจ้งตำรวจว่า..แม่เป็นลมตาย และเมื่อเผาศพเรียบร้อยแล้ว ก็นำหลักฐานไปยื่นขอปิดคดี กับอัยการ พร้อมขอคืนเงินประกันตัว ๑ ล้านคืน

ครั้งแรกอัยการยังไม่ยอมคืนให้ ส่งพนักงานสอบสวนเจ้าของคดีนี้สืบสวนข้อเท็จจริงว่าตายจริงหรือไม่ ซึ่ง ร.ต.อ.สมบูรณ์ จริยานนท์ ได้ไปสอบสวนลูกชายผู้เป็นคนแจ้ง กำนันผู้ออกใบมรณะบัตร และอนามัยตำบลผู้อ้างว่า ได้ชันสูตรศพด้วยตนเอง

นอกจากนี้ยังสอบสวนสามี ตลอดจนญาติอีกหลายปาก ทุกคนต่างก็ให้การตรงกันว่า ผู้ต้องหาถึงแก่ความตายจริง และนำศพไปเผาที่วัดในจังหวัดปราจีนบุรี

แต่พนักงานสอบสวนไม่ได้ไปสอบปากคำ เจ้าอาวาสที่เผา เนื่องจากเห็นว่า พยานหลักฐานต่างๆที่สอบมาเพียงพอแล้ว จึงบันทึกเสนอไปยังอัยการจังหวัด ซึ่งอัยการก็ให้ถอนสัญญาประกันไปได้

เรื่องทำท่าว่าจะแฮปปี้เอนดิ้ง แต่แล้วในปี ๒๕๒๕ ผู้ตายก็เดินขึ้นโรงพักบางปะอิน แจ้งกับ พ.ต.ต.วิจิตร อภัยวงศ์ สวส.สภ.อ.บางปะอินว่า “อิฉันยังไม่ตายค่ะ”

ทำเอาตำรวจภูธรภาค ๑ มึนไปเลย ต้องสอบสวนเรื่องกันอุตลุด ทั้งยังมีข่าวลือแพร่สะพัดว่า เหตุที่คนตายทนตายต่อไปไม่ได้ ก็เพราะมี ตร.บางคนรีดไถค่าปิดปากครั้งหนึ่งถึง ๕๐,๐๐๐ บาท รวม ๔ ครั้งแล้ว ล้วนแต่สัญญาบัตรทั้งนั้น

ต่อมาชั้นประทวนก็เรียงหน้าเข้ามาบ้าง เมื่อไม่ให้ก็นั่งกินอาหารฟรีจนต้องปิดร้าน ที่สำคัญทายาทผู้รับมรดกคนหนึ่ง ยังติดการพนันงอมแงม ขืนตายต่อไปเงินที่สะสมไว้ต้องหมดแน่

กำนันผู้ออกมรณะบัตรให้การว่า เมื่อวันที่ ๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๒๓ ลูกชายของผู้ตาย กับเพื่อนอีกคนหนึ่งได้ไปหา บอกว่าแม่ตายระหว่างทาง ขณะขับรถเข้ามาในท้องที่ตำบลทับยา อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี

แต่ตนก็ไม่ยอมออกใบมรณะบัตรให้ บอกให้ไปขอใบรับรองจากอนามัยมาก่อน ผู้แจ้งกับเพื่อนจึงกลับไป

รุ่งขึ้นผู้แจ้งจึงพาอนามัยอำเภอมาด้วย รับว่าได้ตรวจศพเห็นว่าตายจริง จึงเดินทางมายืนยัน พร้อมกับเซ็นชื่อรับรอง ตนจึงออกใบมรณะบัตรให้ ตนทำตามหน้าที่ ไม่ทราบว่าคนตายตายจริงหรือไม่

แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้ตั้งข้อหากำนัล ว่าร่วมกันแจ้งความเท็จ ทำเอกสารอันเป็นเท็จ เพื่อช่วยเหลือผู้อื่นไม่ต้องรับโทษในคดีอาญา

เป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติหน้าที่ หรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบหรือโดยทุจริต แล้วให้ประกันตัวไปในราคา ๕ หมื่นบาท

ในวันจันทร์ที่ ๒ สิงหาคม อนามัยตำบลก็เข้ามอบตัวกับ ตร. ว่าไม่เคยรู้จักกับผู้ตายมาก่อนเลย ในวันที่ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๒๓ ขณะที่ขี่มอเตอร์ไซด์มาที่สถานีอนามัย ก็พบผู้แจ้งมาแจ้งว่า.. มารดาเป็นลมอยู่ในรถ ช่วยรักษาให้ด้วย

เมื่อตนเดินไปที่รถปิคอัพ ก็เห็นผู้ตายครึ่งนั่งครึ่งนอนอยู่ที่เบาะด้านหน้าข้างคนขับ ใบหน้าซีดเซียว จึงจับชีพจรดู พบว่าตัวเย็นเฉียบ ชีพจรไม่เต้น ถึงแก่ความตายแล้ว

จึงบอกให้ไปแจ้งกับกำนัน ผู้แจ้งขอร้องให้ช่วยพาไป เพราะไปไม่ถูก ตนจึงขี่มอเตอร์ไซด์นำไป ในขณะที่กำนันกำลังเขียนใบมรณะบัตรอยู่ตนก็กลับอนามัย

ในวันที่ ๓ สิงหาคม พ.ต.ท.ม.ล.ชัยยุทธ นพวงศ์ ณ อยุธยา สวญ.สภ.อ.อินทร์บุรี ได้เดินทางไปที่วัดเทวบุตร ปราจีนบุรี เข้านมัสการพระครู เจ้าอาวาสวัย ๖๖ เรียนถามถึงกรณีที่นำศพมาเผา

พระครูเผยว่า เมื่อวันที่ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๒๓ นายอ๋า ไม่ทราบนามสกุล เจ้าของอู่ซ่อมรถ อยู่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ แขวงคลองตัน อ.พระโขนง กทม. ซึ่งเป็นลูกศิษย์ ได้พาชายไม่ทราบชื่ออีกคนหนึ่งมา

อ้างว่ามารดาเป็นลมปัจจุบันตาย ผู้ตายเคยทำบุญร่วมกับนายอ๋าทอดผ้าป่าที่วัดเสมอ จะขอนำศพมาเผาที่วัด พระครูถามว่ามีใบมรณะบัตรหรือไม่ ..

นายอ๋ากับผู้ชายคนนั้นก็บอกว่ามี พร้อมกับเอาใบที่ถ่ายเอกสารมาให้ดู พระครูจึงรับจะเผาให้ โดยนายอ๋ากับเพื่อนว่าจะขอสวดเพียงคืนเดียวเท่านั้น

จากนั้นนายอ๋ากับชายผู้นั้นกลับไป จนเวลาราว ๑๑.๐๐ น.ก็ขับรถปิคอัพบรรทุกโลงศพมาที่วัด ตกเย็นก็มีการสวดอภิธรรม

โดยมีผู้ชายอีก ๒ คน หญิงสาวอีก ๑ คนขับรถเก๋งมาร่วม ชายคนหนึ่งอ้างว่าเป็นสามีผู้ตาย หลังจากสวดเสร็จทุกคนก็กลับเข้าไปพักในเมือง

เย็นวันรุ่งขึ้นทั้งหมดได้มานิมนต์ให้สวดบังสุกุล และทอดผ้าบังสุกุล ท่านพระครูเข้าไปดึงผ้าบังสุกุลที่ศพของผู้ตาย โดยนายอ๋ากับพวกได้เปิดฝาโลงไว้ เห็นศพขึ้นอืดเล็กน้อย มัดตราสังข์ และมีผ้าห่มคลุมตั้งแต่ศีรษะจนจรดปลายเท้า

ผู้สื่อข่าวที่ตาม ตร.ไปได้ถามว่า ได้เปิดผ้าห่มดูหน้าศพด้วยหรือไม่ พระครูบอกว่า

“อาตมาไม่ได้เปิดดูหน้า เนื่องจากเป็นคนกลัวผี กลัวมาตั้งแต่เด็ก อุปสมบทแล้วก็ยังกลัว ไม่กล้าดูหน้าศพ” ทำเอาทั้ง ตร.และนักข่าวฮากันตึง

พระครูสมุห์ยังบอกอีกว่า “อาตมายอมรับว่ากลัวผีจริงๆ เวลานอนกลางคืน ยังต้องเอาลูกศิษย์ไปนอนเป็นเพื่อนที่กุฏิ”

เมื่อชักผ้าบังสุกุลแล้ว พระครูก็กลับไปกุฏิ พวกญาติไปเผากันเอง แล้วเก็บกระดูกมาขอเก็บไว้ที่วัด หลังจากนั้นตอนก่อนเข้าพรรษา นายอ๋าก็นำเงินมาถวาย ๒ หมื่นบาท

ปัญหาอีกอย่างของคดีนี้ที่ ตร.อยากรู้มาก ก็คือ ศพที่เอามาเผานั้นเป็นศพของใครกันแน่ ผู้สื่อข่าวขอดูห่อกระดูกที่เก็บไว้ พระครูก็ยื่นกุญแจให้ลูกศิษย์ไปไขที่เก็บให้ดู

เห็นทุกห่อมีชื่อเจ้าของกระดูกติดอยู่ นอกจากห่อเดียวที่ไม่มีชื่อ เชื่อว่าเป็นกระดูกของคนที่ถูกเผาแทน พระครูว่าท่านไม่เคยพบผู้ตาย ไม่ทราบว่ามีหน้าตาเป็นอย่างไร ตอนที่นำศพมาเผาก็ไม่มีรูปมาด้วย

ส่วนสาวใหญ่วัย ๕๔ เจ้าของเรื่อง “ตายแล้วฟื้น” ได้ให้การว่าไม่รู้อะไรทั้งหมด เป็นเรื่องที่ลูกชายทำคนเดียว ส่วนลูกชายก็ให้การว่า...

เมื่อเห็นแม่เป็นลมแน่นิ่ง จึงขับรถไปที่สถานีอนามัย อนามัยอำเภอมาจับชีพจรพบว่ามารดาตาย เมื่อไปขอใบมรณะบัตรจากกำนัลมาแล้วจะพาศพแม่กลับบ้าน

แต่พอมากลางทางแม่ก็กลับฟื้นขึ้นมา จึงพาไปหลบซ่อน และให้นายแดงลูกน้อง ไปหาศพที่เพิ่งตายจากโรงพยาบาลและมีรูปร่างคล้ายแม่มาเผา

เรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องที่ตน กับนายแดงลูกน้อง ทำกันเพียงสองคนเท่านั้น ไม่มีใครเกี่ยวข้อง และเมื่อถามหาตัวนายแดง นายสมชายก็ว่า ลาออกไปแล้ว หาตัวไม่พบเหมือน “ไอ้ปื๊ด”

ที่สุดคดีนี้ ลูกกตัญญูที่รับสารภาพตลอดข้อหาก็ได้รับความเห็นใจจากศาล คงจำคุก ๑ ปี ปรับ ๓,๐๐๐ บาท แต่กระทำไปเพียงเพื่อช่วยมารดาของตนเองให้พ้นโทษเท่านั้น เป็นการแสดงออกถึง ความกตัญญูกตเวทีต่อบุพการี

พฤติการณ์ในการกระทำความผิดของจำเลย นับว่าเป็นการกระทำที่ควรปราณี ประกอบกับไม่เคยต้องโทษมาก่อน สมควรให้โอกาสกลับตัวเป็นพลเมืองดี โทษจำคุกจึงให้รอการลงอาญาเป็นเวลา ๒ ปี

ส่วนแม่ผู้เป็นเจ้าของคดี “ตายแล้วฟื้น” ก็กลับไปฟื้นคดีเก่าที่ทำไว้ก่อนตายต่อไป....

Cr. โรม บุนนาค